Στην αρχική σελίδα του δήμου μας Καλωσήρθατε | ΔΗΜΟΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ) υπάρχουν έξη φωτογραφίες (που εναλλάσσονται ) χωρίς να αναφέρεται το όνομα των οικισμών στη σειρά,(1) Παράλιο Άστρος , (2) Πλάτανος , (3) Σίταινα, (4) Δολιανά, (5) Αγιάννης , (6) Πραστός , οι παρακάτω ενότητες στο μένιου στην αρχή και άλλες ενότητες με εικόνες.
Η ονομασία των φωτογραφιών για όλα τα χωριά είναι σωστή, π.χ. dhmos-eot-sitaina-006-0218 , εκτός της φωτογραφίας του Παραλίου Άστρος, που έχει το όνομα «astros» . Φαίνεται έγινε κάποιο απερίσκεπτο λάθος και ανεβάστηκε λάθος φωτογραφία που έπρεπε να είναι η φωτογραφία για το Άστρος (σαν πρωτεύουσα του δήμου μας ) η διαφορετικά η ονομασία της υπάρχουσας φωτογραφίας ονομάστηκε λάθος «astros» από κουταμάρα και απερισκεψία , διακόσια χρόνια αργότερα,,,, μερικοί πιστεύουν και κάνουν ότι καταλαβαίνουν …. τι άλλο να πούμε…
Για την καλύτερη προβολή του τόπου μας, προτείνουμε συνοπτικά έξη αυτονόητα θέματα και ευχόμαστε να προστεθούν σύντομα στην ιστοσελίδα τους δήμου μας.
1)Δύο φωτογραφίες. Στη κεντρική σελίδα της ιστοσελίδας του δήμου μας.Καλωσήρθατε | ΔΗΜΟΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣνα προσθέσουμεδύο φωτογραφίες. Την πρωτεύουσα του δήμου μας Άστρος , που θα είναι αναμφισβήτητα η πρώτη φωτογραφία και τον Ιερό Χώρο της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, μαζί με το παράρτημα της Σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος. (Έξυπνα προσθέτουμε και προβάλλουμε δύο θέματα ταυτόχρονα με μια φωτογραφία).Να μην αφαιρέσουμε τίποτα, «προσθέτουμε δεν αφαιρούμε».
Κανένας λογικός συμπολίτης μας δεν θα στεναχωρηθεί με δύο πρόσθετες φωτογραφίες, που αναμφισβήτητα θα ωφελήσουν όλους στο δήμο μας. Αυτή η μεγάλη παράλειψη μέχρι σήμερα είναι απερίσκεπτη και αδικαιολόγητη. Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε όλοι πέρα από τα μικροπολιτικά μας ,η κάθε προβολή του τόπου μας ,για ότι έχουμε και όπου μπορούμε, και συγκεκριμέναη προβολή χωρίς χρήματα της Σχολής Καρυτσιώτη και του «Ιερού Χώρου» της Εθνοσυνέλευσης , που αναμφισβήτητα είναι τα σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία στον τόπο μας και στην Κυνουρία, δεν γίνεται αποκλειστικά για τον Καρυτσιώτη…. , αλλά ουσιαστικά γίνεται για ολόκληρο το Δήμο Βόρειας Κυνουρίας, την Αρκαδία και την πατρίδα μας.Είμαστε όλοι οι δημότες του δήμου μας στην ίδια βάρκα της Θυρεάτιδας Γηςκαι η προβολή του τόπου μας αφορά όλους άμεσα.Όλος ο ντουνιάς γνωρίζειτο Άστρος από την εθνοσυνέλευση, ας τα προβάλλουμε καλύτερα.
Επίσης στην σελίδα Ιερός Χώρος Β΄ Εθνοσυνέλευσης | Discover Kynouria, παρακαλούμε επίσης να προστεθεί η παραπάνω φωτογραφία του Ιερού Χώρου και άλλες φωτογραφίες του χώρου μαζί με τη Σχολή Καρυτσιώτη , την είσοδο , πλατεία Καρυτσιώτη κ.λ.π., εκτός από την πλάκα ,για την καλύτερη προβολή του χώρου ( μπορούμε να στείλουμε και άλλες φωτογραφίες αν ζητηθεί) .
3)Στη προηγούμενη ιστοσελίδα του δήμου μας υπήρχε η ενότητα http://www .discoverkynouria. gr/el/sights . που αφαιρέθηκε στην καινούργια ιστοσελίδα.Η ενότητα περιείχε μικρά κείμενα και φωτογραφίες για 39 θέματα από ολόκληρο το δήμο. Παρακαλούμε η ενότητα «Αξιοθέατα» να προστεθεί στην καινούργια ιστοσελίδα.
6) Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην υπάρχουν σήμερα ιδιαίτερες σελίδες για τηνΛιμνοθάλασσα του Μουστού, τους Καταρράκτες Λεπίδας και άλλα αξιοθέατα του δήμου μας , για κείμενα και φωτογραφίες δείτε τους συνδέσμους, αν θέλετε να τα χρησιμοποιήσετε.
Προτείνουμε την παρακάτω φωτογραφία για την σελίδα Αρχική – Καλωσήρθατε | DiscoverKynouria ( αναμφισβήτητα είναι καλύτερη από τα βράχια που βλέπουμε στην υπάρχουσα φωτογραφία …)
Έμπρακτα θέλουμε να βοηθήσουμε το τόπο μας και το δήμο μας και προτείνουμε.
3)Στη προηγούμενη ιστοσελίδα του δήμου μας υπήρχε η ενότητα http://www .discoverkynouria. gr/el/sights . που αφαιρέθηκε στην καινούργια ιστοσελίδα.Η ενότητα περιείχε μικρά κείμενα και φωτογραφίες για 39 θέματα από ολόκληρο το δήμο. Παρακαλούμε η ενότητα «Αξιοθέατα» να προστεθεί στην καινούργια ιστοσελίδα.
Συνοπτικά ,στα κοινωνικά κράτη όλα πρέπει να είναι «γραπτά, δημόσια και φανερά» .Οι Ρωμαίοι έλεγαν. Verba volant, scripta manent «Τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν» Το νόημα είναι ότι οι προφορικές λέξεις μπορεί εύκολα να ξεχαστούν, αλλά τα γραπτά πάντα υπάρχουν για απόδειξη. Αλλά κυριολεκτικά η ουσιαστική επίδραση και τα αποτελέσματα από τα γραπτα κείμενα είνα σημαντικά. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός τα γραπτά βελτιώνουν την σκέψη μας, τελικά μας κάνουν καλύτερους και περισσότερο αποτελεσματικούς . astrosgr.org – Γιάννης Κουρόγιωργας
ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ, εδώ θα βρείτε ενδιαφέροντα διαλεκτα κείμενα σε PDF έγγραφα , «τα γραπτά μένουν».Μόλις αρχίσαμε ,δεν τελιεώσαμε, θα προσθέτουμε πότε πότε διάφορα θέματα.
Μερικοί φίλοι αναγνώστες μας ρώτησαν αν υπάρχουν τα κείμενα σε PDF έγγραφα, που είναι μια καλή ιδέα. Ακούμε τους φίλους μας και για ευκολότερη πρόσβαση και χρήση καταθέτουμε σε PDF έγγραφα τιςσπουδαιότερες ενότητες της ιστορίας της «πατρίδας μας» , όπως αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.
«H ιστορία δεν σβήνεται,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται». Αναφέρουμε συνοπτικά σχετιμούς κανόνες της ιστοριογραφίας.
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν»(ευτυχισμένος όποιος γνωρίζει ιστορία )Ευριπίδης (480 π.Χ. – 406 π.Χ.)
«Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά ανωφελές διήγημα». Πολύβιος(202 π.Χ. – 120 π.Χ.)
«Τόσο αδοκίμαστα αναζητούν οι πολλοί την αλήθεια και στρέφονται προς όσα βρίσκουν έτοιμα» και “Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε» Θουκυδίδης (περ. 455 π.Χ. – περ. 399 π.Χ.).
«Γιατί όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία].” Εκαταίος ο Μιλήσιος (περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
«Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.»
Ο Δημήτριος Υψηλάντης τον Ιούνιο του 1821 αποβιβάστηκε στο λιμάνι της περιοχής, στην Παλιά προβλήτα του σημερινού Παραλίου Άστρους, για να αναλάβει την ηγεσία του Αγώνα. Στη συνέχεια έφθασε στο Άστρος, για να συναντήσει τους ανθρώπους της περιοχής και τον Πάνο Σαρηγιάννη. Στο Αγροκήπιο Καρυτσιώτη στο Άστρος την 19η Ιουνίου 1821 έγινε συνάντηση του Δημητρίου Υψηλάντη με τους στρατιωτικούς και τους προκρίτους της περιοχής , για να τους διαβάσει το έγγραφο του αδελφού του Αλέξανδρου Υψηλάντη που τον διόριζε «πληρεξούσιο του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής». Η Αστρεινή παράδοση, φέρει τον Κολοκοτρώνη να παραθέτει γεύμα στο Δημήτριο Υψηλάντη, το γνωστό ως Κολοκοτρωναίϊκο τραπέζι, γίδα ψητή στρωμένη σε φύλλα, ασκί με ρετσινόκρασο και ψωμί. Το γεύμα έγινε στο Αγροκήπιο Καρυτσιώτη, είχε πολλά δένδρα και νερό από το «σούγελο του Καρυτσιώτη», κάτω από το τίλιο και στο χώρο υπάρχει σχετική πινακίδα, δίπλα στην Σχολή Καρυτσιώτη (νυν Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους). Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287).
Δεν υπάρχει κανένας λόγος και καμία δικαιολογία ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και το Προαύλιο Χώρο της Σχολής Καρυτσιώτη να μην είναι ελεύθερα προσβάσιμα χωρίς περιορισμούς.
Το Ελληνικό κράτος αναγνωρίζοντας την μεγάλη προσφορά της Σχολής Καρυτσιώτη στο Ελληνικό έθνος κήρυξε σαν «ιστορικόν διατηρητέον μνημείον».
Τον Ιούλιο 2008, για λόγους ασφαλείας λόγω του σεισμού. αποφασίστηκε το κλείσιμο του Αρχαιολογικού Μουσείου Άστρους, αλλά από υπερβολική ταχύτητα και απερισκεψία , χωρίς απόφαση η ένα αιτιολογημένο έγγραφο από την αρμοδία αρχή του Υπουργείου Πολιτισμού, έκλεισε και ο γειτονικός “Ιερός Χώρος ” της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων καιτο Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη (πάλι καλά που δεν έκλεισε και η γειτονική πλατεία Καρυτσιώτη) . Ένας υπάλληλος έκλεισε για σχεδόν δέκα χρόνια το “Ιερο Χώρο” γιατί πιθανόν θεωρούσε ότι με αυτό τον τρόπο πρόβαλλε καλύτερα την ποτιστική μας κληρονομιά . Ποιός αρμόδιος θα τολμούσε γραπτά και θεσμικά να αποφασίσει για να κλείσει τον «Ιερό Χώρο» και που θα έβρισκε έστω μια δικαιολογία για να αιτιολογήσει αυτή την απόφαση. O «Iερός Χώρος» της Β” Εθνοσυνέλευσης παρέμεινε κλειστός καταχρηστικά για πολλά χρόνια, χωρίς τις αρμόζουσες διαδικασίες και χωρίς την τήρηση και εφαρμογή των κανονισμών του Υπουργείου Πολιτισμού.
Μετά από εκατοντάδες έγγραφα , τεκμηριωμένες αναφορές, χίλιες σελίδες… στο μισό ΥΠΠΟΑ και Υπουργείο Τουρισμού , «αναθεωρημένα» έγγραφα , και μπροστά στην φανερά πλέον οργισμένη τοπική κοινωνία το ΥΠΠΟΑ αναγκάστηκε να ανοίξει προσωρινά τον “Ιερό Χώρο “ της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων ,το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη και το Αρχαιολογικό Μουσείου Άστρους.
Την 18-5-2018.…με το έγγραφο Α.Π. ΥΠΠΟA /ΓΔΑΠK /ΕΦΑAΡΚ /218494/158967/1928 …”Η Υπηρεσία μας έχει μεριμνήσει ώστε το Μουσείο να είναι ανοικτό σε συγκεκριμένεςπεριπτώσεις , διαθέτοντας τακτικό φυλακτικό προσωπικό από το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας .Σας επισυνάπτουμε Δελτίο Τύπου με συγκεκριμένες ημερομηνίες κατά τις οποίες το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρουςθα είναι ανοικτό κατά τους μήνες Μάιο-Αύγουστο 2018. .. κατά συνέπεια ο χώρος της Εθνοσυνέλευσης και ο προαύλιος χώρος του Μουσείου θα είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι και το Σαββατοκύριακο από την 1η Ιουνίου 2018. Τέλος η Εφορεία μας , αναμένει την Προκήρυξη του ΑΣΕΠ για μόνιμο φυλακτικό προσωπικό στο Μουσείο Άστρους”…..
Το ΥΠΠΟΑ για τους λόγους του το καλοκαίρι του 2025έκλεισε πάλι προσωρινά το«Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει σχετική απόφαση και αν έχει κοινοποιηθεί στους αρμοδίους. Δεν γνωρίζουμε αν οι αρμόδιοι του δήμου είχαν ειδοποιηθεί σχετικά , μερικοί έλεγαν ο χώρος είναι ανοικτός ….!!!.Στο χώρο δεν υπήρχε σχετική ανακοίνωση. Μετά από μερικές μάταιες επισκέψεις αφού ο χώρος ήταν κλειστός, επικοινωνήσαμε με την ΕΦΑΑΡΚ και ρωτήσαμε γιατί δεν υπάρχει σχετική ανακοίνωση στο χώρο. Αργότερα τοποθέτησαν στην είσοδο την παραπάνω ανακοίνωση, «Σας ενημερώνουμε ότι ο χώρος της Β’Εθνοσυνέλευσης θα παραμείνει κλειστός μέχρι τις 31 Οκτωβρίου».
Οι αρχαιολογικοί χώροι ανήκουν στην τοπική κοινωνία και δεν ανήκουν στους διαχειριστές του ΥΠΠΟΑ, που κάθονται σε ένα γραφείο στη Τρίπολη η στην Αθήνα και αποφασίζουν αναιτιολόγητα για κάτι που δεν τους αφορά άμεσα . Η διαχείριση των αρχαιολογικών χώρων πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τους κανονισμούς του ΥΠΠΟΑ. Υπάρχουν δύο βασικές αρχές που είναι κεντρικοί στόχοι του ΥΠΠΟΑ και πρέπει να εκτελούνται αιτιολογημένα σύμφωνα με τους κανονισμούς του .Η προβολή και η διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς .
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το ΥΠΠΟΑ στο συγκεκριμένο θέμα, του «Ιερού Χώρου» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων για δέκα επτά χρόνια ασχολείται αποκλειστικά μόνο για την διαφύλαξη του χώρου,4 τοίχους και μία πινακίδα,και δεν ασχολείται με την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Πρέπει να τονίσουμε η αρχή διαφύλαξης έχει τελικό στόχο επίσης να γίνει αργότερα η προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς , για το λόγο αυτό γίνεται η διαφύλαξη των μνημείων, για την προβολή. Η προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι αναμφισβήτητα η βασική αρχή και στόχος του ΥΠΠΟΑ.
Στην νέα εποχή αργά η γρήγορα το κράτος θα σταματήσει να φυλάει 4 τοίχους και όλοι πρέπει να καταλάβουμε την νέα πραγματικότητα, πως πρέπει να προσαρμοστούμε ανάλογα και “να κάνουμε ότι μπορούμε” , αν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν έθνος. Με απλά λόγια ,αν δεν έχουμε χρήματα , πρέπει να αποφασίσουμε αν θα κλειδοαμπαρώσουμε τον Ιερό Χώρο για δέκα η διακόσια χρόνια η θα ανοίξουμε το χώρο χωρίς φύλακες και προϊσταμένους.
Αν για οποιοδήποτε λόγο το ΥΠΠΟΑ κλείσει το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους)ο δημος μας και η κοινότητα Άστρους να ζητήσουν από το ΥΠΠΟΑ να κλειδώσει τα 5-6 μνημεία του Προαυλίου στο υπόγειο της Σχολής η σε άλλο χώρο του δήμου μας και να ανοίξει το χώρο. Είναι παράλογο και μεγάλη κουταμάρα για να δήθεν «προφυλάξουμε» 5 μνημεία , ταυτόχρονα να μην τα βλέπουν οι επισκέπτες μας και να ξεχάσει το χώρο μια γενιά, να κλειδοαμπαρώσουμε το χώρο και να τα ξεχάσουμε όλα.
Ο “Ιερος Χώρος “ της Β’ Εθνοσυνέλευσης χωρίζεται με πέτρινο τοίχο ( μάντρα) από το Προαύλιο της Σχολής Καρυτσιώτη (Μουσείου Άστρους ), είναι χωριστός χώρος και επίσης περιτοιχισμένος .Υπάρχει μάλιστα μια μικρή πόρτα μεταξύ τους , όπως είχε προνοήσει σωστά ο μεγάλος ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης .
Αν πάλι δεν επικρατήσει ο κοινός νους και πρέπει να μένει κλειστό το Προαύλιο της Σχολής, τότε να προστεθεί μια πόρτα ασφαλείας, με πολύ λίγα έξοδα, μεταξύ των δύο χώρων για να προστατεύονται τα μνημεία του Προαυλίου και ταυτόχρονα να ανοίξει ο “Ιερός Χώρος “ της Β’ Εθνοσυνέλευσης 24 ώρες την ημέρα. Οι επισκέπτες θα μπορούν να απολαμβάνουν και θα θαυμάζουν την Σχολή Καρυτσιώτη, ( θα είναι σχεδόν εκεί κοντά στη Σχολή ) και αυτό είναι πολύ σημαντικό, μπορεί να γίνει πολύ εύκολα. Αν ο “Ιερό Χώρος» είναι ελεύθερα προσβάσιμος χωρίς περιορισμούς, τότε αναμφισβήτητα προβάλλουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Δεν υπάρχει κανένας λόγοςο «Ιερός Χώρος»να μην είναι ελεύθερα προσβάσιμος χωρίς περιορισμούς. Αν ανοίξει ο ο «Ιερός Χώρος» χωρίς περιορισμούς ,θα έχουμε σχεδόν ανοίξει το μουσείο, τα οφέλη της τοπικής κοινωνίας και του δήμου μας θα είναι καταλυτικά. .
Το ΥΠΠΟΑ αργά η γρήγορα πρέπει να εξετάσει από μηδενική βάση την πρόσβαση στους τρεις χωριστούς χώρους το κτήριο τηςΣχολής Καρυτσιώτη, το Προαύλιο Χώροτη Σχολής και τον γειτονικό «Ιερό Χώρο» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων, για να προβάλλει καλύτερα την πολιτιστική μας κληρονομιά.
DCIM\101MEDIA\DJI_0187.JPG
Το κτήριο τηςΣχολής Καρυτσιώτη,( όχι το μνημεία του μουσείου) , το Προαύλιο τη Σχολής (στην γαλάζια γραμμή) και ο χωριστός γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων (στην κίτρινη γραμμή) εíναι σεμνός , αρμονικός και επιβλητικός, είναι «διατηρητέον ιστορικόν μνημείον», «ιστορικό τόπος», «αρχαιολογικός χώρος» και είναι «μουσείο από μόνος του» .Πρέπει να γίνουν αμέσως προσβάσιμα στους επισκέπτες χωρίς περιορισμούς και χωρίς άλλες δικαιολογίες ,για να προβάλλουμε επιτέλους την πολιτιστική μας κληρονομιά και να δούμε τελικά κάποτε το ΥΠΠΟΑ να κάνει την δουλειά του.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους είναι άλλο διαφορετικό θέμα, παραμένει αδικαιολόγητα κλειστό, θα μελετήσουμε αργότερα τις «μελέτες», « και άλλες μελέτες» …..και όλες τις προφάσεις…
Επιμένουμε στα δικά μας … «Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν»(ευτυχισμένος όποιος γνωρίζει ιστορία )Ευριπίδης
H ιστορία της «πατρίδας μας»,όπως αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.
