Η Θυρέα ήταν θρύλος τουλάχιστον από το 1500 π.χ. η νωρίτερα αφού οι Δαναοί είχαν εγκατασταθεί στο Άργος από το 2,800-2000 και από τους Δαναούς προέρχονται οι Θυρεάτες, που οι Δαναοί λογικά ήρθαν στη Θυρέα τουλάχιστον πριν το 2,000, σίγουρα η Θυρέα ήταν θρύλος πολύ πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.). «Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι» Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).
Ως προς το τοπωνύμιο «Θυρέα», οφείλει την προέλευσή του στο ότι η περιοχή αποτελούσε τη δίοδο ή θύρα επικοινωνίας και μετάβασης από το Κράτος του Άργους στο Κράτος της Σπάρτης και τανάπαλιν (Θουκυδίδης, Β΄ 27). Το φυσικό μάλιστα όριο, κατά τον Ευριπίδη (Ηλ. 410-2), ήταν ο «Ταναός», δηλαδή ο σημερινός χείμαρρος Τάνος.
Αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη , η Θυρέα πήρε το όνομα από τον Θυρεάτη η Θυραιάτη η Θυραίο , έγγονο του Πελασγού.
«Η Θυρέα εν τη Αργολίδι γη και ο Θυρεάτης καλούμενος κόλπος από του Θυραιάτα * τούτου τα ονόματα εσχήκασι» Παυσανίας VIII ,3,3)(*από Θυρεάτης η Θυραιάτης η Θυραίος , ήταν γυιός του Λυκάονος, αρχαίου βασιλιά της Αρκαδίας , γιού του Πελασγού) (Θυεράτις Γη σελ 25).
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι V.41.2 «Η Κυνουρία γη έχει εν αυτή Θυρέαν και Ανθήνην πόλιν,νέμονται δε αυτήν Λακεδαιμόνιοι».[2.27.2] “ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι , ἡ δὲ Θυρεᾶτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα».
Ιστορίαι (Ηροδότου)/Κλειώ, 82.1 .. «τοῖσι δὲ καὶ αὐτοῖσι τοῖσι Σπαρτιήτῃσι κατ᾽ αὐτὸν τοῦτον τὸν χρόνον συνεπεπτώκεε ἔρις ἐοῦσα πρὸς Ἀργείους περὶ χώρου καλεομένου Θυρέης· 82.2 τὰς γὰρ Θυρέας ταύτας ἐοῦσα τῆς Ἀργολίδος μοίρης ἀποταμόμενοι ἔσχον οἱ Λακεδαιμόνιοι».
Οι Αιγινήτες στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου καταδιώχθηκαν από την πατρίδα τους από τους Αθηναίους και διασκωρπήθηκαν όπου μπορούσαν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μερικοί εγκαταστάθηκαν στην Θυρέα, που τους παραχώρησαν οι Λακεδαιμόνιοι, και άρχισαν να οχυρώνονται στη σημερινή τοποθεσία του λιμανιού του Αγίου Ανδρέα στην αρχαία πόλη Ανθήνη, ( όπως αναφέρει ο Παυσανίας), γιατί γνώριζαν τους Αθηναίους. Αλλά το 424 π.χ. ο Αθηναίος στρατηγός Νικίας τους καταδίωξε πάλι και οι Αιγινήτες κατέφυγαν στην γειτονική οχυρωμένη αρχαία πόλη Θυρέα, εγκαταλείποντας τα οχυρά και μισοτελειωμένα τείχη. Ο Νικίας κατεύκασε την αρχαία πόλη Θυρέα για να εξοντώσει τους Αιγινήτες.
Μερικοί Αιγινήτες, αφού δεν είχαν πατρίδα, κατέφυγαν στα βουνά και μερικοί εγκαταστάθηκαν στον Πλάτανο και στο Αγιάννη. Υπάρχει η εκδοχή ο Αγιάννης πήρε το όνομα από τους Αγιαννίτες , που προήλθε από τους Αιγινήτες.
Ο Θουκυδίδης αναφέρει χαρακτηριστικά για την αρχαία πόλη Θυρέα, (Θουκυδίδης 4,56,4,57 ) «πάση την στρατιά και αιρούσι Θυρέαν. Και την τε πόλιν κατεύκασαν και τον ενόντα εξεπόρθησαν, τους τε Αιγινήτας…».
Η κρατούσα άποψη από την παραπάνω και άλλες αναφορές του Θουκυδίδη , το άστυ (η πόλη) Θυρέα βρισκόταν αναμφισβήτητα στα ενδότερα του κάμπου της Θυρεατικής Γης η Θυρέας και η «άνω πόλις εν η ώκουν» Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό.
Από τη τοποθεσία της αρχαίας πόλη Θυρέας ,συμπεραίνουμε στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα φαίνεται πιθανά για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη, γιατί η γη δεν ήταν καλλιεργήσιμη γύρω από τα έλη και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές ,που επίσης ήταν μακριά από τους πειρατές.
Η πόλη Θυρέα ήταν διμερής, γιατί επίσης υπήρχε και η άνω πόλη στη περιοχή του Ελληνικού η Τειχιό. Ο Θουκυδίδης αναφέρει την πόλη Θυρέα στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας αλλά και την «άνω πόλις εν η ώκουν». Συμπεραίνομε από την έμφαση του μεγάλου ιστορικού «εν η ώκουν» ότι οι κάτοικοι για τους λόγους τους πρωταρχικά κατοικούσαν στην άνω πόλη. Η «άνω πόλη» Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό μεταξύ Άστρους και Αγιάννη.
Ελληνικό η Τειχιό και Θυρέα.
ΥΑ 25344/1499/11-4-1960 – ΦΕΚ 199/Β/11-5-1960 Τίτλος ΦΕΚ,Περί κηρύξεως αρχαιολογικού χώρου.
«Xαρακτηρίζομεν ως αρχαιολογικόν χώρον την περιοχήν την καλουμένην Ελληνικό η Tειχιό, την ευρισκομένην εις τα ορεινά της Θυρέας και άνωθεν της από Aστρους εις Tρίπολιν οδού».
Σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το σημερινό Άστρος, στην περιοχή Ελληνικό η Τειχιό , πιθανότατα εδώ ήταν η επάνω πόλη της Θυρέας ,υπήρχε Ναός αφιερωμένος στο Θεό Απόλλωνα τον οποίο λάτρευαν ιδιαίτερα οι Κυνούριοι. Στη θέση αυτή σήμερα βρίσκονται ερείπια αρχαίας πόλης του 5ου έως 3ου π.χ. αιώνα κατά τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων.
Από το Δήμο μας
«Σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από το Άστρος στην κορυφή του λόφου πάνω από τις στροφές «κοδέλες » σε λίγη απόσταση από τον ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη βρίσκεται το Ελληνικό η Τειχιό, από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικού κόλπου είναι εξαιρετική. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα, ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών και λειψάνων της Άνω Θυρέας ή για κάποιους άλλους της Νηρηίδας».
Από την αρχαία πόλη Θυρέα πήρε το όνομα η περιοχή Θυρεάτις Γη η περιοχή Θυρέα. Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης Θυρέας.