Το ΥΠΠΟΑ στο Άστρος για δέκα επτά χρόνια ασχολείται αποκλειστικά μόνο για την διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και δεν ασχολείται με την βασική αρχή του και τον κεντρικό στόχο του , την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος και καμία δικαιολογία ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων και το Προαύλιο Χώρο της Σχολής Καρυτσιώτη να μην είναι ελεύθερα προσβάσιμα χωρίς περιορισμούς. Στον «Ιερό Χώρο» δεν υπάρχουν ιστορικά μνημεία.Είναι παράλογο να φυλάσσονται τέσσερι τείχη και μιά πινακίδα.
Στην νέα εποχή αργά η γρήγορα το κράτος θα σταματήσει να φυλάει 4 τοίχους .
Το ΥΠΠΟΑ για δέκα επτά χρόνια ασχολείται αποκλειστικά μόνο για την διαφύλαξη του χώρου, 4 τοίχους και μία πινακίδα,και δεν ασχολείται με την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Αν δεν έχεις μαζέψει ελιές, δεν ξέρεις τι θα πει δουλειά, λένε όσοι ζουν από τη συλλογή και την επεξεργασία αυτού του πολύτιμου καρπού που παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ελληνική οικονομία και διατροφή, ενώ είναι συνυφασμένος με την ιστορία του τόπου μας.
Στην Κυνουρία η ελιά ευδοκιμεί και οι ντόπιοι ασχολούνται με την καλλιέργειά της εδώ και αιώνες. Εμείς συναντήσαμε τον κ. Ευάγγελο Πετρόπουλο, ο οποίος έχει δημιουργήσει στο Κορακοβούνι το Μουσείο της Ελιάς, στον χώρο ενός παλιού ελαιοτριβείου που έχει μια μακρά και ξεχωριστή ιστορία.
Ο κ. Πετρόπουλος μάς ξενάγησε στο φροντισμένο μουσείο και μας εξήγησε όλη τη διαδικασία της παραγωγής ελαιολάδου.
Το ελαιοτριβείο αυτό, όπως μας είπε, λειτούργησε από το 1884 έως και το 1920. Εκείνη τη χρονιά ξεκίνησε μια κοινοπραξία και το ελαιοτριβείο υποστηρίχθηκε μηχανικά, με τη μηχανή Deutsch, 25 hp, με μονό παράλληλο πιστόνι.
Πριν από το 1920, δεν υπήρχε κανενός είδους μηχανή ή μηχανική υποστήριξη στην παραγωγή ελαιολάδου, παρά μόνο ένα άλογο και οι εργάτες.
Η ελιά: Ένας αρχαίος καρπός
Η ελιά ήταν το σύμβολο της Ελλάδας στην αρχαιότητα και το ελαιόλαδο χρησιμοποιούνταν όχι μόνο για τις θρεπτικές του αξίες αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Μεταξύ του 7ου και του 3ου αιώνα π.Χ. αρχαίοι φιλόσοφοι, φυσικοί και ιστορικοί κατέγραψαν τις βοτανικές του ιδιότητες. Η συμβολική σημασία της ελιάς όπως και η κοινωνική και οικονομική αξία του ελαιόλαδου διείσδυσε σε όλους τους τομείς της ζωής κατά την αρχαιότητα. Το κλαδί της ελιάς ήταν το βραβείο στους Ολυμπιακούς αγώνες, από το 776 π.Χ. και συμβόλιζε την ειρήνη και την υποχρεωτική ανακωχή στην αρχαιότητα, σε όλο τον κόσμο, κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Η τιμή για τους νικητές στους Παναθηναϊκούς Αγώνες, που λάμβαναν χώρα κάθε τέσσερα χρόνια στην Αθήνα για να τιμήσουν την Θεά Αθηνά, την Προστάτιδα της πόλης, ήταν αμφορείς γεμάτοι με ελαιόλαδο…
Η παραγωγή ελαιόλαδου στις Ελληνικές περιοχές κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής εποχής συνεχίστηκε και η Αυτοκρατορία έκανε την μεγαλύτερη εξαγωγή λαδιού στον κόσμο. Ένα μεγάλο μέρος από την συνολική παραγωγή εκείνη την εποχή προερχόταν από ελαιώνες που υπήρχαν στα Χριστιανικά μοναστήρια. Η παραγωγή του ελαιόλαδου στην Ελλάδα δεν επηρεάστηκε από την πτώση της Κωνσταντινούπολης στα Οθωμανικά στρατεύματα και το τέλος της Βυζαντινής εποχής. Το δένδρο και το λάδι, εκείνη την εποχή, είχε καταλάβει ένα σημαντικό μέρος στην τελετουργία της Ορθόδοξης Χριστιανικής εκκλησίας. Ήταν σύμβολα αγάπης και ειρήνης, και ένα σημαντικό κομμάτι σε διάφορες τελετές, όπως στο βάπτισμα μέχρι και στις λάμπες που χρησιμοποιούσαν στις εκκλησίες όπως επίσης και τα μικρά εικονοστάσια που υπάρχουν σε κάθε Ελληνικό σπίτι. Η ελιά και οι καρποί της παίζουν ακόμη και σήμερα έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνική κουλτούρα της χώρας όπως και στην οικονομική ζωή της.
Στις γεωργικές περιοχές της χώρας, μία ελιά φυτεύεται όταν γεννιέται ένα νέο παιδί. Η ελιά και το παιδί θα μεγαλώσουν ταυτόχρονα. Όταν το παιδί ξεκινάει το σχολείο, στην ηλικία των 6 ετών, η ελιά είναι έτοιμη να καρποφορήσει. Η ελιά θα μεγαλώσει με την οικογένεια, θα επιζήσει και θα βρίσκεται εκεί πολλές γενιές αργότερα για να θυμίζει την συνέχιση και την εξέλιξη της ζωής.Υπολογίζεται ότι σήμερα υπάρχουν γύρω στα 800 εκατομμύρια ελαιόδενδρα στον κόσμο με τη συντριπτική πλειοψηφία τους, στις μεσογειακές χώρες. Η φυσιολογική διάρκεια ζωής ενός ελαιόδενδρου είναι 300 έως 600 χρόνια. Υπάρχουν ελιές με ηλικία που ξεπερνά τα 1.000 χρόνια και περισσότερες από 70 ποικιλίες ελαιόδενδρων στον κόσμο.
Στο διακρινόμενο παλαιό κτήριο του αγροκηπίου Καρυτσιώτη στο Άστρος, το 1959 ο αρχαίος Έλληνας και αείμνηστος καθηγητής μας Κυριάκος (Κούλης ) Χασαπογιάννης στέγασε για πρώτη φορά το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους.
Η Σχολή Καρυτσιώτητου Αγιάννη (1798 μέχρι το 1826) και περισσότερο το παράρτημα της Σχολής του Αγιάννη στο Άστρος ( 1805 μέχρι το 1971), έπαιξε καταλυτικό ρόλο για την τοπική κοινωνία για πολλά χρόνια και ακόμα μέχρι σήμερα, αφού όλοι οι Αγιαννίτες και οι Αστρεινοί με πολύ μόχθο και με κάθε θυσία επιθυμούσαν τα παιδιά τους να μάθουν γράμματα και σαν απόφοιτοι «καλαμαράδες» να αλλάξουν την ζωή τους ,σύμφωνα με τις «έξυπνες» προσδοκίες του μεγάλου ευεργέτη τους Δημητρίου Καρυτσιώτη, «ο οποίος ουδέποτε λησμόνησε την ιδιαίτερη πατρίδα του, και ίδρυσε σε αυτήν σχολείο με δικές του δαπάνες, για να ανακτήσει η νεότητα του τόπου και των γύρω περιοχών την πατροπαράδοτη αρετή» .Οι χιλιάδες απόφοιτοι της Σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος «έφαγαν» κυριολεκτικά με τα άρβυλα τους τα σκαλοπάτια της σχολής και αποκαλούντο «καλαμαράδες» (έγραφαν με το καλαμάρι, και ήξεραν γράμματα …, δηλαδή ήταν μορφωμένοι) , και προσέφεραν πολλά στο έθνος.
Επέτειος 25ης Μαρτίου 1946. Καθηγητές και μαθητές του Γυμνασίου Άστρους απαθανατίζονται στο προαύλιο του σχολείου λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τη Γερμανική κατοχή. Αναγνωρίζονται από αριστερά οι καθηγητές Ιωαν. Σιούτος, Κων. Καλλίτσης, Νικ.Φλούδας, Κυρ. Χασαπογιάννης, … Στην άκρη δεξιά της φωτογραφίας ο επιστάτης του σχολείου Στράτης Πενταφρόνιμος.Η φωτογραφία από το αρχείο του Kostas Pentafronimos
Καθηγητές του Γυμνασίου Άστρους τη δεκαετία του ‘40. Από αριστερά 2ος Παν. Ταλλιαδώρος, 3ος Κυρ. Χασαπογιάννης, 4ος Νικ. Φλούδας, 5ος Ιωαν. Κουσκουνάς, 6ος Κων. Καλλίτσης, 7ος Ιωαν. Πενταφρόνιμος. Η φωτογραφία από το αρχείο της οικογένειας Ιωαν. Πενταφρόνιμου.
Επέτειος 25ης Μαρτίου στα χρόνια του ΄50. Από το αρχείο της οικογένειας Κορδογιάννη.
Μαθητές και μαθήτριες ντυμένοι όμορφα για την γιορτή της 25ης Μαρτίου την δεκαετία του 1950 μροστά στο τότε γυμνάσιο Άστρους στη σχολή Καρυτσιώτη, σήμερα Αρχαιλογικό Μουσείο Άστρους .Διακρίνεται καθιστός στη μέση μπροστά ο φιλόλογος Ιωάννης Αρβανίτης ( δεν τον πρόφτασα είχε φύγει για Κωνσταντινούπολη η Γαλλία )και πίσω του όρθιος και ο ψηλότερος ο σεβαστός καθηγητής μας μαθηματικός Λάμπρος Κορδογιάννης. πού αν και ήταν αυστηρός για πολλούς στη βαθμολογία (το 10 και 12 σύννεφο…)
Η Σχολή Καρυτσιώτηήταν το Λύκειο Άστρους το 1967.
Η Σχολή Καρυτσιώτη στο Άστρος λειτούργησε για πολλά χρόνια σαν δημόσιο σχολείο από το 1805-1971 . Έκλεισε το 1971 και το 1985 στέγασε το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους .Η παραπάνω φωτογραφία είναι το 1967 με μαθητές της τελευταίας τάξης και τον επιστάτη (κτύπαγε το κουδούνι ) του Λυκείου Άστρους.
Από τη Σχολή Καρυτσιώτη πέρασαν χιλιάδες μαθητές που με τα άρβυλα τους «έφαγαν» τα σκαλοπάτια του κτηρίου, που ένας ανόητος υπάλληλος…. αντικατάστησε με καινούργια μάρμαρα , γιατί δεν ήξερε και «ούτε υπήρχε άλλος τρόπος» να διατηρήσει την ιστορία μας και την ασφάλεια των επισκεπτών
Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους (1959)
Στην παραπάνω φωτογραφία διακρίνεται η ιστορική και επιβλητική κεντρική είσοδος του αγροκηπίου, αριστερά από τα φοινικόδεντρα, από εδώ πέρασαν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης, στα αριστερά οι δύο σειρές με τις περίπου 20 μουσμουλιές, που δεν καταφέραμε να τις διατηρήσουμε….. και ξεχάστηκαν από τους αρμόδιους, τα τετράγωνα «δρομάκια» με τα λουλούδια και στα δεξιά το κτήριο του αγροκηπίου, που πριν την δεκαετία του 1950 στεγαζότανε ο υπεύθυνος γεωπόνος για το αγροκήπιο και έγινε το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους το 1959.
Η ιδέα του μουσείου Άστρους ξεκίνησε και έγινε πραγματικότητα από τον αείμνηστο καθηγητή μας Κυριάκο (Κούλη) Χασαπογιάννη (διακρίνεται στη φωτογαφία το 1966) Το πρώτο μουσείο Άστρουςστεγάστηκε το 1959 στο διώροφο πλίθινο κτήριο του Αγροκηπίου ,που δεν υπάρχει σήμερα, και βρισκόταν στη γωνία του «Αγροκηπίου Καρυτσιώτη », απέναντι από το παλιό σπίτι του Δημητράκη Ευθυμίου , όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία , παλιότερα στέγαζε τον γεωπόνο και τους κηπουρούς του αγροκηπίου. Εδώ έκτισε την ιδέα του Αρχαιολογικό Μουσείου Άστρους .
Το κτήριο του αγροκηπίου όπως ήταν πριν την κατεδάφιση αργότερα απο το 1985,διακρίνεται η επιγραφή Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους και τα κάγγελα στα παράθυρα για την ασφάλεια των μνημείων. O «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης, κουβαλούσε τα μαρμάρινα αγάλματα με τους συγχωριανούς του χωρικούς και ζήταγε καμιά φορά και την βοήθεια του Πάνου Καμπύλη, που ήταν νεότερος και δυνατότερος, να τα ανεβάσουν στη σκάλα και λόγω της μεγάλης ηλικίας του έπιανε και αυτός δήθεν από μια άκρη για να βοηθήσει. Τα κάγκελα στα παράθυρα για ασφάλεια από τους αρχαιοκαπήλους συνεργάτες, δεν τα είχε βάλλει ο Καρυτσιώτης ούτε ο γεωπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου, τα είχε βάλλει με τα χέρια του …ο αείμνηστος καθηγητής μας και τα επιθεωρούσε κάθε φορά που άνοιγε του Μουσείο Άστρους.
Όταν μετά από περίπου 40 χρόνια διδασκαλίας και ξεναγώγισης στο ίδιο τόπο, έγινε επιθεωρητής και έπρεπε να φύγει από το Άστρος για πρώτη φορά και να πάει στη Ρόδο, παρέδωσε συγκινημένος το αγαλματάκι ,(αυτοηδονιζόμενο σάτυρος) «δημόσια» για κάθε ενδεχόμενο, στο άλλο αείμνηστο καθηγητή μας Πάνο Καμπύλη, που έπρεπε να τον επιβεβαιώσει ότι θα το πρόσεχε και θα το έπαιρνε στο σπίτι του. Ο αείμνηστος καθηγητής μας Παναγιώτης (Πάνος) Καμπύλης συνέχισε με το ίδιο και καλύτερο τρόπο να υπηρετεί το μουσείο και τον τόπο.Στο κτήριο της Σχολής Καρυτσιώτη στο Άστρος στεγάζεται από το 1985 το Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους, που έκλεισε αδικαιολόγητα αρχικά το 2008 με την «πρόφαση της ρωγμής» που αργότερα έγιναν άλλες προφάσεις, «πρόφαση στατικής επάρκειας»…. για να γίνουν αργότερα «μελέτες», «πολλές μελέτες».Ο φίλος και σεβαστός μας καθηγητής Ηλίας Σακαλής, με την αναμφίβολα επίδραση του άλλου αείμνηστου καθηγητού μας Μίμη Σακαλή και του Γεωργίου Σταϊνχάουερ, έφορου αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟΑ, έφερε το έργο όπως το ξέρουμε σήμερα με μεγάλη εξυπνάδα και πολλή δουλειά , μετέφερε το Μουσείο Άστρους στη Σχολή Καρυτσιώτη. Πολλοί άλλοι γνωστοί και άγνωστοι συμπατριώτες μας συνέχισαν και συνεχίζουν σήμερα το έργο και την παρακαταθήκη, που άφησε ο «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης ,αδιάκοπα όσο μπορούν και αμισθί , όπως έκαναν όλοι οι προηγούμενοι.
DCIM\101MEDIA\DJI_0187.JPG
Το κτήριο τηςΣχολής Καρυτσιώτη,( όχι τα μνημεία του μουσείου) , το Προαύλειοτη Σχολής (μπλε γραμμή) και ο χωριστός γειτονικός «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων (κίτρινη γραμμή) εíναι σεμνός , αρμονικός και επιβλητικός, είναι «διατηρητέον ιστορικόν μνημείον», «ιστορικό τόπος», «αρχαιολογικός χώρος» και είναι «μουσείο από μόνος του» .Πρέπει να γίνουν αμέσως προσβάσιμα στους επισκέπτες χωρίς περιορισμούς και χωρίς άλλες δικαιολογίες ,για να προβάλλουμε επιτέλους την πολιτιστική μας κληρονομιά και να μην τα ξεχάσουν τα παιδιά μας.
Η Θυρέα ήταν θρύλος τουλάχιστον από το 1500 π.χ. η νωρίτερα αφού οι Δαναοί είχαν εγκατασταθεί στο Άργος από το 2,800-2000 και από τους Δαναούς προέρχονται οι Θυρεάτες, που οι Δαναοί λογικά ήρθαν στη Θυρέα τουλάχιστον πριν το 2,000, σίγουραη Θυρέαήταν θρύλος πολύ πριν το Τρωϊκό πόλεμο (1250-1240 π.χ.). «Θυρέας Όμηρος μεν ουκ ωνόμασεν, οι δ’ άλλοι θρυλούσι» Στράβων 376 (Θυεράτις Γη σελ 23).
Ως προς το τοπωνύμιο «Θυρέα», οφείλει την προέλευσή του στο ότι η περιοχή αποτελούσε τη δίοδο ή θύρα επικοινωνίας και μετάβασης από το Κράτος του Άργους στο Κράτος της Σπάρτης και τανάπαλιν (Θουκυδίδης, Β΄ 27). Το φυσικό μάλιστα όριο, κατά τον Ευριπίδη (Ηλ. 410-2), ήταν ο «Ταναός», δηλαδή ο σημερινός χείμαρρος Τάνος.
Αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη ,η Θυρέαπήρε το όνομα από τον Θυρεάτη η Θυραιάτη η Θυραίο , έγγονο του Πελασγού.
«Η Θυρέα εν τη Αργολίδι γη και ο Θυρεάτης καλούμενος κόλπος από του Θυραιάτα * τούτου τα ονόματα εσχήκασι» Παυσανίας VIII ,3,3)(*από Θυρεάτης η Θυραιάτης η Θυραίος , ήταν γυιός του Λυκάονος, αρχαίου βασιλιά της Αρκαδίας , γιού του Πελασγού) (Θυεράτις Γη σελ 25).
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Ἱστορίαι V.41.2 «Η Κυνουρία γη έχει εν αυτή Θυρέαν και Ανθήνην πόλιν,νέμονται δε αυτήν Λακεδαιμόνιοι».[2.27.2] “ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέανοἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι , ἡδὲΘυρεᾶτιςγῆμεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα».
Οι Αιγινήτες στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου καταδιώχθηκαν από την πατρίδα τους από τους Αθηναίους και διασκωρπήθηκαν όπου μπορούσαν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μερικοί εγκαταστάθηκαν στην Θυρέα, που τους παραχώρησαν οι Λακεδαιμόνιοι, και άρχισαν να οχυρώνονται στη σημερινή τοποθεσία του λιμανιού του Αγίου Ανδρέα στην αρχαία πόλη Ανθήνη,( όπως αναφέρει ο Παυσανίας), γιατί γνώριζαν τους Αθηναίους. Αλλά το 424 π.χ. ο Αθηναίος στρατηγός Νικίας τους καταδίωξε πάλι και οι Αιγινήτες κατέφυγαν στην γειτονική οχυρωμένη αρχαία πόλη Θυρέα, εγκαταλείποντας τα οχυρά και μισοτελειωμένα τείχη. Ο Νικίας κατεύκασε την αρχαία πόλη Θυρέα για να εξοντώσει τους Αιγινήτες.
Μερικοί Αιγινήτες, αφού δεν είχαν πατρίδα, κατέφυγαν στα βουνά και μερικοί εγκαταστάθηκαν στον Πλάτανο και στο Αγιάννη. Υπάρχει η εκδοχή ο Αγιάννης πήρε το όνομα από τους Αγιαννίτες , που προήλθε από τους Αιγινήτες.