Το Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεται η αρχαία πόλη Θυρέα (Τhyrea) και εκεί που ήταν αργότερα το πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
Η Ανθήνη
Η κρατούσα άποψη , από αναφορά του Παυσανία, είναι οι Αιγινητες έκτιναν το τείχη στην αρχαία πόλη Ανθήνη , που βρισκόταν κοντά στο σημερινό λιμάνι του ‘Αγιου Ανδρέα. Δεν γνωρίζουμε άλλες αναφορές απο διακεκριμένους ιστορικούς μελετητές σαν τον Παυσανία. Παυσανίας [38.6] ἀπὸ δὲ τῶν πολυανδρίων ἰόντι Ἀνθήνη τέ ἐστιν, [ἐς] ἣν Αἰγινῆταί ποτε ᾤκησαν, καὶ ἑτέρα κώμη Νηρίς, τρίτη δὲ Εὔα μεγίστη τῶν κωμῶν:» Επάνω σε λόφο γνωστό ως «νησί του Άγιου Ανδρέα» βρίσκονται τα λείψανα της οχύρωσης του οικισμού, κυκλώπειου τύπου, τα οποία είναι διακριτά στη βόρεια πλευρά του λόφου. Τμήματα σώζονται επίσης από τον εξωτερικό οχυρωματικό περίβολο, με πύργους που χρονολογούνται κατά τον 5ο με 4ο αιώνα π.Χ.[3]
Παυσανίας [38.6] ἀπὸ δὲ τῶν πολυανδρίων ἰόντι Ἀνθήνη τέ ἐστιν, [ἐς] ἣν Αἰγινῆταί ποτε ᾤκησαν, καὶ ἑτέρα κώμη Νηρίς, τρίτη δὲ Εὔα μεγίστη τῶν κωμῶν:»
Από, Βικιπαίδεια , «Η Ανθήνη ήταν αρχαία πόλη κοντά στη σημερινή κωμόπολη του Άστρους.[1] Βρίσκεται στα όρια της πεδιάδας της Θυρεάτιδος, στην παραλία του Αγίου Ανδρέα και σε απόσταση 3 χλμ από τον οικισμό.[2] Επάνω σε λόφο γνωστό ως «νησί του Άγιου Ανδρέα» βρίσκονται τα λείψανα της οχύρωσης του οικισμού, κυκλώπειου τύπου, τα οποία είναι διακριτά στη βόρεια πλευρά του λόφου. Τμήματα σώζονται επίσης από τον εξωτερικό οχυρωματικό περίβολο, με πύργους που χρονολογούνται κατά τον 5ο με 4ο αιώνα π.Χ.[3]
Ο οικισμός μετέπειτα μεταφέρθηκε πιο χαμηλά προς τη θάλασσα, όπου σήμερα υπάρχουν ερείπια από την υστερορωμαϊκή εποχή καθώς και συμπληρωματική οχύρωση που προστέθηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους.
Τέλος στην ευρύτερη περιοχή και σε μικρή απόσταση, στο σημερινό Βρασιάτη ποταμό, υπάρχει παλαιό λιθόκτιστο γεφύρι τοξωτού τύπου, το οποίο είναι ημικατεστραμμένο».
Ο Παυσανίας αναφέρει οι Αιγινήτες κατοικούσαν στην Ανθήνη, «Ἀνθήνη τέ ἐστιν, [ἐς] ἣν Αἰγινῆταί ποτε ᾤκησαν» Παυσανίας , Ελλάδος περιήγησις /Κορινθιακά.
Υπάρχει και η αναφορά , οι Αιγινήτες άρχισαν να οχυρώνονται στη σημερινή χερσόνησο του Παραλίου Άστρους, αλλά δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν για αυτό πειστικές αναφορές από διακεκριμένους ιστοριογράφους και τεκμήρια .
Τα Πυράμια
Το κάστρο Εστέλλα, «Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους , στον Αγιάννη ,διακρίνεται σαν πραγματική πυραμίδα και μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους . Είναι αυτονόητο, ποτέ και πουθενά δύο γειτονικά κάστρα δεν είχαν το ίδιο όνομα . Τεκμηριωμένα το Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους βρίσκεται στον Αγιάννη και δεν υπαρχει άλλο γειτονικό κάστρο με το όνομα Εστέλλα,η Κάστρου του Άστρους, τελεία και πάβλα. Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή
Η πυραμίδα του Ελληνικού
Μερικοί αναφέρουν στη αρχαιότητα στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους υπήρχαν πιθανά τα Πυράμια και οι Απόβαθμοι, και προσθέτουν η ονομασία Πυράμια προήλθε από το “αστεροειδές” η πυραμίδας σχήμα της χερσονήσου……όπως β από διάφορες μεριές παραπανω ,βέβαια με λίγη φαντασία…βλέπουν “αστέρια και πυραμίδες…. ,..σε σύγκριση με την πραγματική πυραμίδα παραπάνω του Κάστρου Εστέλλα στον Αγιάννη.
Σε σχετική αναφορά ο Πλούταρχος αναφέρει τα Πυράμια ήταν «πυραμίδα τινά, ίσως μνημείο», σαν εκείνη την μικρή πυραμίδα στο Λιγουριό της Αργολίδας, που ήταν οίκισμα . Στην χερσόνησο του Παραλίου Άστρους δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα μνημεία και οικίσματα, σαν τις αρκετές υπάρχουσες μέχρι σήμερα πυραμίδες της Αργολίδας.
Από, Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι./ Μετάφραση υπό Α.Ρ.Ραγκαβή, Τ.Δ΄: Αριστείδης-Μάρκος Κάτων, Φιλοποίμην-Φλαμινίνος, Πύρρος-Μάριος.(σελίδα 253)
«….ότε κατά πρώτον ο Δαναός απέβη εις την χώρα αυτών κατά τα Πυράμια της Θυρεάτιδας (1) εν ω επορεύετο προς το Άργος» (1): Ο Δαναός ήλθεν εξ’ Αιγύπτου και εκυρίευσεν, ώκισε και εξεπολίτισε το Άργος. Η Θυρεάτις είναι χώρα της Αργολίδος προς την Λακωνικήν, κατά την παραλίαν. Τα δε Πυράμια φαίνεται εκ του ονόματος ότι είχε κατά την αρχαιότητα πυραμίδα τινά, ίσως μνημείο της Αιγυπτιακής εκείνης αποβάσεως.Τοιαύτη μικρά πυραμίς σώζεται μέχρι τούδε και αλλαχού της Αργολίδος ,κατά την Λίσσαν, το Λιγουριόν.»
Από, Οι Επτά Πυραμίδες της Αργολίδας (Vid)
Η πυραμίδα του Ελληνικού
Στην Ελλάδα η γνωστότερη πυραμίδα είναι η «πυραμίδα του Ελληνικού». Βρίσκεται στο σημερινό χωριό Ελληνικό, κοντά στον δρόμο που συνέδεε στην αρχαιότητα το Άργος με την Τεγέα.
Η πυραμίδα αυτή δεν περιγράφεται από τον περιηγητή Παυσανία (ο Παυσανίας ήταν από την ελληνική αποικία Μαγνησία της Μ. Ασίας και έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ.). Είναι παράδοξο το γεγονός ότι ο Παυσανίας αναφέρεται σε άλλη πυραμίδα της Αργολίδος, λίγο έξω από το σημερινό Λυγουριό……….
Ο Παυσανίας δεν αναφέρει την πυραμίδα, αλλά σημειώνει πως στην περιοχή υπήρχαν «πολυάνδρια», δηλαδή ομαδικοί τάφοι. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι δεν αναφέρεται στην πυραμίδα γιατί την εντάσσει στους τάφους. Με άλλα λόγια, η πυραμίδα ήταν τάφος. Άλλωστε και στην αρχαία Αίγυπτο οι πυραμίδες ήταν τύμβοι των Φαραώ.
Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η πυραμίδα χρησιμοποιείτο για να στέλνουν μηνύματα με σήματα φωτιάς σε απομακρυσμένα σημεία. Δηλαδή την χρησιμοποιούσαν ως επικοινωνιακό κέντρο. Αυτό σίγουρα θα ήταν χρήσιμο σε περιόδους πολέμου.
Κατά άλλους μελετητές, η πυραμίδα ίσως ήταν ένα αστρονομικό παρατηρητήριο. Ο Αμερικανός αρχαιολόγος L. E. Lord υποστήριξε ότι η πυραμίδα ήταν ένα μικρό φρούριο, ενώ ο Β. Κατσιαδράμης υποστήριξε ότι ήταν ένας μικρός βωμός όπου γίνονταν θυσίες (φυσικά ζώων, αφού στην αρχαία Ελλάδα δεν γίνονταν ανθρωποθυσίες)
Η Πυραμίδα του Λυγουριού
Η πυραμίδα αυτή βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Αραχναίο (από Άργος προς Επίδαυρο) με διαστάσεις 14×12 μέτρα περίπου.Έχει χρονολογηθεί (με την μέθοδο της θερμοφωταύγειας) στο 2100 π.Χ.Ο Παυσανίας δεν αναφέρει τίποτα για το κτίσμα και η πρώτη αναφορά που έχουμε, είναι από την “Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στον Μοριά”.