Ο Θουκυδίδης αναφέρει χαρακτηριστικά για την αρχαία πόλη Θυρέα, (Θουκυδίδης 4,56,4,57 )«πάση την στρατιά και αιρούσι Θυρέαν. Και την τε πόλιν κατεύκασαν και τον ενόντα εξεπόρθησαν, τους τε Αιγινήτας…».
Η κρατούσα άποψη από την παραπάνω και άλλες αναφορές του Θουκυδίδη , το άστυ (η πόλη) Θυρέα βρισκόταν αναμφισβήτητα στα ενδότερα του κάμπου της Θυρεατικής Γης η Θυρέαςκαι η«άνω πόλις εν η ώκουν»Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό.
Από τη τοποθεσία της αρχαίας πόλη Θυρέας ,συμπεραίνουμε στην αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή κατοικούσαν στα ενδότερα φαίνεται πιθανά για λόγους υγείας απέφευγαν τα έλη, γιατί η γη δεν ήταν καλλιεργήσιμη γύρω από τα έλη και προτιμούσαν τις βουνοπλαγιές ,που επίσης ήταν μακριά από τους πειρατές.
Η πόλη Θυρέαήταν διμερής, γιατί επίσης υπήρχε και η άνω πόλη στη περιοχή του Ελληνικού η Τειχιό. Ο Θουκυδίδης αναφέρει την πόλη Θυρέα στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας αλλά και την«άνω πόλις εν η ώκουν». Συμπεραίνομε από την έμφαση του μεγάλου ιστορικού «εν η ώκουν»ότι οι κάτοικοιγια τους λόγους τους πρωταρχικά κατοικούσαν στην άνω πόλη. Η«άνω πόλη» Θυρέα ήταν στο Ελληνικό η Τειχιό μεταξύ Άστρους και Αγιάννη.
Σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το σημερινό Άστρος, στην περιοχή ΕλληνικόηΤειχιό , πιθανόταταεδώήτανηεπάνωπόλητηςΘυρέας ,υπήρχε Ναός αφιερωμένος στο Θεό Απόλλωνα τον οποίο λάτρευαν ιδιαίτερα οι Κυνούριοι. Στη θέση αυτή σήμερα βρίσκονται ερείπια αρχαίας πόλης του 5ου έως 3ου π.χ. αιώνα κατά τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων.
ΑπότοΔήμομας
«Σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από το Άστρος στην κορυφή του λόφου πάνω από τις στροφές «κοδέλες » σε λίγη απόσταση από τον ανηφορικό δρόμο προς τον Αγιάννη βρίσκεται τοΕλληνικόηΤειχιό,από εκεί η θέα της Θυρεάτιδας Γης και του Αργολικού κόλπου είναι εξαιρετική. Στο σημείο υπάρχει επιγραφή της αρχαιολογικής υπηρεσίας που οδηγεί σε αγροτικό δρόμο και μετά από 2 χιλιόμετρα φθάνει ο επισκέπτης σε ένα πλάτωμα, που αποτελεί την αρχή 15λεπτης πορείας που οδηγεί στην κορυφή ενός λόφου, του Τειχιού ή Ελληνικού. Εδώ αντικρίζει κανείς τα ερείπια του αρχαίου ιερού ναού του Θεού Απόλλωνα, ερείπια τειχών, οικοδομημάτων και υπόγειων δεξαμενών καιλειψάνωντηςΆνωΘυρέαςή για κάποιους άλλους της Νηρηίδας».
Από την αρχαία πόλη Θυρέα πήρε το όνομα η περιοχή Θυρεάτις Γη η περιοχή Θυρέα. Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόλης Θυρέας.
Το Άστρος Κυνουρίαςβρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεταιη αρχαία πόλη Θυρέα (Τhyrea)καιεκεί που ήταναργότερατο πόλισμα Άστρον, νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
Η Ανθήνη
Η κρατούσα άποψη , από αναφορά του Παυσανία, είναι οι Αιγινητες έκτιναν το τείχη στην αρχαία πόλη Ανθήνη , που βρισκόταν κοντά στο σημερινό λιμάνι του ‘Αγιου Ανδρέα. Δεν γνωρίζουμε άλλες αναφορές απο διακεκριμένους ιστορικούς μελετητές σαν τον Παυσανία. Παυσανίας [38.6] ἀπὸ δὲ τῶν πολυανδρίων ἰόντι Ἀνθήνη τέ ἐστιν, [ἐς] ἣν Αἰγινῆταί ποτε ᾤκησαν, καὶ ἑτέρα κώμη Νηρίς, τρίτη δὲ Εὔα μεγίστη τῶν κωμῶν:» Επάνω σε λόφο γνωστό ως «νησί του Άγιου Ανδρέα» βρίσκονται τα λείψανα της οχύρωσης του οικισμού, κυκλώπειου τύπου, τα οποία είναι διακριτά στη βόρεια πλευρά του λόφου. Τμήματα σώζονται επίσης από τον εξωτερικό οχυρωματικό περίβολο, με πύργους που χρονολογούνται κατά τον 5ο με 4ο αιώνα π.Χ.[3]
Από, Βικιπαίδεια , «Η Ανθήνη ήταν αρχαία πόλη κοντά στη σημερινή κωμόπολη του Άστρους.[1] Βρίσκεται στα όρια της πεδιάδας της Θυρεάτιδος, στην παραλία του Αγίου Ανδρέα και σε απόσταση 3 χλμ από τον οικισμό.[2] Επάνω σε λόφο γνωστό ως «νησί του Άγιου Ανδρέα» βρίσκονται τα λείψανα της οχύρωσης του οικισμού, κυκλώπειου τύπου, τα οποία είναι διακριτά στη βόρεια πλευρά του λόφου. Τμήματα σώζονται επίσης από τον εξωτερικό οχυρωματικό περίβολο, με πύργους που χρονολογούνται κατά τον 5ο με 4ο αιώνα π.Χ.[3]
Ο οικισμός μετέπειτα μεταφέρθηκε πιο χαμηλά προς τη θάλασσα, όπου σήμερα υπάρχουν ερείπια από την υστερορωμαϊκή εποχή καθώς και συμπληρωματική οχύρωση που προστέθηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους.
Τέλος στην ευρύτερη περιοχή και σε μικρή απόσταση, στο σημερινό Βρασιάτη ποταμό, υπάρχει παλαιό λιθόκτιστο γεφύρι τοξωτού τύπου, το οποίο είναι ημικατεστραμμένο».
ΟΠαυσανίας αναφέρει οι Αιγινήτες κατοικούσαν στην Ανθήνη, «Ἀνθήνη τέ ἐστιν, [ἐς] ἣν Αἰγινῆταί ποτε ᾤκησαν»Παυσανίας , Ελλάδος περιήγησις /Κορινθιακά.
Υπάρχει και η αναφορά , οι Αιγινήτες άρχισαν να οχυρώνονται στη σημερινή χερσόνησο του Παραλίου Άστρους, αλλά δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν για αυτό πειστικές αναφορές από διακεκριμένους ιστοριογράφους και τεκμήρια .
ΤαΠυράμια
Το κάστρο Εστέλλα, «Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους , στον Αγιάννη ,διακρίνεται σαν πραγματική πυραμίδα και μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους . Είναι αυτονόητο, ποτέ και πουθενά δύο γειτονικά κάστρα δεν είχαν το ίδιο όνομα . Τεκμηριωμένα το Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους βρίσκεται στον Αγιάννη και δεν υπαρχει άλλο γειτονικό κάστρο με το όνομα Εστέλλα,η Κάστρου του Άστρους, τελεία και πάβλα. Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή
Η πυραμίδα του Ελληνικού
Μερικοί αναφέρουν στη αρχαιότητα στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους υπήρχαν πιθανάταΠυράμια και οι Απόβαθμοι, και προσθέτουν η ονομασία Πυράμια προήλθε από το “αστεροειδές” η πυραμίδας σχήμα της χερσονήσου……όπως β από διάφορες μεριές παραπανω ,βέβαια με λίγη φαντασία…βλέπουν “αστέρια και πυραμίδες…. ,..σε σύγκριση με την πραγματική πυραμίδα παραπάνω του Κάστρου Εστέλλα στον Αγιάννη.
Σε σχετική αναφορά ο Πλούταρχος αναφέρει τα Πυράμια ήταν «πυραμίδα τινά, ίσως μνημείο», σαν εκείνη την μικρή πυραμίδα στο Λιγουριό της Αργολίδας, που ήταν οίκισμα . Στην χερσόνησο του Παραλίου Άστρους δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα μνημεία και οικίσματα, σαν τις αρκετές υπάρχουσες μέχρι σήμερα πυραμίδες της Αργολίδας.
«….ότε κατά πρώτον ο Δαναός απέβη εις την χώρα αυτών κατά τα Πυράμια της Θυρεάτιδας (1) εν ω επορεύετο προς το Άργος» (1): Ο Δαναός ήλθεν εξ’ Αιγύπτου και εκυρίευσεν, ώκισε και εξεπολίτισε το Άργος. Η Θυρεάτις είναι χώρα της Αργολίδος προς την Λακωνικήν, κατά την παραλίαν. Τα δε Πυράμια φαίνεται εκ του ονόματος ότιείχε κατά την αρχαιότητα πυραμίδα τινά, ίσως μνημείο της Αιγυπτιακής εκείνης αποβάσεως.Τοιαύτη μικρά πυραμίς σώζεταιμέχρι τούδε και αλλαχού της Αργολίδος ,κατά την Λίσσαν, το Λιγουριόν.»
Στην Ελλάδα η γνωστότερη πυραμίδα είναι η «πυραμίδα του Ελληνικού». Βρίσκεται στο σημερινό χωριό Ελληνικό, κοντά στον δρόμο που συνέδεε στην αρχαιότητα το Άργος με την Τεγέα.
Η πυραμίδα αυτή δεν περιγράφεται από τον περιηγητή Παυσανία (ο Παυσανίας ήταν από την ελληνική αποικία Μαγνησία της Μ. Ασίας και έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ.). Είναι παράδοξο το γεγονός ότι ο Παυσανίας αναφέρεται σε άλλη πυραμίδα της Αργολίδος, λίγο έξω από το σημερινό Λυγουριό……….
Ο Παυσανίας δεν αναφέρει την πυραμίδα, αλλά σημειώνει πως στην περιοχή υπήρχαν «πολυάνδρια», δηλαδή ομαδικοί τάφοι. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι δεν αναφέρεται στην πυραμίδα γιατί την εντάσσει στους τάφους. Με άλλα λόγια, η πυραμίδα ήταν τάφος. Άλλωστε και στην αρχαία Αίγυπτο οι πυραμίδες ήταν τύμβοι των Φαραώ.
Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η πυραμίδα χρησιμοποιείτο για να στέλνουν μηνύματα με σήματα φωτιάς σε απομακρυσμένα σημεία. Δηλαδή την χρησιμοποιούσαν ως επικοινωνιακό κέντρο. Αυτό σίγουρα θα ήταν χρήσιμο σε περιόδους πολέμου.
Κατά άλλους μελετητές, η πυραμίδα ίσως ήταν ένα αστρονομικό παρατηρητήριο. Ο Αμερικανός αρχαιολόγος L. E. Lord υποστήριξε ότι η πυραμίδα ήταν ένα μικρό φρούριο, ενώ ο Β. Κατσιαδράμης υποστήριξε ότι ήταν ένας μικρός βωμός όπου γίνονταν θυσίες (φυσικά ζώων, αφού στην αρχαία Ελλάδα δεν γίνονταν ανθρωποθυσίες)
Η Πυραμίδα του Λυγουριού
Η πυραμίδα αυτή βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Αραχναίο (από Άργος προς Επίδαυρο) με διαστάσεις 14×12 μέτρα περίπου.Έχει χρονολογηθεί (με την μέθοδο της θερμοφωταύγειας) στο 2100 π.Χ.Ο Παυσανίας δεν αναφέρει τίποτα για το κτίσμα και η πρώτη αναφορά που έχουμε, είναι από την “Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στον Μοριά”.
Οι πρώτες ανασκαφές διενεργήθηκαν στις 9 – 18 Δεκεμβρίου του 1936 και στις 1 – 9 Αυγούστου του 1937 υπό την διεύθυνση του Αμερικανού αρχαιολόγου Ρ. Σκράντον. Οι διαστάσεις της πυραμίδας του Λιγουριού δείχνουν καθαρά την ομοιότητα σε τύπο και πιθανώς σε χρήση, με την πυραμίδα του Ελληνικού.
Η πυραμίδα σήμερα είναι σχεδόν ισοπεδωμένη. Όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία δεξιά, ελάχιστες πέτρες έχουν μείνει στην θέση τους για να δείχνουν το αρχιτεκτονικό της σχήμα……
Οι Απόβαθμοι
Απόβαθμοι σημαίνει σημείο αποβάσεως στη στεριά από την θάλασσα.
Ο Παυσανίας αναφέρει οι Απόβαθμοι ήταν μεταξύ Λέρνης και Τημενίου, κοντά στο μνημείο του Ποσειδώνος .
Οι αναγνώστες βλέποντας το χάρτη παραπάνω και τις υπάρχουσες αναφορές για τους Απόβαθμους του Δαναού ,που πήγαινε στο Άργος, θα βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα
Με τις οδηγίες της θεάς Αθηνάς ναυπήγησε ένα πλοίο με πενήντα κουπιά, την πεντηκόντορο (πενηντάκωπο), έβαλε καθεμιά από τις κόρες του να τραβάει ένα κουπί, ανοίχτηκαν στη θάλασσα για το Άργος και μετά από πολλές ημέρες στη θάλασσα έφτασαν στη Λίνδο της Ρόδου, αποικία των Αργείων. Εκεί ο Δαναός αφιέρωσε άγαλμα στην Αθηνά μέσα σε ναό που έχτισαν οι Δαναΐδες. Λένε μάλιστα ότι τρεις από τις κόρες του πέθαναν κατά την παραμονή τους στο νησί και τα ονόματα τους πήραν οι πόλεις Λίνδος, Ιαλυσός και Κάμειρος. Από τη Ρόδο ο Δαναός και οι υπόλοιπες κόρες του σαλπάρισαν για την Πελοπόννησο και αποβιβάστηκαν στο χωριό Απόβαθμοι, το σημερινό Κιβέρι, κοντά στη Λέρνη. Έτσι εκπληρώθηκε μια προφητεία που είχε δώσει ο Προμηθέας στην πρόγονο του, την Ιώ: «Πέμπτη γενιά γυναικεία μετά από τον Έπαφο, με πενήντα κόρες πάλι στο Άργος αθέλητά της θα’ ρθει, για να ξεφύγει γάμο συγγενικό των ξαδέρφων˙ κι αυτοί ξετρελαμένοι από τον πόθο, σαν γεράκια ξοπίσω σε περιστέρες θα ριχτούν κυνηγώντας γάμους αταίριαστους».[2]……. Το πρωί, μόλις ξύπνησαν, συγκεντρώθηκε ο λαός και βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα απρόσμενο θέαμα: Ένας λύκος είχε ορμήσει σε μια αγέλη βοδιών και σκότωσε τον αρχηγό τους ταύρο. Ο Λαός ερμήνευσε ως θεϊκό σημάδι το γεγονός, παραλλήλισε το εισβολέα λύκο με το Δαναό και τον ταύρο αρχηγό της αγέλης με το Βασιλιά Γελάνωρα και αποφάσισαν να δώσουν τη Βασιλεία στο Δαναό. Με αυτό τον τρόπο, λοιπόν, ο Δαναός έγινε βασιλιάς του Άργους, έχτισε την ακρόπολη με τεράστιους λαξευτούς ογκόλιθους, που ονομάσθηκε Λάρισα από την κόρη του βασιλιά Πελασγού, και θεμελίωσε ναό προς τιμή του Λυκείου Απόλλωνος, γιατί πίστευε ότι ο θεός αυτός έστειλε το λύκο εναντίον του κοπαδιού των βοδιών. [3] Η εγκατάσταση του Δαναού και των θυγατέρων του στο Άργος συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του εγχώριου πολιτισμού.Θέσπισαν τελειότερους νόμους για θέματα του κοινωνικού και θρησκευτικού βίου. Έμαθαν στους ντόπιους τη ναυπήγηση νέου τύπου πλοίων, που μπορούσαν να κάνουν μακρινά ταξίδια. Διδάξαν τα γράμματα και την καλλιέργεια των αγρών. Άνοιξαν πηγάδια και με αρδευτικά έργα ξαναζωντάνεψαν την αργείτικη γη. [4] Αύξησαν το φυτικό πλούτο με την καλλιέργεια νέων άγνωστων φυτών, που μετέφεραν από την προηγούμενη πατρίδα τους και η διψασμένη αργολική πεδιάδα πλουτίσθηκε, ώστε να ονομασθεί από τον Όμηρο για τη γονιμότητά της «μαστάρι της γης» (ούθαρ αρούρης). [5] Ο Δαναός έγινε μάλιστα τόσο ισχυρός ηγεμόνας στο Άργος, που όρισε με νόμο οι Αργείοι στο εξής από Πελασγοί να λέγονται Δαναοί. Αργότερα όλοι οι Πελασγοί της Ελλάδας ονομάστηκαν Δαναοί, γι’ αυτό και στα Ομηρικά έπη η ονομασία αυτή συμπεριλαμβάνει το σύνολο των Ελλήνων της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. [6]
Στην Ιλιάδα του Ομήρου οι δυνάμεις που εκστρατεύουν στην Τροία ονομάζονται με τρία διαφορετικά ονόματα: 170 φορές Αργείοι, 148 φορές Δαναοί και 598 φορές Αχαιοί. Αχαιοί ονομάζεται η φυλή που κυριάρχησε πρώτη στα ελληνικά εδάφη γύρω από τις Μυκήνες. Ο όρος Αργείοι προέρχεται από την αρχική πρωτεύουσα των Αχαιών, το Άργος. Το όνομα Δαναοί αποδίδεται στη φυλή που εξουσιάζει στο Άργος και την ευρύτερη Πελοπόννησο. Οι Έλληνες του Τρωικού Πολέμου ήταν μια μικρή αλλά δυνατή φυλή στη Θεσσαλία, στην περιοχή του Πελασγικού Άργους. Στους επόμενους αιώνες ο «Έλληνας» απέκτησε ευρύτερη έννοια συμβολίζοντας όλους τους πολιτισμένους, απέναντι στους «βάρβαρους», που αντιπροσώπευαν τους απολίτιστους.
Δαναός – Βικιπαίδεια Πρώτα προσέγγισαν τη Λίνδο της Ρόδου (αποικία των Αργείων) όπου ο Δαναός ίδρυσε το ιερό της Λινδίας Αθηνάς. Τελικά αποβιβάστηκαν στο χωριό Απόβαθμοι (το σημερινό Κιβέρι του Νομού Αργολίδας) απ’ όπου και ο Δαναός μετέβη στο Άργος. Βασιλιάς του Άργους τότε ήταν ο Γελάνωρας. Σαν έφτασε εκεί, ο Δαναός ζήτησε να του παραδώσουν τον θρόνο, διότι του ανήκε, αφού η προγιαγιά του Ιώ, ήταν κόρη του βασιλιά Ινάχου του Άργους. Οι Αργείοι επιφυλάχθηκαν να απαντήσουν και έθεσαν το θέμα σε δημοψήφισμα. Αλλά ενώ αναμενόταν η απάντηση του λαού, ένας λύκος μπήκε στην πόλη και επιτέθηκε σε ταύρο που ζούσε μέσα σε αυτή. Οι Αργείοι παρακολούθησαν την πάλη των δύο ζώων. Τελικά ο ταύρος νικήθηκε και κατασπαράχτηκε από τον λύκο. Τότε οι κάτοικοι του Άργους, θεώρησαν το αποτέλεσμα οιωνό ευνοϊκό για τον Δαναό και του παραχώρησαν το βασίλειο.
Ο Δαναός πήγαινε και γνώριζε που βρισκόταν το Άργος,φυσικά πέρασε από πολλά σημεία πριν φθάσει στο Άργος και απο το χάρτη φαίνεται το Τημένιο της Αργολιδας είναι το λογικό σημείο απόβασης .
Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω η ονομασία Πυράμια προήλθε από μνημείο , οίκισμα και τα Πυράμια ήταν στην Αργολίδα ,πιθανά στη τοποθεσία που βρίσκεται η πυραμίδα του Ελληνικού η του Ληγουριού η στο κοντά στο Τημένιο και οι Απόβαθμοι , βλέποντας το χάρτη και τις υπάρχουσες παραπάνω αναφορές, ήταν από το Κυβέρι μέχρι το Ναύπλιο, πιθανά στο Κυβέρι η κοντά στο Τημένιο της Αργολίδας.
ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ,Δεν τελειώσαμε ,μόλις αρχισαμε …,θα προσθέτουμε φωτογραφίες για όλα τα θέματα με συνοπτικά κείμενα. Πολλές παλιές φωτογραφίες είναι από την ιστοσελίδα Θυρεατις γη (βορεια κυνουρια, που με ιδιαίτερο τρόπο έξυπνα προβάλλει την πατρίδας μας Θυρεάτικη Γη.
Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας απέχει 170 χλμ από την Αθήνα , 200 χλμ από το αεροδρόμιο, και βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεται η αρχαία πόλη Θυρέακαι αργότερα ήταν το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες. Για χιλιάδες χρόνια , τουλάχιστον από το 2,000 π.χ . στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας αδιάκοπα υπήρχε οικισμός και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας αναμφισβήτητα υπήρχε για πολλούς αιώνες πριν το 1823.Ο Αγιάννης απέχει 17 χλμ. από το Άστρος και το Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ από το Άστρος.
Το ΥΠΠΟΑ , πολλοί διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές και διακεκριμένοι καστρολόγοι πειστικά και τεκμηριωμένα συμφωνούν το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους)είναι το κάστρο που βρίσκεται στη θέση Ξεροκάμπι στον Αγιάννη του Άστρους καιτο Κάστρο Παραλίου Άστρους αναμφισβήτητα δεν είναι το κάστρο Estella και σίγουρα δεν χτίστηκε το 1256 , αλλα χτίστηκε τον 15ο αιώνα η αργότερα τον 17οαιώνα.
Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας και πολλοί άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , το οποίο έκτισε το 1256 ο πρίγκιπας του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι» ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος.
Από, Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ),Κάστρα της Κυνουρίας-Κάστρα της Τσακωνιάς. Kεντρικός πύργος Άστρους (Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη)
Παρακάτω το ΥΠΠΟΑ αναφέρει την σχετική βιβλιογραφία για το Κάστρο Εστέλλα και το Κάστρο Παραλίου Άστρους από την οποία λογικά κατέληξε στα αιτιολογημένα συμπεράσματα ,όπως πάντοτε κάνυυν οι επιστήμονες ιστορικοί μελετητές ,που ομολογουμένως είναι εντυπωσιακή.
Θέση:Το κάστρο εντοπίζεται σε φυσικό έξαρμα με υψόμετρο 1.008μ. στα νοτιοανατολικά του οροπεδίου Ξερόκαμπος και ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος…..
Σήμερα, το ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό ως Estella ((μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος) και έχει μείνει γνωστό με το δημώδες όνομα Κάστρο της Ωριάς, το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, λόγω της λαϊκής παράδοσης σχετικά με την κατάληψή του…..
Το κάστρο της Estella ανήκε στο μεσαιωνικό δρόγγο του Δραγαλέβου (Δραγαλεβός, Γαρδαλεβός, Δραγάλιγος και Δραγαλιβός), ο οποίος καταλάμβανε την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Άστρος και αποτελούσε το βορειότερο τμήμα της σημερινής Κυνουρίας. Το 1463 πέρασε στα χέρια των Ενετών, ενώ το 1467 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Από την εποχή αυτή το κάστρο της Estella φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε, καθώς έπαψε να κατέχει στρατιωτική σημασία για τους Οθωμανούς μετά και την κατάληψή του.
Βιβλιογραφία
Καρποδίνη Ε., Κάστρα της Πελοποννήσου, Αθήνα 1993, 242-243
Μπάλλας Α., «Κάστρα της Κυνουρίας. Επισκόπηση των μεσαιωνικών κάστρων της Τσακωνιάς», Πελοποννησιακά ΚΣΤ΄ (2001-2002), 208-210
Πέππας Ι., Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, Αθήνα 1990, 178, 182-185
Ρωμαίος Α., Τοπογραφικά της Φραγκοκρατίας, Πελοποννησιακά Β΄(1957), 23-24
Σαραντάκης Π., Αρκαδία: Οι Ακροπόλεις – Τα Κάστρα & Οι πύργοι της σιωπηλά ερείπια μιας δοξασμένης γης, Αθήνα 2006, 152, 155-158
Σφηκόπουλος Ι.,Τα Μεσαιωνικά κάστρα του Μορηά, Αθήνα 1968, 199-201
Buchon A., Nouvelles recherches historiques sur la principauté française de Morée et ses hautes baronies, v. 1, Paris 1843, 397
Buchon A., Recherches historiques sur la principauté francaise de Morée et ses hautes baronies, v. 1, Paris 1845, 65
Bees N., «Μνείαι του Άστρους κατά τους μέσους αιώνας», ByzantinischeZeitschrift 17 (1908), 92-105
Bon A., La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la Principauté d’Achaïe (1205-1430), Paris 1969, 73, 220, 280, 500, 515-516
Hopf Ch., Chroniques gréco-romanes inédites ou peu connues, publiées avec notes et tables généalogiques, Berlin, Weidmann, 1873, 202-203, 205-206
Zakythinos A., Le despotat grec de Morée. Histoire politique, Variorum Reprints, London 1975, 164
«Η ταύτιση της θέσης Άστρος και του κάστρου της, καθώς και ο συσχετισμός τους με τις ονομασίες Αστρίτσι και Estella [=Άστρος (ελλ.)] δημιούργησε σύγχυση στους ιστορικούς και χαρτογράφους του παρελθόντος, αλλά και σε νεώτερους ερευνητές. Το κάστρο στο παράλιο Άστρος συγχεόταν κυρίως με το κάστρο Estella, το οποίο σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικό ανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο για τον έλεγχο των ατίθασων Τσακώνων. Ωστόσο, το κάστρο Estella έχει πλέον ταυτιστεί με το οχυρό στο Ξεροκαστέλλι στην ορεινή ενδοχώρα της βορειοανατολικής Κυνουρίας….
Η μελέτη των καταλοίπων του κάστρου επιτρέπει τη διάκριση δυο οικοδομικών φάσεων. Η πρώτη φάση αφορά στην περίοδο μεταξύ του 17ου αι. και του τέλους του 18ου αι….. Η δεύτερη οικοδομική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825, εποχή που το κάστρο ενισχύθηκε και κατοικήθηκε από τους μυημένους στην Φιλική Εταιρία εύπορους έμπορους του εξωτερικού, αδερφούς Ζαφειρόπουλους
Βιβλιογραφία
Αρβανίτη Σμ., «Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας. Πρώτες παρατηρήσεις», Πρακτικά του Ζ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών (Πύργος- Γαστούνη-Αμαλιάδα, 11-17 Σεπτεμβρίου 2005), τ. Δ΄, Βυζάντιον-Συμπληρώματα, Πελοποννησιακά, Παράρτημα 27 (2007), 385-410
Καρποδίνη Ε., Κάστρα της Πελοποννήσου, Αθήνα 1993, 242-243
Μπάλλας Α., «Κάστρα της Κυνουρίας. Επισκόπηση των μεσαιωνικών κάστρων της Τσακωνιάς», Πελοποννησιακά ΚΣΤ΄ (2001-2002), 208-209
Πέππας Ι., Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, Αθήνα 1990, 176-177
Σαραντάκης Π., Αρκαδία: Οι Ακροπόλεις – Τα Κάστρα & Οι πύργοι της σιωπηλά ερείπια μιας δοξασμένης γης, Αθήνα 2006, 150-155
Σφηκόπουλος Ι., Τα Μεσαιωνικά κάστρα του Μορηά, Αθήνα 1968, 198
Φιλιππίδης Δ., «Κυνουρία», Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, Πελοπόννησος Α’, τ. 4, Αθήνα 1985, 170-173
Bees N. A., «Μνείαι του Άστρους κατά τους μέσους αιώνας», Byzantinische Zeitschrift 17 (1908), 92-105
Bon A., La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la Principauté d’Achaïe (1205-1430), Paris 1969, 73, 220, 280, 500, 515-516
Zakythinos A. , Le despotat grec de Morée. Histoire politique, Variorum Reprints, London 1975, 78, 164, 166
Από,
Αρβανίτη Σμ., «Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας. Πρώτες παρατηρήσεις», Πρακτικά του Ζ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών (Πύργος- Γαστούνη-Αμαλιάδα, 11-17 Σεπτεμβρίου 2005), τ. Δ΄, Βυζάντιον-Συμπληρώματα, Πελοποννησιακά, Παράρτημα 27 (2007), 385-410
«H ύπαρξη κάστρου στην ίδια θέση ,από την Βυζαντινή περίοδο η την Ενετοκρατία ,δεν επιβεβαιώνεται ως τώρα απο οικοδομικά λέιψανα.»
«Σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν, με επιφύλαξη, μπορούν να διακριθούν δύο οικοδομικές φάσεις . Στη πρώτη ανήκουν ο εξωτερικός οχυρωματικος περίβολος… Συνεπώς εντάσσεται στην οικοδομική δραστηριότητα είτε κατά το διάστημα της Β’Ενεκοκρατίας στην Πελοπόννησο (1689-1715) και στα οχυρωμτικά έργα που κατασκεύασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή για να αντιμετωπίσουν κυρίως τοπικά κινήματα είτε της Β’ Τουρκοκρατίας μετά το 1715».
Από,
Π.Β.Φάκλαρης. Παράλιο Άστρος (2023)
«Στη πρώτη δεκαετία του 15ου αιώνα (1400-1410)… οι Ενετοί την εποχή εκείνη επισκεύασαν τα οχυρώματα Ναυπλίας και τότε πρέπει να κατασκεύασαν και το κάστρο στο Άστρος. Η ύπαρξη του κάστρου την εποχή αυτή επιβεβαιώνεται από πληροφορία που βρίσκουμε στα αρχεία της Βενετίας του 1407 ,όπου αναφέρεται το κάστρο Astritzi και ο κύριος του κάστρου με το όνομα Lampridios η Lamborcho …..Όμως, πιο πιθανό είναι το όνομα Lampridios να αντιστοχεί στο όνομα Λαμπρίδης .Σε αυό συνηγορεί η διατήρηση του συνγκεκριμένου επωνύμου στον Άγιο Ιωάννη (Π.Β.Φάκλαρης Παράλιο Άστρος σελ.87).
«Στον 13ο αι. ονομάζεται Άστρος (Estella)ένα κάστρο στην ενδοχώρα της Κυνουρίας που κτίστηκε από τους Φράγκους»… «Το 1256, … ο πρίγκηπας του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , για να υποτάξει τους Τσάκωνες, έκτισε πάνω στα όρη (suso en las montanyas) ένα κάστρο που ονομαζότανla Estella,που αντιστοιχεί στην ονομασία Άστρος». “το κάστρο … φαίνεται ότι κυριαρχούσε στην περιοχή της Θυρεάτιδος, δηλ. του Άστρους κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας ” …” Ο Βέης υποστήριξε ότι θα λεγόταν Άστρος ,επειδή θα κατοικούσαν στην περιοχή αυτή κατά το θέρος οι κάτοικοι του Άστρους”….. “πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι το κάστρο που κτίστηκε με την πρωτοβουλία του Βιλλαρδουίνου ,είναι αυτό της Ωριάς στο Ξεροκάμπτι” (Π.Β.Φάκλαρης , Παράλιο Άστρος 2023 στο. σελ 86,87).
Για όσους θέλουν να διαβάσουν περισσότερα για την ιστορία μας , στο σύνδεσμο παραπάνω περιέχονται λεπτομερέστερες τεκηριωμένες αναφορές από τους παρακάτω ιστορικούς μελετητές και καστρολόγους.
Από αξιόπιστες πηγές συνοπτικά σχετικά κείμενα και βιβλιογραφία για το Κάστρο του Άστρους («Castiello la Estella») στον Αγιάννη του Άστρους.
Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους.(αναφορά από αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως το 1256)
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ),Κάστρα της Κυνουρίας-Κάστρα της Τσακωνιάς.
«Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι ένα και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97).
Από το Υπουργείο Πολιτισμού, ΥΠΠΟΑ/ΕΦΑΑΡΚ/ Α.Π. 91048/03-03-2022
«Όσον αφορά, τέλος, στο τρίτο ερώτημά σας σχετικά με τα κάστρα αρμοδιότητας της Υπηρεσίας μας, σας παραθέτουμε τους κάτωθι υπερσυνδέσμους προκειμένου όχι μόνο να ενημερωθείτε για το ποια είναι τα κάστρα της Κυνουρίας αλλά και για να σταχυολογήσετε χρήσιμες πληροφορίες ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ούτως ώστε να έχετε μια σφαιρική θεώρηση σχετικά με το θέμα:»
Το κάστρο Εστέλλα, «Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους στη τοποθεσία Ξεροκάμπι του Αγιάννη , διακρίνεται σαν μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους . Είναι αυτονόητο, ποτέ και πουθενά δύο γειτονικά κάστρα δεν είχαν το ίδιο όνομα . Τεκμηριωμένα το Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους βρίσκεται στον Αγιάννη και δεν υπαρχει άλλο γειτονικό κάστρο με το όνομα Εστέλλα,η Κάστρου του Άστρους, τελεία και πάβλα. Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή
Δια ταύτα, για το Κάστρο Εστέλλα ( «Castiello la Estella» = Kάστρο του Άστρους) στον Αγιάννη του Άστρους
Τεκμηριωμένα, αναμφισβήτητα,οριστικά και τελεσίδικα το Κάστρο Εστέλλα ( «Castiello la Estella» = Kάστρο του Άστρους) είναι το κάστρο που βρίσκεται στη τοποθεσία “Ξεροκάμπι” στον Αγιάννη του Άστρους, όπως συμφωνούν όλοι οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές , καιτο Κάστρο Παραλίου Άστρους αναμφισβήτητα δεν είναι το κάστρο Estella, ποτέ δεν ήταν το Κάστρο Άστρους (Κάστρο Άστρους ήταν από το 1256 το γειτονικό Καστρο Εστέλλα στον Αγιάννη , ας μην προκαλούμε σύκχυση στην γειτονιά μας με το ιδιο όνομα για δύο κάστρα… ) , σίγουρα το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν χτίστηκε το 1256 , αλλά χτίστηκε τον 15ο αιώνα η αργότερα τον 17οαιώνα, όπως συμφωνούν διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές , και πιθανά ήταν το Αστρίτσι (Astritzi) των Ενετών, όπως αναφέρουν μερικοί ιστορικοί μελετητές.
Στα μεγάλα ατεκμηρίωτα παραμύθια στα φυλλάδια και στο διαδίκτυο ,που πάντοτε δεν περιέχουν αναφορές και ιστορικά στοιχεία από αξιόπιστες πηγές ,που ονομάζουν ατεκμηρίωτα και αυθαίρετα το Κάστρο Παραλίου Άστρους «Castro Estella», αναμφισβήτητα «λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά ανωφελές διήγημα»( Πολύβιος, 202 π.Χ. – 120 π.Χ.) και γίνεται έκδηλο « όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία.» ( Εκαταίος ο Μιλήσιος , περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
Πηγές
Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους (σελ 93-104)
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών , Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους )
Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), τόμος Γ’, Αθήνα 1983
Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άστρος Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν τόμοι Β’, Αθήνα 1982
Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ) Ιωάννης Κουσκουνάς – Κυριάκος Χασαπογιάννης -Ιωάννης Κακαβούλιας. 1981book4.pdf (zafeiris.gr)
Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1985,8
Αρβανίτη Σμ., «Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας. Πρώτες παρατηρήσεις», Πρακτικά του Ζ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών (Πύργος- Γαστούνη-Αμαλιάδα, 11-17 Σεπτεμβρίου 2005), τ. Δ΄, Βυζάντιον-Συμπληρώματα, Πελοποννησιακά, Παράρτημα 27 (2007), 385-410
& astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας και στις ομάδες μας «Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας» & « Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης)» . Θα βρείτε τα περιεχόμενα στους παραπάνω συνδέσμους .
Με την ενθάρρυνση και την έμμεση βοήθεια των συμπολιτών μας και την επίσκεψη εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών από όλο το κόσμο δημιουργήσαμε το
σημεία αναφοράς εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών από την πατρίδα μας και όλη την υφήλιο για το Άστρος, τη Θυρεάτιδα Γη (Θυρέα), τα γειτονικά χωριά και το Δήμο Βόρειας Κυνουρίας, που εξελίσσονται και διαμορφώνονται καθημερινά, μας. Θα προσθέτουμε συνεχώς ενδιαφέροντα θέματα για να σας ενημερώνουμε καλύτερα.
Όλοι μπορούμε καλύτερα. Σας ευχαριστούμε , να είσαστε καλά
«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) στον Αγιάννη του Άστρους
Η κατάσταση διατήρησης του κάστρου σήμερα δεν είναι ιδιαιτέρως καλή. Το μνημείο προστατεύεται από τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002. «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 93).
«Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας, γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά ανωφελές διήγημα». Πολύβιος(202 π.Χ. – 120 π.Χ.)
Πολλοί διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές , διακεκριμένοι καστρολόγοι και το ΥΠΠΟΑ τεκμηριωμένα συμφωνούν το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) βρίσκεται στον Αγιάννη του Άστρους στη θέση Ξεροκάμπι και το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναμφισβήτητα δεν είναι το κάστρο Estella, σίγουρα δεν χτίστηκε το 1256 , αλλα χτίστηκε τον 15ο αιώνα η αργότερα τον 17οαιώνα.
Το κάστρο Εστέλλα , «Castiello la Estella»= Kάστρο του Άστρους, έχτισε το 1256 ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως.,κοντά στον Αγιάννη στη θέση «Ξεροκάμπι»(2 χλμ), προς υποταγήν των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες ,στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό.
Από το Αγιάννη (Άστρος) ονομάστηκε το 1256 το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) που βρίσκεται στη τοποθεσία “του άστρου εις τον κάμπον της Μαλεβής”, που είναι η τοποθεσία “Ξεροκάμπι” στον Αγιάννη του Άστρους. Η ονομασία του κάστρου από το Αγιάννη (Άστρος) πρόσθετα επιβεβαιώνει, ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) πριν το 1435, όπως ανφέρουν διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές (Ν.Βέης) ,τους μεσαιωνικούς χρόνους τουλάχιστον για χίλια χρόνια περίπου 200 μ.χ. -1435 και αργότερα , ονομάζετο επίσης Άστρος, (επάνω) Άστρος και Αγιάννης του Άστρους, όπως το 1320 επίσης επιβεβαιώνει ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), “του άστρου εις τον κάμπον της Μαλεβής”, κάτω από το γειτονικό κάστρο «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) , το οποίο εύλογα πήρε το όνομα Εστέλλα από το Άστρος (όπως λεγόταν τότε ο Αγιάννης ).
Από το χωριό Άγιος Ιωάννης προήλθε το Άστρος , το Παράλιο Άστρος, αλλά και άλλοι οικισμοί.Για πολλούς αιώνες πριν την επανάσταση του 1821 σε διαφορές αναφορές και χάρτες οι δύο οικισμοί το Άστρος και ο Αγιάννης ανακατεύονται και τα ονόματα Άστρος και Αγιάννης χρησιμοποιούνται και για τους δύο οικισμούς.