Οι πρώτες ανασκαφές διενεργήθηκαν στις 9 – 18 Δεκεμβρίου του 1936 και στις 1 – 9 Αυγούστου του 1937 υπό την διεύθυνση του Αμερικανού αρχαιολόγου Ρ. Σκράντον. Οι διαστάσεις της πυραμίδας του Λιγουριού δείχνουν καθαρά την ομοιότητα σε τύπο και πιθανώς σε χρήση, με την πυραμίδα του Ελληνικού.
Η πυραμίδα σήμερα είναι σχεδόν ισοπεδωμένη. Όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία δεξιά, ελάχιστες πέτρες έχουν μείνει στην θέση τους για να δείχνουν το αρχιτεκτονικό της σχήμα……
Οι Απόβαθμοι
Απόβαθμοι σημαίνει σημείο αποβάσεως στη στεριά από την θάλασσα.
Ο Παυσανίας αναφέρει οι Απόβαθμοι ήταν μεταξύ Λέρνης και Τημενίου, κοντά στο μνημείο του Ποσειδώνος .
Οι αναγνώστες βλέποντας το χάρτη παραπάνω και τις υπάρχουσες αναφορές για τους Απόβαθμους του Δαναού ,που πήγαινε στο Άργος, θα βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα
Από , Ελλάδος περιήγησις/Κορινθιακά – Βικιθήκη (wikisource.org)
[38.1] ἐκ Λέρνης δὲ ἰοῦσιν ἐς Τημένιον–τὸ δὲ Τημένιόν ἐστιν Ἀργείων, ὠνομάσθη δὲ ἀπὸ Τημένου τοῦ Ἀριστομάχου: καταλαβὼν γὰρ καὶ ἐχυρωσάμενος τὸ χωρίον ἐπολέμει σὺν τοῖς Δωριεῦσιν αὐτόθεν τὸν πρὸς Τισαμενὸν καὶ Ἀχαιοὺς πόλεμον–ἐς τοῦτο οὖν τὸ Τημένιον ἰοῦσιν ὅ τε Φρίξος ποταμὸς ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν καὶ Ποσειδῶνος ἱερὸν ἐν Τημενίῳ πεποίηται καὶ Ἀφροδίτης ἕτερον καὶ μνῆμά ἐστι Τημένου τιμὰς ἔχον παρὰ Δωριέων τῶν ἐν Ἄργει, [38.2] Τημενίου δὲ ἀπέχει Ναυπλία πεντήκοντα ἐμοὶ δοκεῖν σταδίους,….
[38.4] ἔστι δὲ ἐκ Λέρνης καὶ ἑτέρα παρ’ αὐτὴν ὁδὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ χωρίον ὃ Γενέσιον ὀνομάζουσι: πρὸς θαλάσσῃ δὲ τοῦ Γενεσίου Ποσειδῶνος ἱερόν ἐστιν οὐ μέγα. τούτου δ’ ἔχεται χωρίον ἄλλο Ἀπόβαθμοι: γῆς δὲ ἐνταῦθα πρῶτον τῆς Ἀργολίδος Δαναὸν σὺν ταῖς παισὶν ἀποβῆναι λέγουσιν. ἐντεῦθεν διελθοῦσιν Ἀνιγραῖα καλούμενα ὁδὸν καὶ στενὴν καὶ ἄλλως δύσβατον, ἔστιν ἐν ἀριστερᾷ μὲν καθήκουσα ἐπὶ θάλασσαν καὶ δένδρα–ἐλαίας μάλιστα–ἀγαθὴ τρέφειν γῆ, ἰόντι
[38.5] δὲ ἄνω πρὸς τὴν ἤπειρον αὐτῆς χωρίον ἐστίν, ἔνθα δὴ ἐμαχέσαντο ὑπὲρ τῆς γῆς ταύτης λογάδες Ἀργείων τριακόσιοι πρὸς ἄνδρας Λακεδαιμονίων ἀριθμόν τε ἴσους καὶ ἐπιλέκτους ὁμοίως. ἀποθανόντων δὲ ἁπάντων πλὴν ἑνὸς Σπαρτιάτου …καὶ δυοῖν Ἀργείων, τοῖς μὲν ἀποθανοῦσιν ἐχώσθησαν ἐνταῦθα οἱ τάφοι, τὴν χώραν δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι γενομένου πανδημεί σφισιν ἀγῶνος πρὸς Ἀργείους κρατήσαντες βεβαίως αὐτοί τε παραυτίκα ἐκαρποῦντο καὶ ὕστερον Αἰγινήταις ἔδοσαν ἐκπεσοῦσιν ὑπὸ Ἀθηναίων ἐκ τῆς νήσου. τὰ δὲ ἐπ’ ἐμοῦ τὴν Θυρεᾶτιν ἐνέμοντο Ἀργεῖοι: φασὶ δὲ ἀνασώσασθαι δίκῃ νικήσαντες.