Κοντά στον Αγιάννη στη θέση «Ξεροκάμπι»(2 χλμ), βρίσκεται το Κάστρο Εστέλλα , σε ένα απόκρημνο λόφο σαν μία «φυσική πυραμίδα», ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος, είναι επίσης γνωστό σαν το κάστρο Ωριάς η κάστρο στο Ξεροκάμπι. Tο ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως ως Estella (μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος).
Πρόσβαση στο Κάστρο .Το κάστρο βρίσκεται σε απόσταση 2,5χλμ. νοτιοδυτικά του Αγ. Ιωάννη Κυνουρίας. Μετά το χωριό Άγ. Ιωάννη ξεκινά χωματόδρομος από την επαρχιακή οδό διαμέσου του Ξερόκαμπου, ο οποίος οδηγεί έως τους πρόποδες του υψώματος. Μέχρι την κορυφή, ακολουθεί ανάβαση περίπου 45 λεπτών.
Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας και πολλοί άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , το οποίο έκτισε το 1256 ο πρίγκιπας του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι» ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος.
Από αξιόπιστες πηγές συνοπτικά σχετικά κείμενα και βιβλιογραφία για το Κάστρο του Άστρους («Castiello la Estella») στον Αγιάννη του Άστρους.
Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους.(αναφορά από αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως το 1256)
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ),Κάστρα της Κυνουρίας-Κάστρα της Τσακωνιάς.
Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος το 1320 επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), κάτω από το κάστρο «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) , «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)
«…. έτι δε και την κατά μέρος ανωτέρω δηλουμένην γη των εξακοσίων μοδίων. ήγουν, την περί τον αιγιαλόντου άστρου την περι τον κάμπον της μαλεβής‘ την περί το χολοδομητικόν ,και την περί τον τόπον τον λεγόμενον του αγίου νικολάου , .. κατέχει δε ταύτην ωσαύτως και το ρηθέν μονύδριον του αγίου νικολάου το επικεκλημένον φούσκα μετά των ειρημένων πατοίκων αυτού’ και λοιπών δικαίου τούτων». (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος, Χρυσόβουλο (4) 1320 σελ.114).
Ο Leake το 1805 πεντακόσια χρόνια αργότερα από τον Aδρόνικο Β’ Παλαιολόγο , επίσης αναφέρει και επιβεβαιώνει την ίδια πεδιάδα του Παλαιολόγου από το 1320 , « την πεδιάδα του Άστρους» στο Ξεροκάμπι ,κοντά στον Αγιάννη του Άστρους.
Από, Leake Travels in Morea . «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ από το Ξεροκάμπι) που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492).
Το κάστρο Εστέλλα, «Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους , στη τοποθεσία Ξεροκάμπι του Αγιάννη , διακρίνεται σαν μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους . Είναι αυτονόητο, ποτέ και πουθενά δύο γειτονικά κάστρα δεν είχαν το ίδιο όνομα . Τεκμηριωμένα το Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους βρίσκεται στον Αγιάννη και δεν υπαρχει άλλο γειτονικό κάστρο με το όνομα Εστέλλα,η Κάστρου του Άστρους, τελεία και πάβλα. Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή
“ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω…. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (Μνείαι του Άστρους. σ.93» ….
«Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές.… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένη και (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(Μνείαι του Άστρους. σελ 99-100)
«Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 93)
«Προφανώς το Estella τούτο είναι το Άστρος» (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 93 )
Από, Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ),Κάστρα της Κυνουρίας-Κάστρα της Τσακωνιάς. Kεντρικός πύργος Άστρους (Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη)
«Η σημαντικη αυτή οχύρωση είναι η Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού το κάστρο έχτισε ο Βιλλαρδουίνος στο βόρειο άκρο του Πάρνωνα. Ειναι επίσης άλλο ένα από τα πολλά κάστρα της Ωριάς,Έχει περιγραφεί επαρκώς από τον Antoine Bon και τον Πέππα»
«Γνωρίζουμε ότι μετά την κατάκτηση της Μονεμβασίας ο Βιλλαρδουίνος έχτισε ένα κάστρο το 1256 πάνω στα βουνά για να ελέγχη τους Τσάκωνες. Η σχετική αναφορά στο «Βιβλίο των Άθλων» έχει ως εξής. Et le princep por mellor fenyorear los fizo alli un castiello suso en las montagnas, el qual se clama la Estella (Libro σ.49»
Από, Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ),Κάστρα της Κυνουρίας-Κάστρα της Τσακωνιάς. Τείχη της ακρόπολης του Άστρους (Κάστρο Eστέλλα στον Αγιάννη)
Θέση:Το κάστρο εντοπίζεται σε φυσικό έξαρμα με υψόμετρο 1.008μ. στα νοτιοανατολικά του οροπεδίου Ξερόκαμπος και ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος…..
Σήμερα, το ορεινό αυτό κάστρο θεωρείται ότι είναι το οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό ως Estella ((μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος) και έχει μείνει γνωστό με το δημώδες όνομα Κάστρο της Ωριάς, το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, λόγω της λαϊκής παράδοσης σχετικά με την κατάληψή του…..
Το κάστρο της Estella ανήκε στο μεσαιωνικό δρόγγο του Δραγαλέβου (Δραγαλεβός, Γαρδαλεβός, Δραγάλιγος και Δραγαλιβός), ο οποίος καταλάμβανε την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Άστρος και αποτελούσε το βορειότερο τμήμα της σημερινής Κυνουρίας. Το 1463 πέρασε στα χέρια των Ενετών, ενώ το 1467 καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Από την εποχή αυτή το κάστρο της Estella φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε, καθώς έπαψε να κατέχει στρατιωτική σημασία για τους Οθωμανούς μετά και την κατάληψή του.
Βιβλιογραφία
Καρποδίνη Ε., Κάστρα της Πελοποννήσου, Αθήνα 1993, 242-243
Μπάλλας Α., «Κάστρα της Κυνουρίας. Επισκόπηση των μεσαιωνικών κάστρων της Τσακωνιάς», Πελοποννησιακά ΚΣΤ΄ (2001-2002), 208-210
Πέππας Ι., Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, Αθήνα 1990, 178, 182-185
Ρωμαίος Α., Τοπογραφικά της Φραγκοκρατίας, Πελοποννησιακά Β΄(1957), 23-24
Σαραντάκης Π., Αρκαδία: Οι Ακροπόλεις – Τα Κάστρα & Οι πύργοι της σιωπηλά ερείπια μιας δοξασμένης γης, Αθήνα 2006, 152, 155-158
Σφηκόπουλος Ι.,Τα Μεσαιωνικά κάστρα του Μορηά, Αθήνα 1968, 199-201
Buchon A., Nouvelles recherches historiques sur la principauté française de Morée et ses hautes baronies, v. 1, Paris 1843, 397
Buchon A., Recherches historiques sur la principauté francaise de Morée et ses hautes baronies, v. 1, Paris 1845, 65
Bees N., «Μνείαι του Άστρους κατά τους μέσους αιώνας», ByzantinischeZeitschrift 17 (1908), 92-105
Bon A., La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la Principauté d’Achaïe (1205-1430), Paris 1969, 73, 220, 280, 500, 515-516
Hopf Ch., Chroniques gréco-romanes inédites ou peu connues, publiées avec notes et tables généalogiques, Berlin, Weidmann, 1873, 202-203, 205-206
Zakythinos A., Le despotat grec de Morée. Histoire politique, Variorum Reprints, London 1975, 164
Τοποθεσία & Στρατηγική Σημασία.Το κάστρο βρίσκεται επάνω σε έναν χαρακτηριστικό κωνικό λόφο, σε ένα γυμνό οροπέδιο που λέγεται «Ξεροκάμπι», ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος της Βόρειας Κυνουρίας.
Η θέση δίνει τη δυνατότητα κατόπτευσης μιας μεγάλης περιοχής, σε μεγάλη ακτίνα. Επιτηρεί τη δίοδο η οποία αρχίζει από το Άστρος και την αρχαία Θυρέα, περνάει κάτω από όρος Ζυγός (πρόβουνο του Πάρνωνα) για να καταλήξει στη Λακεδαίμονα…..
Το κάστρο Estella αναφέρεται στην αραγωνική έκδοση του Χρονικού του Μορέως. Σύμφωνα με το Χρονικό, ο πρίγκιπας της Αχαΐας Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος έχτισε το 1256, λίγο μετά την κατάκτηση της Μονεμβασιάς (το 1248), το Castello della Estella για να ελέγξει τους ανυπότακτους Τσάκωνες που κατοικοέδρευαν “suso en laσ montanyas”, δηλαδή «επάνω εις τα όρη» (προφανώς σε Σίταινα, Καστάνιτσα, Πραστό).
Οι ιστορικοί Νίκος Βέης, Σπ. Λάμπρος, Κ.Ρωμαίος και Αδ.Αδαμαντίου ταύτισαν με πειστικά επιχειρήματα το κάστρο αυτό του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως με την οχύρωση στο Ξεροκάμπι.
Οπότε σήμερα θεωρείται δεδομένο ότι το κάστρο στο Ξεροκάμπι είναι το φράγκικο οχυρό που αναφέρεται στο Αραγωνικό Χρονικό του Μορέως ως Estella (μετάφραση της ελληνικής λέξης Άστρος). Το κάστρο αυτό έχει μείνει γνωστό και με το δημώδες όνομα «Κάστρο της Ωριάς», το οποίο απαντά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, συνδεόμενο με θρύλους γύρω από την κατάληψή του.
Το κάστρο Estella ανήκε στο μεσαιωνικό δρόγγο του Δραγαλέβου (Δραγαλεβός, Γαρδαλεβός, Δραγάλιγος και Δραγαλιβός), ο οποίος καταλάμβανε την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Άστρος και αποτελούσε το βορειότερο τμήμα της σημερινής Κυνουρίας.
Η πόρτα του Κάστρου Εστέλλα στον Αγιάννη, στο βάθος διακρίνεται το Ξεροκάμπι του Αγιάννη , “πεδιάδα του Άσtρους” (Leake) , “του άστρου την περι τον κάμπον της μαλεβής“ (Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος) .
Πρόσφατα ο καθηγητής Π.Β.Φάκλαρης αναφέρει “πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο” το Κάστρο Estella =Άστρος, βρίσκεται στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη.
«Στον 13ο αι. ονομάζεται Άστρος (Estella)ένα κάστρο στην ενδοχώρα της Κυνουρίας που κτίστηκε από τους Φράγκους»… «Το 1256, … ο πρίγκηπας του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , για να υποτάξει τους Τσάκωνες, έκτισε πάνω στα όρη (suso en las montanyas) ένα κάστρο που ονομαζότανla Estella,που αντιστοιχεί στην ονομασία Άστρος». “το κάστρο … φαίνεται ότι κυριαρχούσε στην περιοχή της Θυρεάτιδος, δηλ. του Άστρους κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας ” …” Ο Βέης υποστήριξε ότι θα λεγόταν Άστρος ,επειδή θα κατοικούσαν στην περιοχή αυτή κατά το θέρος οι κάτοικοι του Άστρους”….. “πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι το κάστρο που κτίστηκε με την πρωτοβουλία του Βιλλαρδουίνου ,είναι αυτό της Ωριάς στο Ξεροκάμπτι” (Π.Β.Φάκλαρης , Παράλιο Άστρος 2023 . σελ 86,87).
Χτίστηκε το 1256 από τον πρίγκιπα Γουλιέλμο Β΄ Βιλλαρδουίνο (1246-1278) στη στρατηγική αυτή θέση, στο πέρασμα από τη Λακεδαίμονα προς τη Θυρέα και γενικότερα την Αργολίδα, για να καταφέρει να κυριαρχήσει στην Πελοπόννησο και να ελέγξει τους ανυπότακτους Τσάκωνες και Μελιγγούς. Επίσης, η ορεινή θέση ήταν κατάλληλη, εφόσον οι παράλιες περιοχές είχαν εγκαταλειφθεί λόγω των πειρατικών επιδρομών και της ελονοσίας που μάστιζε τους πληθυσμούς στις βαλτώδεις εκτάσεις.
Κάστρο Παραλίου Άστρους
Κάστρο Παραλίου Άστρους, το κάστρο προστατεύεται από την ΥΑ-ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/41015/2009/8-6-2012,ΦΕΚ 196/ΑΑΠ/13-6-2012»Πρόσβαση στο Κάστρο .Ο επισκέπτης συναντά πρώτα το φυλάκιο του αρχαιολογικού χώρου και ύστερα τον ανατολικό εξωτερικό περίβολο του οχυρού. Η είσοδος στην εσωτερική αυλή του κάστρου πραγματοποιείται μέσω λίθινης κλίμακας και από την ανατολική πύλη.
Πολλοι ιστορικοί μελετητές συμφωνούν . Η μελέτη των καταλοίπων του Κάστρο Παραλίου Άστρους επιτρέπει τη διάκριση δυο οικοδομικών φάσεων. Η πρώτη φάση αφορά στην περίοδο του 15ου αιώνα η αργότερα τον 17ου αιώνα. Η δεύτερη οικοδομική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825, εποχή που το κάστρο ενισχύθηκε και κατοικήθηκε από τους αδερφούς Ζαφειρόπουλους.
Το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναμφισβήτητα δεν είναι το κάστρο Estellaκαι σίγουρα δεν χτίστηκε το 1256 , όπως λανθασμένα και ατεκμηρίωτα αναφέρεται σε φυλλάδια και στο διαδύκτιο. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν σχετικές επιστημονικές μελέτες, είναι κρυφές…. Σίγουρα ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνος δεν έχτισε δύο κάστρα το 1256 για να υποτάξει τους Τσάκωνες. Το κάστρο Estella (=Άστρος) σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικόανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο στο Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη (2χλμ), για τον έλεγχο των ανυπότακτων γειτόνων Τσακώνων στη Σίταινα , Καστάνιτσα και Πραστό, εκεί που ήταν οι Τσάκωνες , «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία και πειστικές αναφορές και από κανένα ιστορικό μελετητή που να συνδέει το Κάστρο Παραλίου Άστρους με το κάστρο Εστέλλα και ταυτόχρονα το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναφέρεται από ιστορικούς μελετητές πιθανά είναι το Αστρίτσι= «Astritzi» των Ενετών (Ν.Βέης και άλλοι). Δεν υπάρχει μια στοιχειώδης βιβλιογραφία που το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναφέρεται σαν κάστρο Εστέλλα . Ποτέ στις αναφορές στα διάφορα φυλλάδια και κείμενα ότι το Κάστρο Παραλίου Άστρουςείναι το κάστρο Estella, δεν αναφέρονται ιστορικά στοιχεία και οι πηγές διακεκριμένων ιστορικών μελετητών, απλούστατα γιατί δεν υπάρχουν. Ο καθένας πιστεύει και γράφει ότι καταλαβαίνει… Όμως οι αναφορές χωρίς τεκμήρια και αξιόπιστες πηγές δεν είναι ιστορία ούτε επιστημονική μελέτη και πάντοτε θεωρούνται από όλους «ανωφελές διήγημα». ( Πολύβιος , 202 π.Χ. – 120 π.Χ.).
Επίσης λανθασμένα το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναφέρεται σαν το Κάστρο Άστρους, αν και διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές, καστρολόγοι, το ΥΠΠΟΑ ,ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας και όλος ο ντουνιάς σε χιλιάδες σελίδες βιβλιογραφίες , ακόμα και σε κείμενα του ομίλου Πυράμια ,αναφέρεται σωστά με το όνομα Κάστρο Παραλίου Άστρους. Άλλωστε το «Castiello la Estella»Kάστρο του Άστρους συμφωνούν όλοι οι στορικοί μελετητές και καστρολόγοι είναι το γειτονικό κάστρο στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη από το 1256. Η ονομασία και άλλου κάστρου της περιοχής που κτίστηκε πολύ αργότερα από το 1256,( όταν κτίστηκε το Κάστρο Άστρους στο Ξεροκάμπη του Αγιάννη) , με το ίδιο όνομα Kάστρο Άστρους , είναι αδιανόητη ,αναξιόπιστη και βρίσκεται μόνο στα «ανωφελή διηγήματα» ,εκτός ότι είναι έκδηλα λανθασμένη προκαλεί αναμφισβήτητα αδικαιολόγητη σύγχυση στους αναγώστες της ιστοριογραφίας .
Με την ευκαρία θέλουμε να αναφέρουμε ότι υπάρχουν και μη διακεκριμένοι μελετητές , που αυτοαποκαλούνται ιστορικοί μελετητές…,, και τηλεοπτικές εκπομπές για τα “τοπόσημα” , που αναφέρουν η Σχολή Καρυτσιώτη βρίσκεται στην Παλιόστερνα και η Εθνοσυνέλευση έγινε στον Ατσίγγανο… Με άλλα λόγια είναι σχετικά , «Γιατί όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία].” Εκαταίος ο Μιλήσιος (περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας και πολλοί άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , το οποίο έκτισε το 1256 ο πρίγκιπας του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι» ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος.
Πολλοί ιστορικοί μελετητές συμφωνούν τεκμηριωμένατο Κάστρο Παραλίου Άστρους αναμφισβήτητα δεν είναι το κάστρο Estellaκαι σίγουρα δεν χτίστηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο και το «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικόανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο στο Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη (2χλμ).Ο Γουλιέλμος Βιλλεαρδουίνο σίγουρα δεν έχτισε δύο κάστρα το 1256.
Από αξιόπιστες πηγές συνοπτικά σχετικά κείμενα για το Κάστρο Παραλίου Άστρους
«Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι ένα και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97).
Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους.
«Ήδη έλθωμεν εις το περί της θέσεως ζήτημα του κάστρου la Estella (=Άστρος )…..ως ρητώς μνημονεύει η αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως. Η τόσον δε ρητή μνεία περί του τόπου ,καθ’ όν ιδρύθη το φρούριον, δεν δύναται ν’αναφέρεται εις τα κατά την χερσόνησον του Άστρους περισωθέντα ,εν μέρει, μικρά οχυρωματικά έργα,άτινα και ανίσχυρα θα ήσαν προς τον σκοπόν του Βιλλαρδουίνου¨(Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 99).
Το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναφέρεται πιθανά είναι το«Astritzi» των Ενετών,αλλά δεν συμφωνον με αυτό όλοι οι ιστορικοί μελετητές, και ο κύριος του κάστρου ήταν ο Αγιαννίτης Λαμπρίδης ( Lampridios)(Ν.Βέης και άλλοι).
Η ταύτιση της θέσης Άστρος και του κάστρου της, καθώς και ο συσχετισμός τους με τις ονομασίες Αστρίτσι και Estella [=Άστρος (ελλ.)] δημιούργησε σύγχυση στους ιστορικούς και χαρτογράφους του παρελθόντος, αλλά και σε νεώτερους ερευνητές. Το κάστρο στο παράλιο Άστρος συγχεόταν κυρίως με το κάστρο Estella, το οποίο σύμφωνα με το Αραγωνικό Χρονικό ανεγέρθηκε το 1256 από τον Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο για τον έλεγχο των ατίθασων Τσακώνων. Ωστόσο, το κάστρο Estella έχει πλέον ταυτιστεί με το οχυρό στο Ξεροκαστέλλι στην ορεινή ενδοχώρα της βορειοανατολικής Κυνουρίας.
Έχει υποστηριχθεί ότι στη θέση του κάστρου του Παράλιου Άστρους είχε προηγηθεί μεσαιωνικό κάστρο, υπόθεση που λόγω απουσίας επαρκών στοιχείων δεν γίνεται να επιβεβαιωθεί. Η μελέτη των καταλοίπων του κάστρου επιτρέπει τη διάκριση δυο οικοδομικών φάσεων. Η πρώτη φάση αφορά στην περίοδο μεταξύ του 17ου αι. και του τέλους του 18ου αι. Ίσως μάλιστα να σχετίζεται με την ανακατάληψη της περιοχής το 1715 από τους Οθωμανούς και την οικοδομική τους δραστηριότητα για τον έλεγχο τοπικών κινημάτων. Η δεύτερη οικοδομική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825, εποχή που το κάστρο ενισχύθηκε και κατοικήθηκε από τους μυημένους στην Φιλική Εταιρία εύπορους έμπορους του εξωτερικού, αδερφούς Ζαφειρόπουλους.
ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/41015/2009/8-6-2012,ΦΕΚ 196/ΑΑΠ/13-6-2012. Η κατάσταση διατήρησης του κάστρου είναι σχετικά καλή. Οι εξωτερικοί περίβολοι έχουν υποστεί φθορές και καταρρεύσεις της λιθοδομής, γεγονός που καθιστά την επίσκεψη στα σημεία αυτά επικίνδυνη. Η οικία Ιωάννη Ζαφειρόπουλου βρίσκεται σε κακή κατάσταση διατήρησης, αυτή του Κωνσταντίνου Ζαφειρόπουλου σε μέτρια, ενώ η οικία του Παναγιώτη είναι η καλύτερα σωζόμενη.
Βιβλιογραφία
Αρβανίτη Σμ., «Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας. Πρώτες παρατηρήσεις», Πρακτικά του Ζ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών (Πύργος- Γαστούνη-Αμαλιάδα, 11-17 Σεπτεμβρίου 2005), τ. Δ΄, Βυζάντιον-Συμπληρώματα, Πελοποννησιακά, Παράρτημα 27 (2007), 385-410
Καρποδίνη Ε., Κάστρα της Πελοποννήσου, Αθήνα 1993, 242-243
Μπάλλας Α., «Κάστρα της Κυνουρίας. Επισκόπηση των μεσαιωνικών κάστρων της Τσακωνιάς», ΠελοποννησιακάΚΣΤ΄ (2001-2002), 208-209
Πέππας Ι., Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής, Αθήνα 1990, 176-177
Σαραντάκης Π., Αρκαδία: Οι Ακροπόλεις – Τα Κάστρα & Οι πύργοι της σιωπηλά ερείπια μιας δοξασμένης γης, Αθήνα 2006, 150-155
Σφηκόπουλος Ι.,Τα Μεσαιωνικά κάστρα του Μορηά, Αθήνα 1968, 198
Φιλιππίδης Δ., «Κυνουρία», Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, Πελοπόννησος Α’, τ. 4, Αθήνα 1985, 170-173
Bees N. A., «Μνείαι του Άστρους κατά τους μέσους αιώνας», ByzantinischeZeitschrift 17 (1908), 92-105
Bon A., La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la Principauté d’Achaïe (1205-1430), Paris 1969, 73, 220, 280, 500, 515-516
Zakythinos A. , Le despotat grec de Morée. Histoire politique, Variorum Reprints, London 1975, 78, 164, 166
Υπάρχει μια θεωρία ότι στη θέση του κάστρου του Παράλιου Άστρους προϋπήρχε Βυζαντινό φρούριο. Όμως αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να επαληθευτεί, καθώς δεν υποστηρίζεται από ευρήματα ή από ιστορικές πηγές.
Στο κάστρο διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις: Η πρώτη φάση αφορά την περίοδο μεταξύ του 17ου αι. και του τέλους του 18ου αι. Ίσως μάλιστα να σχετίζεται με το τέλος της Β’ Ενετοκρατίας και την ανακατάληψη του Μοριά το 1715 από τους Οθωμανούς. (Εκείνη την εποχή οι Οθωμανοί οχύρωσαν κάποιες θέσεις για να εδραιώσουν την παρουσία τους στην περιοχή φοβούμενοι τους Τσάκωνες αλλά και την επιστροφή των Ενετών.)
Πρόσφατα ο καθηγητής Π.Β.Φάκλαρης Παράλιο Άστρος (2023) αναφέρει «Στη πρώτη δεκαετία του 15ου αιώνα (1400-1410)… οι Ενετοί την εποχή εκείνη επισκεύασαν τα οχυρώματα Ναυπλίας και τότε πρέπει να κατασκεύασαν και το κάστρο στο Άστρος». Eπίσης αναφέρει «πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι το κάστρο που κτίστηκε με την πρωτοβουλία του Βιλλαρδουίνου ,είναι αυτό της Ωριάς στο Ξεροκάμπτι».
Από, Αρβανίτη Σμ., Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας.(2007)
«H ύπαρξη κάστρου στην ίδια θέση ,από την Βυζαντινή περίοδο η την Ενετοκρατία ,δεν επιβεβαιώνεται ως τώρα απο οικοδομικά λέιψανα.»
«Σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν, με επιφύλαξη, μπορούν να διακριθούν δύο οικοδομικές φάσεις . Στη πρώτη ανήκουν ο εξωτερικός οχυρωματικος περίβολος… Συνεπώς εντάσσεται στην οικοδομική δραστηριότητα είτε κατά το διάστημα της Β’Ενεκοκρατίας στην Πελοπόννησο (1689-1715) και στα οχυρωμτικά έργα που κατασκεύασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή για να αντιμετωπίσουν κυρίως τοπικά κινήματα είτε της Β’ Τουρκοκρατίας μετά το 1715».
«Με τα δεδομένα αυτά, η πρώτη οικοδομική φάση του Κάστρου του Παραλίου Άστρους τοποθετείται στην περίοδο από τα τέλη του 17ου έως τα τέλη του 18ου αιώνα» (σελ.395).
Από, Π.Β.Φάκλαρης. Παράλιο Άστρος (2023)
«Στη πρώτη δεκαετία του 15ου αιώνα (1400-1410)… οι Ενετοί την εποχή εκείνη επισκεύασαν τα οχυρώματα Ναυπλίας και τότε πρέπει να κατασκεύασαν και το κάστρο στο Άστρος. Η ύπαρξη του κάστρου την εποχή αυτή επιβεβαιώνεται από πληροφορία που βρίσκουμε στα αρχεία της Βενετίας του 1407 ,όπου αναφέρεται το κάστρο Astritzi και ο κύριος του κάστρου με το όνομα Lampridios η Lamborcho …..Όμως, πιο πιθανό είναι το όνομα Lampridios να αντιστοχεί στο όνομα Λαμπρίδης .Σε αυό συνηγορεί η διατήρηση του συνγκεκριμένου επωνύμου στον Άγιο Ιωάννη (σελ.87
«Στον 13ο αι. ονομάζεται Άστρος (Estella)ένα κάστρο στην ενδοχώρα της Κυνουρίας που κτίστηκε από τους Φράγκους»… «Το 1256, … ο πρίγκηπας του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , για να υποτάξει τους Τσάκωνες, έκτισε πάνω στα όρη (suso en las montanyas) ένα κάστρο που ονομαζότανla Estella,που αντιστοιχεί στην ονομασία Άστρος». “το κάστρο … φαίνεται ότι κυριαρχούσε στην περιοχή της Θυρεάτιδος, δηλ. του Άστρους κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας ” …” Ο Βέης υποστήριξε ότι θα λεγόταν Άστρος ,επειδή θα κατοικούσαν στην περιοχή αυτή κατά το θέρος οι κάτοικοι του Άστρους”….. “πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι το κάστρο που κτίστηκε με την πρωτοβουλία του Βιλλαρδουίνου ,είναι αυτό της Ωριάς στο Ξεροκάμπτι” (Π.Β.Φάκλαρης , Παράλιο Άστρος 2023 . σελ 86,87).
Δυτικά και νότια στο λοφίσκο σώζονται ίχνη κατοίκησης από την 3η χιλιετία π.Χ. έως και το 2ο αιώνα π.Χ. , ενώ στην κορυφή του δεσπόζει Κάστρο. Για την ίδρυσή του δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα και η χρονολόγησή του στη βυζαντινή ή ενετική περίοδο δεν επιβεβαιώνεται έως τώρα από οικοδομικά λείψανα.
«Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι ένα και το αυτό σημείον» (Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 97).
Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα ο οικισμός Toastri, που είναι το σημερινό Άστρος, το σημείο Laprici (Astritzi) που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους και το νησί Stella που είναι η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους . Σε διάφορες αναφορές του 1516, 1545,1547, 1570,1650 αναφέρονται το Toast(r)ι ,Toastri, σαν μεσογειακό τοπογραφικό σημείο και ανατολικά , νότια ανατολικά, βρίσκεται το τοπογραφικό σημείο Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο και Stella σαν νησί. Σε τοπικά φυλλάδια λανθασμένα η αναφορά στους Ενετικούς χάρτες Stella για την χερσόνησο Παραλίου Άστρους (ήταν νησί πριν τον 5ο π.χ. αιώνα) ανεξήγητα και ατεκμηρίωτα συγχέεται με το κάστρο Estella ,που βρίσκεται στον Αγιάννη του Άστρους. Το κάστρο του Παραλίου Άστρους, δεν αναφέρεται από κανέναν ιστορικό μελετητή με το όνομα Estella (Εστέλλα), αλλά πολλοί ιστορικοί μελετητές συμφωνούν είναι το κάστρο Astritzi, Astrici, Ostrici, Laprici . Υπάρχουν αρκετοί Ενετικοί χάρτες που αναφέρουν την χερσόνησο με το όνομα Stella (Στέλλα) αλλά δεν υπάρχει χάρτης που αναφέρει την χερσόνησο η το κάστρο Παραλίου Άστρους με το όνομα Estella (Εστέλλα). Αυτονόητα άλλο είναι το νησί Stella , που είναι η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους , και άλλο είναι το κάστρο Estella στον Αγιάννη.
Το 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται toastri (= το Άστρος ) και Οstrici(= Αστρίτσι) … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότιτο Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 98)
Επίσης σε αναφορές του Stefano Magno to 1463,1467,1469 και άλλων για τα κάστρα του Μορέως το 1471 αναφέρονται δύο τοπογραφικά σημεία (κάστρα) Astro και Astrici , Astro και Astritzi.( Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 38). Οι παραπάνω αναφορές «Astro» είναι για το κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη ,στην τοποθεσία Ξεροκάμπι,όπως αναφέρουν πειστικά ο Ν.Βέης και πολλοί άλλοι ιστορικοί μελετητές και οι αναφορές Astrici και Astritziείναι για το κάστρο Παραλίου Άστρους.
Δια ταύτα, για το Κάστρο Εστέλλα ( «Castiello la Estella» = Kάστρο του Άστρους) στον Αγιάννη του Άστρους
Τεκμηριωμένα, αναμφισβήτητα,οριστικά και τελεσίδικα το Κάστρο Εστέλλα ( «Castiello la Estella» = Kάστρο του Άστρους) είναι το κάστρο που βρίσκεται στη τοποθεσία “Ξεροκάμπι” στον Αγιάννη του Άστρους, όπως συμφωνούν όλοι οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές , καιτο Κάστρο Παραλίου Άστρους αναμφισβήτητα δεν είναι το κάστρο Estella, ποτέ δεν ήταν το Κάστρο Άστρους (Κάστρο Άστρους ήταν από το 1256 το γειτονικό Καστρο Εστέλλα στον Αγιάννη , ας μην προκαλούμε σύκχυση στην γειτονιά μας με το ιδιο όνομα για δύο κάστρα… ) , σίγουρα το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν χτίστηκε το 1256 , αλλά χτίστηκε τον 15ο αιώνα η αργότερα τον 17οαιώνα, όπως συμφωνούν διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές , και πιθανά ήταν το Αστρίτσι (Astritzi) των Ενετών, όπως αναφέρουν μερικοί ιστορικοί μελετητές.
Στα μεγάλα ατεκμηρίωτα παραμύθια στα φυλλάδια και στο διαδίκτυο ,που πάντοτε δεν περιέχουν αναφορές και ιστορικά στοιχεία από αξιόπιστες πηγές ,που ονομάζουν ατεκμηρίωτα και αυθαίρετα το Κάστρο Παραλίου Άστρους «Castro Estella», αναμφισβήτητα «λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά ανωφελές διήγημα»( Πολύβιος, 202 π.Χ. – 120 π.Χ.) και γίνεται έκδηλο « όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία.» ( Εκαταίος ο Μιλήσιος , περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
Οι δύο φωτογραφίες για το Κάστρο Εστέλλα , που αναφέρεται «Κεντρικός πύργος Άστρους» και «Τείχη της ακρόπολης του Άστρους» είναι Από το Αναστάσιος Ι. Μπάλλας ,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών
Οι άλλες φωτογραφίες για το Κάστρο Εστέλλα στον Αγιάννη από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή.
Η εκπομπή της ΕΡΤ Τοπόσημα του 1821 -Επίδαυρος, Άστρος, Τροιζήνα, που ήταν εκτός θέματος σχετικά με το ιστορικό Άστρος, με τις ανακρίβειες και τις άσχετες μπαρούφες ,αφού βάλλανε ένα δανεικό πεινασμένο « λύκο να φυλλάξει τα πρόβατα» του γείτονα , δεν ξεχάστηκε από την τοπική κοινωνία, ούτε θα ξεχασθεί ποτέ. Αντίθετα μας άνοιξε τα μάτια και «διαβαζουμε την ιστορία μας» που δεν «ξαναγράφεται ούτε σβήνεται» με τίποτα . Πως να σβηστεί το Χρονικό του Μορέως και η διακήρυξη της Β’Εθνοσυνέλευσης ¨ του Έθνους των Ελλήνων»….
Διαβάζοντας την ιστορία μας βρήκαμε ενδιαφέροντα θέματα σχετικά με τα κάστρα μας, από βιβλιογραφία πουμας πρότεινε το Υπουργείο Πολιτισμού, και θέλουμε να μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας που ενδιαφέροντε για ιστορικά θέματα και εκείνους που «διαβάζουν την ιστορία μας».
Από το Υπουργείο ΠολιτισμούΥΠΠΟΑ/ΕΦΑΑΡΚ/ Α.Π. 91048/03-03-2022
«Όσον αφορά, τέλος, στο τρίτο ερώτημά σας σχετικά με τα κάστρα αρμοδιότητας της Υπηρεσίας μας, σας παραθέτουμε τους κάτωθι υπερσυνδέσμους προκειμένου όχι μόνο να ενημερωθείτε για το ποια είναι τα κάστρα της Κυνουρίας αλλά και για να σταχυολογήσετε χρήσιμες πληροφορίες ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ούτως ώστε να έχετε μια σφαιρική θεώρηση σχετικά με το θέμα:»
Το κάστρο Εστέλλα, «Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους , στη τοποθεσία Ξεροκάμπι του Αγιάννη , διακρίνεται σαν μακρυνό αστέρι «επάνω εις τα όρη » suso en law montanyas , όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μορέως. Στο βάθος ευθεία ο Αργολικός και στο κέντρο στο μικρό λόφο είναι το «νησί» που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους . Είναι αυτονόητο, ποτέ και πουθενά δύο γειτονικά κάστρα δεν είχαν το ίδιο όνομα . Τεκμηριωμένα το Castiello la Estella» Κάστρο του Άστρους βρίσκεται στον Αγιάννη και δεν υπαρχει άλλο γειτονικό κάστρο με το όνομα Εστέλλα,η Κάστρου του Άστρους, τελεία και πάβλα. Οι φωτογραφίες από το φίλο και γείτονα μας στη παλιά “μητρόπολη του Αγιάννη Σουληνάρι” Θόδωρο Μαγκλή
.
Διακρίνεται παραπάνω ο κεντρικός πύργος του Κάστρου Εστέλλα (Άστρους) στον Αγιάννη . Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) είχε και την ονομασία Άστρος, Αγιάννης Άστρους, Επάνω Άστρος, Ορεινό Άστρος , Αγιαννίτικα Καλύβια.
..”.Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.”(σελ 99-100)
Αγιάννης του Άστρους (Άγιος Ιωάννης Κυνουρίας) τομητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας και «Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας)» Το 1822 ο Άγιος Ιωάννης ( Αγιάννης) Κυνουρίας ήταν η πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους ,έδρα της Προσωρινής Διοίκησις της Ελλάδος
Aπό τις αρχές το 1821 άρχισαν συζητήσεις μεταξύ των επαναστατημένων για να γίνει ο Αγιάννης η πρωτεύουσα του ελεύθερου Ελληνικού κράτους. Η σχολή Καρυτσιώτη έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο για να γίνει ο Αγιάννης πρωτεύουσα της επαναστατημένης Ελλάδας από τις 22 Αυγούστου έως την 1 Οκτωβρίου 1822 .Το «κυβερνείο» που βρίσκεται πολύ κοντά στη σχολή Καρυτσιώτη του Αγιάννη ήταν η έδρα της κυβέρνησης. . Το χρονικό αυτό διάστημα βεβαιώνεται και από τα Αρχεία των Λαζάρου και Γεωργίου Κουντουριώτη (τ. Α΄, σ. 92 κ.εξ.).
Δημήτριος Καρυτσιώτης, 27η Φεβρουαρίου 1819 , παράγραφο #5 της διαθήκης του , «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι» (Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) .
Δημήτριος Καρυτσιώτης, «Παραιτώ της πατρίδος μου το κτίριον της Σχολής και το υποστακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης»
«1798ΕΝ ΜΗΝΙ ΙΟΥΛΙΩ 18 , Η ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΑ. ΤΙ ΕΣΤΗΚΑΣ ΘΑΜΒΟΥΜΕΝΟΣ ΦΙΛΕ ΦΙΛΟΘΕΑΜΟΝΜΕ ΑΠΟΡΙΑΝ ΜΥΣΤΙΚΗΝ ΖΗΤΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΕΙΣ ΤΙ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΜΩΜΑ ΜΟΥ…Ο ΤΟΠΟΣ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΙΝ’ Η ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑΚΑΡΥΤΣΙΩΤΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ Η ΑΥΤΗ ΦΑΜΙΛΙΑ….
Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες,μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά Β σελ 50).
Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννην έλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά Β , σελ 51).
Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους» (Φλούδας, Θυρεατικά Β ).
Γεώργιος Καρυτσιώτης , τον πλούτον κατά το έγγραφον αριφ 202 την Μονής Λουκούς ,της 10ης Αυγούστου 1840, «το διέθεσεν εις πτωχούς,εκκλησίες,και σχολεία της πατρίδος του Αγιάννη-Άστρος και δι’ έργα κοινωφελή» »( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’σελ 324)
Πουκεβίλ ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφερθή εις Άγιον Ιωάννην του Άστρους εν Κυνουρία” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής να μεταφέρουν την έδραν των από το Άγιον Ιωάννην του Άστρους εις Καστρί Ερμιονίδας” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )
O Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για χιλιάδες χρόνια και έχουν μέχρι σήμερα σπίτια στο Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους. Το χωριό αποκαλείται επίσης “Αγιάννης” όπως αναφέρεται σε ερωτικά τοπικά δίστιχα, “Στον Αγιάννη είναι ένα νερό ,το λένε Σουληνάρι”, και επίσης αναφέρουν οι ιστορικοί μελετητές, ο Ν. Σπηλιάδης αναφέρει Αγιάννης αρκετές φορές, όπως ,ο Ιμπραήμ το 1826 “έκαυσε και τα χωρία Αγιάννη και Μελιγού” «Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνικήν Ιστορίαν (1821-1843)».( σελ 115,116). Είναι ενδιαφέρον ότι ο σχολαστικός και σαφέστατος Leake το 1805 αποκαλεί τον Αγιάννη “Αγιαννίτικα Καλύβια”(Leake Travels in Morea,σελ 492) . Πολλοί διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές αποκαλούν τον οικισμό “Αγιάννης του Άστρους” (Ν.Βέης,Πουκεβίλ ,Κόκκινος και άλλοι, παρακάτω οι αναφορές) .
Το 1812 το περιοδικό Λόγιος Ερμής γράφει (σ.114-115), ο φιλόκαλος Καρυτσιώτης διατρίβων εις Τεργέστην εσύστησεν σχολείον εις την ιδίαν πατρίδα καλουμένην Άγιος Ιωάννης του Άστρου (Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμος Γ’, Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), Αθήνα , 1983.σελ 155).