Ο μύθος των Δαναΐδων | ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Με τις οδηγίες της θεάς Αθηνάς ναυπήγησε ένα πλοίο με πενήντα κουπιά, την πεντηκόντορο (πενηντάκωπο), έβαλε καθεμιά από τις κόρες του να τραβάει ένα κουπί, ανοίχτηκαν στη θάλασσα για το Άργος και μετά από πολλές ημέρες στη θάλασσα έφτασαν στη Λίνδο της Ρόδου, αποικία των Αργείων. Εκεί ο Δαναός αφιέρωσε άγαλμα στην Αθηνά μέσα σε ναό που έχτισαν οι Δαναΐδες. Λένε μάλιστα ότι τρεις από τις κόρες του πέθαναν κατά την παραμονή τους στο νησί και τα ονόματα τους πήραν οι πόλεις Λίνδος, Ιαλυσός και Κάμειρος. Από τη Ρόδο ο Δαναός και οι υπόλοιπες κόρες του σαλπάρισαν για την Πελοπόννησο και αποβιβάστηκαν στο χωριό Απόβαθμοι, το σημερινό Κιβέρι, κοντά στη Λέρνη. Έτσι εκπληρώθηκε μια προφητεία που είχε δώσει ο Προμηθέας στην πρόγονο του, την Ιώ: «Πέμπτη γενιά γυναικεία μετά από τον Έπαφο, με πενήντα κόρες πάλι στο Άργος αθέλητά της θα’ ρθει, για να ξεφύγει γάμο συγγενικό των ξαδέρφων˙ κι αυτοί ξετρελαμένοι από τον πόθο, σαν γεράκια ξοπίσω σε περιστέρες θα ριχτούν κυνηγώντας γάμους αταίριαστους». [2]……. Το πρωί, μόλις ξύπνησαν, συγκεντρώθηκε ο λαός και βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα απρόσμενο θέαμα: Ένας λύκος είχε ορμήσει σε μια αγέλη βοδιών και σκότωσε τον αρχηγό τους ταύρο. Ο Λαός ερμήνευσε ως θεϊκό σημάδι το γεγονός, παραλλήλισε το εισβολέα λύκο με το Δαναό και τον ταύρο αρχηγό της αγέλης με το Βασιλιά Γελάνωρα και αποφάσισαν να δώσουν τη Βασιλεία στο Δαναό. Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, ο Δαναός έγινε βασιλιάς του Άργους, έχτισε την ακρόπολη με τεράστιους λαξευτούς ογκόλιθους, που ονομάσθηκε Λάρισα από την κόρη του βασιλιά Πελασγού, και θεμελίωσε ναό προς τιμή του Λυκείου Απόλλωνος, γιατί πίστευε ότι ο θεός αυτός έστειλε το λύκο εναντίον του κοπαδιού των βοδιών. [3] Η εγκατάσταση του Δαναού και των θυγατέρων του στο Άργος συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του εγχώριου πολιτισμού. Θέσπισαν τελειότερους νόμους για θέματα του κοινωνικού και θρησκευτικού βίου. Έμαθαν στους ντόπιους τη ναυπήγηση νέου τύπου πλοίων, που μπορούσαν να κάνουν μακρινά ταξίδια. Διδάξαν τα γράμματα και την καλλιέργεια των αγρών. Άνοιξαν πηγάδια και με αρδευτικά έργα ξαναζωντάνεψαν την αργείτικη γη. [4] Αύξησαν το φυτικό πλούτο με την καλλιέργεια νέων άγνωστων φυτών, που μετέφεραν από την προηγούμενη πατρίδα τους και η διψασμένη αργολική πεδιάδα πλουτίσθηκε, ώστε να ονομασθεί από τον Όμηρο για τη γονιμότητά της «μαστάρι της γης» (ούθαρ αρούρης). [5] Ο Δαναός έγινε μάλιστα τόσο ισχυρός ηγεμόνας στο Άργος, που όρισε με νόμο οι Αργείοι στο εξής από Πελασγοί να λέγονται Δαναοί. Αργότερα όλοι οι Πελασγοί της Ελλάδας ονομάστηκαν Δαναοί, γι’ αυτό και στα Ομηρικά έπη η ονομασία αυτή συμπεριλαμβάνει το σύνολο των Ελλήνων της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. [6]