Το ιστορικό Άστρος και ο ‘Αγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα.
Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέακαι αργότερα το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες. Για χιλιάδες χρόνια , τουλάχιστον από το 1,500 π.χ. στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας αδιάκοπα υπήρχε οικισμός και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας αναμφισβήτητα υπήρχε για πολλούς αιώνες πριν το 1823.
Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα από την αρχαιότητα το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται όλοι οι παλιότεροι οικισμοί της περιοχής , Άγιος Ανδρέας,(από τον οικισμό Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από τους οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια), Κορακοβούνι ,Μελιγού,Κούτρουφα ,Βέρβενα και Δολιανά.
Είναι έκδηλο όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές οι κάτοικοι στην αρχαιότητα και αργότερα προτιμούσαν τα ενδότερα. Δεν είναι τυχαίο διαχρονικά οι μεγαλύτεροι οικισμοί στην δυτική παραλία του Αργολικού βρίσκονται στα ενδότερα.
Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης, «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος» έλεγε ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός) ,και « Εν Άστρει» ,« στο Άστρος» έκαναν οι πληρεξούσιοι τα αυτονόητα, και με την διακήρυξη που «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» διακήρυξαν στην υφήλιο και του ισχυρούς της εποχής «και να ανεξαρτισθώμεν εντελώς Έθνος χωριστόν, αυτόνομον και ανεξάρτητον».
Δεν έγινε η εθνοσυνέλευση για να ονομάσει τον οικισμό Άστρος,την πρώτη ημέρα της Εθνοσυνέλευσης την 29η Μαρτίου 1823, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Γρηγόριος Δικαίος η Παπαφλέσσας ,Θ.Νέγρης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , Κ. Ζαφειρόπουλος ,Βρεσθένης Θεοδώρητος, Γ.Ψύλλας και περίπου άλλοι 80 διακεκριμένοι πληρεξούσιοι. «Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης.
Λανθασμένα αναφέρεται η Συνέλευση το 1823 ονόμασε τον οικισμό Άστρος,(μερικές φορές απαιτείται και νομική κατάρτιση), γιατί όλες οι αποφάσεις της Συνταγματικής Συνέλευσης έγιναν και έπρεπε να γίνουν γραπτά ( ήταν Συνταγματική Συνέλευση, δεν ήταν καφενείο) και η Συνέλευση δεν αποφάσισε με κανένα έγγραφο για το όνομα Άστρος , απλά και αυτονόητα χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε επίσημα το υπάρχον όνομα Άστρος του οικισμού, «εν Άστρει» με τα πρώτα έγγραφα από την πρώτη ημέρα την 29η Μαρτίου 1823,πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση.
Ένα μόνο ιστορικό στοιχείο (έγγραφο) , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως συγκροτηθείσης Εν Άστρει την ΚΘ Μαρτίου αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας» είναι επαρκέστατο τεκμήριο, ένα συνταγματικό κείμενο, που επιβεβεαιώνει αναμφισβήτητα και τελεσίδικα το ιστορικόν Άστρος υπήρχε πολύ νωρίτερα από το 1823 , δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, όλα τα άλλα είναι περιττά.
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση επιβεβαίωσε τελεσίδικα και κατηγορηματικά το όνομα του οικισμού ήταν Άστρος πριν την 29η Μαρτίου 1823 ,σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης, για όσους καταλαβαίνουν νομικά συνταγματικά κείμενα. Αυτά λένε όλα τα έγγραφα και δεν αναφέρεται κανένα άλλο όνομα, είναι έκδηλο αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός και είναι συνταγματικά κείμενα. Όλα τα άλλα είναι τουλάχιστον φαιδρότητες και ανακρίβειες, που μερικοί αναφέρουν χωρίς αντικειμενικότητα, μεροληπτικά και απερίσκεπτα για τους δικούς τους συγκεκριμένους λόγους.
O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος σε επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ανακοινώνει με «ευχάριστο καθήκον» στους ισχυρούς της εποχής το μεγάλο γεγονός, «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»( Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023, Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823 , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις. Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
Η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832 ήταν ακατοίκητη για χιλιάδες χρόνια. Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους ήταν νησί μέχρι τον 5ο αιώνα π.χ., και έγινε σταδιακά χερσόνησος από τις προσχώσεις του ποταμού Τάνου. Φυσιολογικά αργότερα από το 5ο π.χ. αιώνα ” μέχρι τον 19ο αιώνα εκατέρωθεν της χερσονήσου υπήρχαν μικρολίμνες και βαλτώδεις εκτάσεις“ (Από Σ.Ι.Αρβανίτη σελ 386 ) , από την “παλιόστερνα” , τοποθεσία της σημερινής κεντρικής πλατείας, μέχρι τον Ατσίγγανο και το Παλιόχανο. Το ίδιο αναφέρουν και άλλοι νεότεροι ιστορικοί μελετητές στην σημερινή κεντρική πλατεία μέχρι τον Ατσίγγανο υπήρχαν ” έλη και βούρλα” και ο τόπος γύρω από την χερσόνησο λεγόταν “Λιμνιώνας”,γιατί υπήρχαν στάσιμα νερά.
Ήταν το λιμάνι της περιοχής και στους νεότερους χρόνους πριν το 1845 η ονομασία της τοποθεσίας ήτανΣκάλαη Σκάλα του Άστρους και στην αρχαιότητα πιθανά ήταν τα Πυράμια η Απόβαθμοι.OLeake αναφέρει “LeavingtheScalaofAstro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ).Ο Leake το 1805 αναφέρει και επισης επιβεβαιώνει δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία , «στη σκάλα υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ. 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές.
Το Παράλιο Άστρος είναι ο νεότερος οικσμός της περιοχής και δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832. Το Παράλιο Άστρος έχτισε από το 1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα του στη κεντρική πλατεία οι Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ». Ο Άκουρος , ο αδελφός του Ιωάννης Ζαφειρόπουλος, πρώτος δήμαρχος του Δήμου Θυρέας από το 1837-1847 και ο διακεκριμένος Αγιαννίτης Λογοθέτης, φίλος και συνεργάτης του Άκουρου και πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου , ονόμασαν το 1845 τον καινούργιο οικισμό Παράλιο Άστρος. ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός το 1845 προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.
Παράλιο Άστρος – Οικογενειακή Απόδραση στην Καρδιά της Πελοποννήσου
Παράλιο Άστρος, ένας παραθαλάσσιος προορισμός που συνδυάζει γαλήνη, φυσική ομορφιά και την αυθεντική ελληνική φιλοξενία.
Ιδανικό για οικογένειες, με καθαρές αμμουδιές, ήρεμα νερά και μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα που προσφέρει την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στη ξεκούραση και την εξερεύνηση.
Απολαύστε βόλτες δίπλα στη θάλασσα, παραδοσιακές ταβέρνες με φρέσκο ψάρι και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα που κάνουν κάθε στιγμή αξέχαστη.
Για ήρεμες διακοπές, γεμάτες αυθεντικές ελληνικές εμπειρίες, το Παράλιο Άστρος είναι η ιδανική επιλογή!
Η παραλία Πόρτες ανήκει στην Κοινότητα της Μελιγούς , είναι σε κοντινή απόσταση (3.5 χλμ) από το Άστρος και (2.5 χλμ) από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους, και είναι ένας μαγευτικός περίπατος .Μετά την δεκαετία του 1960 οι ντόπιοι κάτοικοι άρχισαν δειλά να απολαμβάνουν τα «μπάνια» τους στις παραλίες του Αργολικού και στην συνέχεια είχαμε επισκέψεις από την ορεινή Αρκαδία , την Αθήνα , την πατρίδα μας γενικα και το εξωτερικό. Στις Πόρτες υπάρχει μικρός Γερμανικός οικισμός ,που αρχισε την δεκαετία του 1960 από επισκέπτες στον συμπολίτη μας Κουμπουρίτσα στην εκεί ευρισκόμενη εξοχική του κατοικία, με την απαράμιλλη τοπική φιλοξενία τους έδωσε την «βίλλα» του ,να μένουν «σαν το σπίτι τους» όσο θέλουν.
Το Άστροςαπέχει 170 χλμ. από την Αθήνα και το Παράλιο Άστρος, διακρίνεται στο βάθος , απέχει 4 χλμ. από το Άστρος. Η παραλία Πόρτες ,περίπου στο κέντρο , είναι σε κοντινή απόσταση (3.5 χλμ) από το Άστρος και (2.5 χλμ) από το Παράλιο Άστρος.
Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέακαι αργότερα το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.Για χιλιάδες χρόνια , τουλάχιστον από το 1,500 π.χ . στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας αδιάκοπα υπήρχε οικισμός και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας αναμφισβήτητα υπήρχε για πολλούς αιώνες πριν το 1823.
Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας » οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα και τεκμηριωμένα πολλούς αιώνες πριν το 1823 , η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»..
Το Παράλιο Άστρος, απέχει 4 χλμ. από το Άστρος, είναι ο νεότερος οικσμός της περιοχής και δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832. Το Παράλιο Άστρος έχτισε από το 1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα του στη κεντρική πλατεία οι Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ». Ο Άκουρος , ο αδελφός του Ιωάννης Ζαφειρόπουλος, πρώτος δήμαρχος του Δήμου Θυρέας από το 1837-1847 και ο διακεκριμένος Αγιαννίτης Λογοθέτης, φίλος και συνεργάτης του Άκουρου και πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, ονόμασαν το 1845 τον καινούργιο οικισμό Παράλιο Άστρος. ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός το 1845 προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.
«Με κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής το «αντάμωμα» του όμορφου βουνού με τη στραφταλίζουσα θάλασσα, ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας προσκαλεί τους επισκέπτες του σε ένα μαγευτικό ταξίδι.»
Ο Αργολικός έχει μαγευτικές παραλίες και “ο ήλιος και η θάλασσα” του Αργολικού είναι αδιαμφισβήτητα περίφημα , όποιος έρχεται μια φορά μετά έρχεται συνέχεια και γίνεται μόνιμος επισκέπτης η και μόνιμος κάτοικος.
Ο “ήλιος και η θάλασσα” στην παραλία πόρτες….
Η παραλία Πόρτες ανήκει στην Κοινότητα της Μελιγούς , είναι σε κοντινή απόσταση (3.5 χλμ) από το Άστρος και (2.5 χλμ) από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους, και είναι ένας μαγευτικός περίπατος .Μετά την δεκαετία του 1960 οι ντόπιοι κάτοικοι άρχισαν δειλά να απολαμβάνουν τα «μπάνια» τους στις παραλίες του Αργολικού και στην συνέχεια είχαμε επισκέψεις από την ορεινή Αρκαδία , την Αθήνα , την πατρίδα μας γενικα και το εξωτερικό. Στις Πόρτες υπάρχει μικρός Γερμανικός οικισμός ,που αρχισε την δεκαετία του 1960 από επισκέπτες στον συμπολίτη μας Κουμπουρίτσα στην εκεί ευρισκόμενη εξοχική του κατοικία, με την απαράμιλλη τοπική φιλοξενία τους έδωσε την «βίλλα» του ,να μένουν «σαν το σπίτι τους» όσο θέλουν.
Η παραλία είναι πεντακάθαρη και γαλάζια σαν όλες τις παραλίες του Αργολικού. “Ήλιος και η Θάλασσα» του Αργολικού.
«Στις παραλία Πόρτεςκατέληγε το ένα από τα δύο αποστραγγιστικά κανάλια , που κατασκευάσθηκαν από Βαυαρούς μηχανικούς, επί Βασιλείας Όθωνα… (Το άλλο είναι το γνωστό μας κανάλι από το Μουστό μέχρι τη θάλασσα). Σκοπός των αποστραγγιστικών καναλιών ήταν να περιορίσουν την έκταση του έλους Μουστού και απαλύνουν έτσι το πρόβλημα της ελονοσίας, που ήταν η μάστιγα της περιοχής… Οι Πόρτες ήταν δυο σιδερένιες πόρτες, στερεωμένες στα τρία καλαίσθητα «ποδάρια», οι οποίες δεν εμπόδιζαν το νερό του Μουστού να κυλάει στη θάλασσα, αλλά όταν έπιανε Μπάτης οι Πόρτες έκλειναν με τα χτυπήματα των πρώτων κυμάτων… Έτσι απέτρεπαν να ξαναγεμίζει το έλος με θαλασσινό νερό… Το έργο αυτό περιορίζοντας την έκταση του έλους και των προβλημάτων που δημιουργούσε, λειτούργησε καταλυτικά για την εξέλιξη όλης περιοχής».
Το έργο έγινε μετά την φιλοξενία του βασιλιά Όθωνα στο Κάστρο του Παραλίου Άστρους, από τον Αγιαννίτη στρατηγό Πάνο Ζαφειρόπουλο η Άκουρο και την αρρώστεια της γυναίκας του βασιλιά από ελονοσία, σαν εκτίμηση στο Άκουρο από τον βασιλιά. Σαν ανατάλλαγμα αργότερα ο Άκουρος δώρησε το κάστρο στο βασιλιά.
Στη Θυρέα έχουμε πολλούς κατοίκους από τις γύρω και μερικές φορές μακρινές περιοχές που διάλεξαν να εγκατασταθούν μόνιμα στο φιλόξενο τόπο μας .Τους καλώς δεχόμαστε με μεγάλη χαρά μας σύμφωνα με τη μακρόχρονη παράδοση μας.
Νότια του Παραλίου Άστρους, πήρε το όνομά της από την περιοχή Πόρτες Μελιγούς. 3 λεπτά από το κέντρο του Άστρους και 10 λεπτά με ποδήλατο. Αποτελεί την παλιά εκβολή της λίμνης Μουστού που σήμερα είναι ανενεργή. Ένα τμήμα της απόστασης είναι βατός χωματόδρομος. Η παραλία διαθέτει χοντρή άμμο – βοτσαλάκι και βαθιά- δροσερά και πεντακάθαρα νερά, ενώ λόγω των ανέμων η παραλία είναι κατάλληλη για θαλάσσια σπορ. Επίσης υπάρχουν ευκάλυπτοι για φυσική σκιά και καντίνα για καφέ, αναψυκτικό και παγωτά. Υπάρχει και άλλη κατασκευή «πόρτα» της εποχής του Όθωνα.
Είναι γεγονός ότι κατά επέκταση και για ευκολία, οι νεώτεροι , οι καινούργιοι συμπολίτες μας και οι επισκέπτες μας αποκαλούν «παραλία Πόρτες» , την παραλία από το λιμάνι του Παραλίου Άστρους…. ( η κατά επέκταση από τον Παλιόχανο ) μέχρι το Χερρονήσι του Άγιου Ανδρέα. Οι παλιοί Αστρεινοί ,ο Κουμπουρίτσας και οι φίλοι μας Μελιγιώτες γνωρίζουν τις πραγματικές Πόρτες.
Οι επισκέπτες μας , από την Ελλάδα και το εξωτερικό, συνιστούν στους φίλους τους να κάνουν τις διακοπές τους στο φιλόξενο ιστορικόν Άστρος, που έχει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους και την θαυμάσια «πεντακάθαρη παραλία Πόρτες».
Παράλιο Άστρος – Οικογενειακή Απόδραση στην Καρδιά της Πελοποννήσου
Παράλιο Άστρος, ένας παραθαλάσσιος προορισμός που συνδυάζει γαλήνη, φυσική ομορφιά και την αυθεντική ελληνική φιλοξενία.
Ιδανικό για οικογένειες, με καθαρές αμμουδιές, ήρεμα νερά και μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα που προσφέρει την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στη ξεκούραση και την εξερεύνηση.
Απολαύστε βόλτες δίπλα στη θάλασσα, παραδοσιακές ταβέρνες με φρέσκο ψάρι και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα που κάνουν κάθε στιγμή αξέχαστη.
Για ήρεμες διακοπές, γεμάτες αυθεντικές ελληνικές εμπειρίες, το Παράλιο Άστρος είναι η ιδανική επιλογή!
Το γραφικότατο ”νησί” Παράλιο Άστρος ,όπως οι παλιοί αποκαλούσαν τον λόφο το “νησί”, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα νησί του Αιγαίου, τα έχει όλα. Είναι μόνο δύο ώρες από την Αθήνα , είναι πολύ κοντά “στο βουνό” Πάρνωνας, από το λιμάνι του η πρόσβαση στου “Αιγαίου τα νησιά” είναι εύκολη , βρίσκεται κοντά στους σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους της πατρίδας μας και βρίσκεται πολύ κοντά στο ιστορικόν Άστρος, Αγιάννη και στα όμορφα ιστορικά παραδοσιακά χωριά του δήμου μας.
Το Άστρος απέχει 170 χλμ. από την Αθήνα, 200 χλμ. από το αεροδρόμιο και βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέακαι αργότερα ήταν το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικόν Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
Το ιστορικόν Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα. σπίτια στο Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους. Ο Αγιάννης απέχει 17 χλμ. από το Άστρος και το Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ. από το Άστρος.
Άστρος «Το κλεινόν Άστυ» , Περήφανο και Καμαρωτό, Χρυσήλιο και Ιστορικόν.
Το Άστρος ονομάστηκε από τους κατοίκους της περιοχής Άστυ( Πόλη) , σαν διάκριση με τους γύρω μικρότερους οικισμούς .Άστυ (=πόλη ) ονομάζετο αρχικά στην περιοχή η αρχαία πόλη Θυρέα ,το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής στην αρχαιότητα , όπως αργότερα το Άστρος είναι μέχρι σήμερα. το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής. Από την αρχαιότητα έμεινε αδιάκοπα στους κατοίκους το Άστυ (=πόλη). Οι Αστρεινοί αποκαλούν και σήμερα το οικισμό «Το Kλεινόν Άστυ». Από το Άστυ, προήλθε Toasti= Toast(r)ι, Toastri και το Astro.
Συμφωνούμε με την σοβαρά τεκμηριωμένη , λογική και έξυπνη άποψη το όνομα Άστρος προήλθε από το Άστυ=(Τoasti) Toast(r)ι ,Astro (Καραχάλιος, Ι. Κουσκουνάς ,Κ.Χασαπογιάννης ,Ι. Κακαβούλιας, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 24,25).
Τον 2οαιώνα μ.χ. ο γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος έκανε τη πρώτη αναφορά με το όνομα « Άστρον» ,που είναι σίγουρα το σημερινό Άστρος. Από , Το Άστρος της Θαλάσσης ,«Πρασιάνα γ λε_γ Αργείας Άστρον να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαίνα λε γ η αρχή του ποταμού να λ Ναυπλίαεπίνειον». Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω και την τεκμηριωμένη αναφορά του Γεωργίου Φραντζή για το «Άστρον», το πόλισμα«Άστρον»του Πτολεμαίου βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο τηςΘυρέας ,κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα ,που είναι πολύ κοντάηστο σημερινόΆστρος. Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα στην αρχαιότητα στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχε η αρχαία πόλη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό επίσης αργότερα αδιάκοπανα κατοικείται, όπως συνεχίζει να κατοικείται για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα. Ο Φραντζής το 1435 αναφέρει το Άστρον και τον Άγιο Ιωάννη, αλλά δεν αναφέρει με κανένα όνομα το Παράλιο Άστρος.Δείτε για περισσότερα 1) Το 2ο μ.χ. αιώνα ,πρώτη αναφορά του Πτολεμαίου για το πόλισμα «Άστρον», που είναι σίγουρα τεκμηριωμένα το σημερινό Άστρος. – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
Το 1256 από το μητροπολιτικό κέντρο της περιοχήςΆστρος (Αγιάννης),ονομάστηκε Εστέλλα (=Άστρος), («CastiellolaEstella» = Kάστρο του Άστρους), το κάστροπου έκτισε ο Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος σε ένα απόκρημνο σαν πυραμίδα λόφο, πάνω από την «πεδιάδα του Άστρους» του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου και του Leake, από το Ξεροκάμπι του Αγιάννη, προς ευκολοτέρα υποταγή «επάνω εις τα όρη = suso en law montanyas», των γειτόνων Τσακώνων , εκεί που ήταν οι Τσάκωνες στη Σίταινα, Καστάνιτσα, Πραστό , «suso en law montanyas όπως αναφέρεται στο Χρονικό του Μoρέως. «Προφανώς το Estella τούτοείναι το Άστρος» . «Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μορέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγή των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella». Παραθέτω …Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clamαla Estella.Προφανώς το Estella τούτο… είναι Άστρος» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas” (Νίκο Α. Βέη , Μνείαιτου Άστρους. σελ 93 ). «Και όντως τοΆστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές… ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία τωνΑστρεινών καλουμένη και (επάνω) ΆστροςκαιΑγιάννηςΆστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεντουΑγίουΙωάννου (=ΕπάνωΆστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …ΚατάτηνεμήνγνώμηνμετάταςανωτέρωεξηγήσειςπιθανώταταδυνάμεθαναταυτίσωμεντοΚάστροτηςΩριάςτουΠάρνωνοςπροςτο Estella =Άστρος.(σελ 99-100).Δείτε για περισσότερα , Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
Το 1292συναντάται στο χρυσόβουλο του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.), ήταν Βυζαντινός Αυτοκράτορας(1282-1328), η αναφορά «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα..» (από τον Π.Δούκα ,Λακωνικά Α,1932 σ.54,Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 29).