Στην Ιλιάδα του Ομήρου οι δυνάμεις που εκστρατεύουν στην Τροία ονομάζονται με τρία διαφορετικά ονόματα: 170 φορές Αργείοι, 148 φορές Δαναοί και 598 φορές Αχαιοί. Αχαιοί ονομάζεται η φυλή που κυριάρχησε πρώτη στα ελληνικά εδάφη γύρω από τις Μυκήνες. Ο όρος Αργείοι προέρχεται από την αρχική πρωτεύουσα των Αχαιών, το Άργος. Το όνομα Δαναοί αποδίδεται στη φυλή που εξουσιάζει στο Άργος και την ευρύτερη Πελοπόννησο. Οι Έλληνες του Τρωικού Πολέμου ήταν μια μικρή αλλά δυνατή φυλή στη Θεσσαλία, στην περιοχή του Πελασγικού Άργους. Στους επόμενους αιώνες ο «Έλληνας» απέκτησε ευρύτερη έννοια συμβολίζοντας όλους τους πολιτισμένους, απέναντι στους «βάρβαρους», που αντιπροσώπευαν τους απολίτιστους.
Δαναός – Βικιπαίδεια Πρώτα προσέγγισαν τη Λίνδο της Ρόδου (αποικία των Αργείων) όπου ο Δαναός ίδρυσε το ιερό της Λινδίας Αθηνάς. Τελικά αποβιβάστηκαν στο χωριό Απόβαθμοι (το σημερινό Κιβέρι του Νομού Αργολίδας) απ’ όπου και ο Δαναός μετέβη στο Άργος. Βασιλιάς του Άργους τότε ήταν ο Γελάνωρας. Σαν έφτασε εκεί, ο Δαναός ζήτησε να του παραδώσουν τον θρόνο, διότι του ανήκε, αφού η προγιαγιά του Ιώ, ήταν κόρη του βασιλιά Ινάχου του Άργους. Οι Αργείοι επιφυλάχθηκαν να απαντήσουν και έθεσαν το θέμα σε δημοψήφισμα. Αλλά ενώ αναμενόταν η απάντηση του λαού, ένας λύκος μπήκε στην πόλη και επιτέθηκε σε ταύρο που ζούσε μέσα σε αυτή. Οι Αργείοι παρακολούθησαν την πάλη των δύο ζώων. Τελικά ο ταύρος νικήθηκε και κατασπαράχτηκε από τον λύκο. Τότε οι κάτοικοι του Άργους, θεώρησαν το αποτέλεσμα οιωνό ευνοϊκό για τον Δαναό και του παραχώρησαν το βασίλειο.
Ο Δαναός πήγαινε και γνώριζε που βρισκόταν το Άργος,φυσικά πέρασε από πολλά σημεία πριν φθάσει στο Άργος και απο το χάρτη φαίνεται το Τημένιο της Αργολιδας είναι το λογικό σημείο απόβασης .
Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω η ονομασία Πυράμια προήλθε από μνημείο , οίκισμα και τα Πυράμια ήταν στην Αργολίδα ,πιθανά στη τοποθεσία που βρίσκεται η πυραμίδα του Ελληνικού η του Ληγουριού η στο κοντά στο Τημένιο και οι Απόβαθμοι , βλέποντας το χάρτη και τις υπάρχουσες παραπάνω αναφορές, ήταν από το Κυβέρι μέχρι το Ναύπλιο, πιθανά στο Κυβέρι η κοντά στο Τημένιο της Αργολίδας.
astrosgr.org - Iστορία του Άστρους 