Το 1293 συναντάται η πρώτη επίσημη αναφοράτης πόλης με το όνομα«Άστρος» σε χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, « δι ού παρέχεται εις τον Μητροπολίτην Μονεμβασίας το αξίωμα του εξάρχου της Πελοποννήσου »… «μετά του αγίου θείον τέμενος, το καλούμενον Άστρος».
Το 1320 συναντάται επίσης η αναφορά του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, που είναι σαφέστατη για την τοποθεσία, στη «πεδιάδα του Άστρους» στο Ξεροκάμπι του Αγιάνη του Άστρους , στο κάμπο της γειτονικής μονής Μαλεβής , κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρους), «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», (Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου Χρυσόβουλο (4) 1320 σελ.114). Οι αναφορές του 1292 και 1293 δεν περικλείουν την ακριβή τοποθεσία για το Άστρος,αλλά επειδή ο ίδιος Βυζαντινός Αυτοκράτορας στην αναφορά του 1320,«τηνπερίτοναιγιαλόντουάστρουειςτονκάμποντηςμαλεβής»περιέχειτηντοποθεσία,δηλ. οΑγιάννηςείναιτοΆστρος, είναιαυτονόητοοαυτοκράτοραςγνώριζετοΆστρος, μιλούσεγιατοίδιοΆστροςκαιεπομένωςοιαναφορέςτου 1292 και 1293 είναιγιατοσημερινόΆστρος .Αλλωστε τότε υπήρχε ο οικισμός στην περιοχή του κάμπου της Θυρέας σύμφωνα με άλλες αναφορές.«AλλάτοΆστροςκαιΑστρίτσιδενείναιενκαιτοαυτόσημείον».( ΝίκοΑ. Βέη , ΜνείαιτουΆστρους. σελ 97).Δείτε για περισσότερα,4) Το 1320 «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
Ο Νίκος Βέης (1883–1958) καθηγητής Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός αναφέρει «έχομε κατ΄ επανάληψιν μνείας του Κυνουριακού αυτού πολίσματος» του Άστρους το 1256, 1320,1372,1374, 1407,1421 ,1435, 1463, 1467, 1471, 1481.
Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ. αιώνα για το πόλισμα Άστρον είναι το σημερινό Άστρος , γιατί υπήρχε αδιάκοπα οικισμός στην περιοχή από την εποχή της πόλης Θυρέας. Το «Άστρον»του Φραντζή είναι αναμφισβήτητα το σημερινό Άστρος, που βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία της αρχαίας πόλης Θυρέας και του πολίσματος Άστρου του Πτολεμαίου. Αδιάκοπα και αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους από πολλές αναφορές , που έπρεπε να αναφέρεται από τον Γ.Φραντζή ,έστω και με άλλο όνομα για μερικούς , αφού αναφέρονται άλλοι μικρότεροι οικισμοί, Μελιγού και Πλάτανος. Δεν αναφέρεται οικισμός με κανένα όνομα στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους από τον Γ. Φραντζή και ούτε στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους. Όπως συμφωνούν ιστορικοί μελετητές ,τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Νησί και οι κάτοικοι από την αρχαιότητα στην συγκεκριμένη περιοχή προτιμούσαν τα ενδότερα, αν υπήρχε οικισμός κάτι θα υπήρχε και το 1805 έστω και ερείπια . Αυτό πρόσθετα επιβεβαιώνει ότι η αναφορά του Φραντζή το 1435 για το πόλισμα Άστρον είναι το σημερινό Άστρος . Από, Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι,Άστρον,άγιος Πέτρος , ΆγιοςΙωάννης, Πλαταμόνας(Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον(σημερ.Μελιγού), Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122». Δείτε για περισσότερα,5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους). – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
Σε διάφορες αναφορές και χάρτες του1516,1545,1547, 1570, 1650 αναφέρονται το Toast(r)ι,Toastri σαν μεσογειακό τοπογραφικό σημείο και ανατολικά , νότια ανατολικά, βρίσκεται το τοπογραφικό σημείο Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο και Stella σαν νησί. Το «νησί» Stella δεν αναφέρεται σε κανένα χάρτη η κείμενο με το όνομα Εστέλλα, όπως λανθασμένα ονομάζουν το νησί ατεκμηρίωτα μερικοί και άλλο είναι το νησί Stella από το κάστρο Estella που βρίσκεται στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη του Άστρους . Το αναφερόμενο μεσογειακό τοπογραφικό σημείο Toast(r)ι,Toastri είναι αναμφισβήτητα το σημερινό Άστρος.«Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (Νίκο Α. Βέη , Μνείαιτου Άστρους.σελ 97 ).Δείτε για περισσότερα,6) 1516. Toast(r)ι (=Toasti), Toastri και Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
Το 1540 ο Αγιάννης αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά δεν αναφέρονται το Άστρος και το Παράλιο Άστρος.. Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος δεν αναφέρονται για εκατονταδες χρόνια στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά αναφέρονται τα άλλα μεγάλα ιστορικά χωριά. Ο λόγος που τοΆστρος δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγουςείναι ότι αναφερόταν ο Αγιάννης ,που ήταν το μητροπολιτικο κέντρο της Θυρέας για εκατοντάδες χρόνια και ο Αγιάννης ήταν μία κοινότητα με το Άστρος, οι κάτοικοι ήταν βασικά ίδιοι,και ο Αγιάννης αναφερόταν επίσης σαν Άστρος και Αγιάννης του Άστρους.Οι Τούρκοι φορολογούσαν τους κατοίκους ,δεν υπήρχε τότεΕΝΦΙΑ. Από, Venetians and Ottomans in SouthEast Peloponnese (15th*18th century)Dr, Evangelia Balta Director of Studies (Institute for Neohellenic Research/National Hellenic Research Foundation). Πλυθησμός,Πρώτη Τουκοκρατία1540-1685. Άγιος Ιωάννης(203),Αγιος Ιωάννης Θεολογος (107),Aγιος Πέτρος (300) , Βέρβενα (162), Δολιανά (49), Καστάνιτσα (494), Κορακοβούνι (25),Μελιγού (210), Πλάτανος (57),Πραστός (461), Τρεστενά (84).Δείτε για περισσότερα,Το 1540 ο Αγιάννης αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά δεν αναφέρονται το Άστρος και το Παράλιο Άστρος – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
Από το 1756 ,ο Δημήτριος Καρυτσιώτης θυμότανε από την Καρύτσα του Αγιάννη «την πατρίδα μας (χωρίον μας) … του Άστρους (Astro)» και πριν το 1821 ο Άκουρος “την πατρίδα μας Αγιάννης … και Άστρος”.
Δημήτριος Καρυτσιώτης, 27η Φεβρουαρίου 1819 , παράγραφο #5 της διαθήκης του «5) Αφήνω εις την πατρίδα μας (χωρίον μας) το κτίριον του σχολείου και την περιουσίαν του Άστρους (Astro) ως είναι»( Φλουδας ,Θυρεατικα Β’ σελ 312) «Δημήτριος Καρυτσιώτης,«Παραιτώ της πατρίδος μουτο κτίριον της Σχολής και το υποτακτικόν( Αγροκήπιο) του Άστρους με όλα τα συμπεριλαμβανόμενα εις το κοντράτο (συμβόλαιο) καμωμένου παρ εμού.Μάϊος 1819 Δ.Καρυτσιώτης».
Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες, μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά Β σελ 50). Πάνος Ζαφειρόπουλος«διαμένων εις την πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννηνέλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά Β , σελ 51). Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά Β ).
Το 1798και το 1805. Ο μεγάλος εθνικός ευεργέτης μας Δημήτριος Καρυτσιώτης (1741-1819) γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) και έφυγε 15 χρονών το 1756 κατά την Αγιαννίτικη παράδοση «με το ένα τσαρούχι» καισυνέχισε έμπρακτατην Αγιαννίτικηδέσμευσηαιώνων, για «γράμματα» και μόρφωση. Το 1798έχτισε στην θέση «Κουτρί» στον Αγιάννητην περίφημη και καλλιμάρμαρο Σχολή Καρυτσιώτη και το 1805έχτισε στο Άστρος το παράρτημα της Σχολής Καρυτσιώτη του Αγιάννη.«Ο ΤΟΠΟΣ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΙΝ’ Η ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑΚΑΡΥΤΣΙΩΤΗΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ Η ΑΥΤΗ ΦΑΜΙΛΙΑ».
Το 1805 ο Leake 500 χρόνια αργότερα επιβεβαιώνει την αναφορά του 1320 τουAδρόνικου Β’ Παλαιολόγου « την πεδιάδα του Άστρους» , που είναι το Ξεροκάμπι του Αγιάννη. «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου (Κάστρου Εστέλλα=Άστρος) που είδααπότην πεδιάδα του Άστρους, (δηλαπό το Ξεροκάμπι) που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια(Αγιάννη) , μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492
Tο 1821 έγινε το Κολοκοτρωναίικο τραπέζι στοΆστρος, στο Αγροκήπιο Καρυτσιώτη. “Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου.” «Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίων χρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της. Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως,το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.». Δείτε για περισσότερα,Tο 1821 έγινε το Κολοκοτρωναίικο τραπέζι στοΆστρος, στο Αγροκήπιο Καρυτσιώτη . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας
«H ιστορία δεν σβήνεται, δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται». Αναφέρουμε συνοπτικά σχετικούς κανόνες της ιστοριογραφίας.
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» (ευτυχισμένος όποιος γνωρίζει ιστορία )Ευριπίδης (480 π.Χ. – 406 π.Χ.)
«Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας,γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά ανωφελές διήγημα». Πολύβιος (202 π.Χ. – 120 π.Χ.)
«Τόσο αδοκίμαστα αναζητούν οι πολλοί την αλήθεια και στρέφονται προς όσα βρίσκουν έτοιμα» και “Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε» Θουκυδίδης(περ. 455 π.Χ. – περ. 399 π.Χ.)
«Γιατί όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλάκαιγελοία].”ΕκαταίοςοΜιλήσιος (περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
Οι αντικειμενικοί και αμερόληπτοι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές πάντοτε τουλάχιστον καταθέτουν όλα τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχείαγια τις σχετικές ιστορικές μελέτες , διαφορετικά «η ιστορία καταντάανωφελές διήγημα», και αφήνουν τους αναγνώστες να κάνουν τις δικές τους ερμηνείες και συμπεράσματα.
Λανθασμένα αναφέρεται η Εθνοσυνέλευση το 1823 ονόμασε τον οικισμόΆστρος.Ένα μόνο ιστορικό στοιχείο (έγγραφο) , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως συγκροτηθείσηςΕν ΆστρειτηνΚΘΜαρτίουαωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας»είναι ένα συνταγματικό κείμενο και επαρκέστατο τεκμήριο, που επιβεβαιώνει τελεσίδικα το ιστορικόν Άστρος αναμφισβήτητα και τεκμηριωμένα υπήρχε πολύ νωρίτερα από το 1823 , δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, όλα τα άλλα είναι περιττά.
Μερικές φορές απαιτείται και νομική κατάρτιση για να γίνουν αντιληπτά τα συνταγματικά κείμενα. Απλά και αυτονόητα η Εθνοσυνέλευση χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε επίσημα το υπάρχονόνομα Άστρος του οικισμού, «εν Άστρει» με τα πρακτικά και τα πρώτα έγγραφατης Εθνοσυνέλευσης από την πρώτη ημέρα την 29ηΜαρτίου 1823,πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση, γιατί όλες οι αποφάσεις της Συνταγματικής Συνέλευσης έγιναν και έπρεπε να γίνουνγραπτά( ήταν Συνταγματική Συνέλευση, δεν ήταν καφενείο) και η Συνέλευσηδεν αποφάσισεμε κανένα έγγραφογια το όνομα Άστρος .
Το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης, ούτε ποτέ έγιναν συζητήσεις στην συνέλευση για το όνομα Άστρος , άλλωστε πριν την Συνέλευση τον οικισμό αποκαλούσαν Άστρος μεταξύ πολλών ο Κολοκοτρώνης και ο Άκουρος και υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα και οι Τούρκοι. Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης,και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».
Η συνταγματική εθνοσυνέλευση φυσικά δεν θα χρησιμοποιούσε λάθος όνομα την29ηΜαρτίου 1823 και σε όλες τις συνεδριάσεις μέχρι το τέλος. Αν υποθέσουμεο οικισμόςείχε άλλο όνομα ,η Εθνοσυνέλευση θα το ανέφερε με απόφαση, γιατί χρησιμοποιούσε το όνομα Άστρος,η τουλάχιστον κάποιος πληρεξούσιος θα έκανε μια έγγραφη διαμαρτυρία, τουλάχιστον οι πληρεξούσιοι Ζαφειρόπουλοι , οικιστές του Παραλίου Άστρους. Αλλά οι Ζαφειρόπουλοι ήξεραν την ιστορική αλήθεια και πριν την Εθνοσυνέλευση ανέφεραν «την πατρίδα μας Άστρος». Όλοι οι πληρεξούσιοι υπέγραφαν τα «Εν Άστρει» έγγραφα και σίγουρα ήξεραν τι υπέγραφαν ο Μαυροκορδάτος, Νέγρης , Ψύλλας ,Κολοκοτρώνης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος ,Κ. Ζαφειρόπουλος και τα άλλα διακεκριμένα μέλη της «Εν Άστρει» συγροτηθείσης επιτροπής που κατάρτησετο «ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙΒ’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ», το «Σύνταγμα του Άστρους».
Όσοι έχουν μια στοιχειώδη επιστημονική νομική κατάρτιση, διαβάζουν τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία, μπορούν να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν τα συνταγματικά κείμενα , αδιαφιλονίκητα καταλαβαίνουν το νόμιμο όνομα του οικισμού ήτανΆστρος σίγουρα πριν την29ηΜαρτίου 1823, όπως επιβεβαιώνουν και αναφέρουν τα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης της 29ης Μαρτίου 1823 και όλα τα άλλα έγγραφα της Εθνοσυνέλευσης μέχρι την 18 Απριλίου 1823.
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση επιβεβαίωσε κατηγορηματικά το όνομα του οικισμού ήταν Άστροςπριν την 29ηΜαρτίου 1823 ,σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης. Όλα τα άλλα είναι τουλάχιστον φαιδρότητες και ανακρίβειες…
Για τους αναγνώστες μας και τους μαθητές της ιστορίας καταθέτουμε παρακάτω μερικά ιστορικά στοιχεία, βεβαιότατα υπάρχουν πολλά άλλα. Στο βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα, Θυρεατικά Τόμος Β’, Άστρος το Χρυσήλιον και Ιστορικόν , υπάρχουν για το Άστρος σαράντα σελίδες αναφορές !!! σελ 146.-185, και περισσότερα στο βιβλίο , Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ) Ιωάννης Κουσκουνάς – Κυριάκος Χασαπογιάννης -Ιωάννης Κακαβούλιας. 1981 http://www.zafeiris.gr/linked/book4.pdf
Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια,το 1823 και 1841, με βάση τα υπάρχοντα τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα και επίσημα χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσετο πολύ νωρίτερα υπάρχον όνοματου οικισμούΆστρος ,πολλές φορές και επίσης με την αναφορά «Εν Άστρει» σεόλα τα έγγραφα , τηνΔιακήρυξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»), τα πρακτικά, ψηφίσματα και αποφάσεις, για τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση τουΆστρους» »και ψηφίστηκε το «Σύνταγμα του Άστρου», επιβεβαιώνοντας την μακρόχρονη ιστορία του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών. Η Βουλή των Ελλήνων ,πριν διακόσια χρόνια, το 1844αναφέρει«και ο τόποςούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτήςΆστρος».Το Ελληνικό κράτος αδιάκοπαμέχρι σήμερα συνεχίζει να αποκαλείτον οικισμό Άστρος. Αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια.
Το 1823το Άστρος το βρήκαν εκεί,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης, υπήρχε αναμφισβήτητα πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις τοΆστρος,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το «Αστρος». (Απομνημονεύματα σελ. 88 , Φλούδας Θυρεατικά Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63).
ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87).
Όλα τα ψηφίσματα της Εθνοσυνέλευσης αναφέρουν “Εξεδόθη εν Άστρει“καιτο Ψήφισμα Θ)«Εις την Ελληνικήν επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος ….Εξεδόθη εν ΆστρειΚατά μήνα μεσούντα τον Απρίλιον..»
Πρακτικά του Βουλευτικού αναφέρει τόπον συντάξεως το Άστρος (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας 1857-1971 σελ 59) (Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 151).
Προβουλεύματα του Βουλευτικού 184-189,189-199 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τ.Α’, σελ 63,136,137,138,139,140,143) (Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 151).
Ιωάννης Ορλάνδος ,αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού , την 18ηνΜαρτίου 1823 έγραφεν,εξ Άστρους εις την Ύδραν επιστολήν (Φλούδας Θυρεατικά Β.σελ 153).
Έγγραφα του Μινιστέριου(Υπουργείου) του Πολέμου 73,93,122,134,135,138,189 αναφέρουν τόπο συντάξεως «Εν Άστρει» ( Φλούδας Θυρεατικά Β.σελ 153).
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις το Άστρος να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και επήγα και εγώ εις το Άστρος ….εις ένα περιβόλι όπου έκαναν την συνέλευσιν», και το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 53).
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει και επιβεβαιώνει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287).
Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 52).
Πάνος Ζαφειρόπουλος, «Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες, μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά Β σελ 50).
Πάνος Ζαφειρόπουλος «διαμένων ειςτην πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννηνέλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά Β , σελ 51).
ΠάνοςΖαφειρόπουλος πριν το 1823, «ονομάζονται ΆστροςκαιπριντηνΒ’Εθνοσυνέλευση π.χ. ο Πάνος Ζαφειρόπουλος σε κάποια έγγραφα του αναφέρει ως πατρίδατουτοΆστρος,όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στησκάλαΆστρους»(Φάκλαρης, 2023,σελ44)
Κανέλλος Δεληγιάννης, « οι εν Άστρει συναθροισθέντες πληρεξούσιοι..» Απομνημονεύματα σ.288.
Ν.Σπηλιαδης, Απομνημονευματα σελ 502, «και όμως οι ολιγαρχικοί,οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικα λεγόμενα καλύβια εις το Άστρος, ητοιμάζοντο…».
Γενική Εφημερίδα της Ελλαδος 1826, «και βλέπει τον εχθρόν επιστρέφοντα πάλιν πανστρατιά, και διευθυνόμενο προς τα Καλύβια του αγίου Ιωάννου εις το Άστρος».
Γ. Ψύλλας ,διακεκριμένος πληρεξούσιος αναφέρει«Εδώ δε πάλιν υπέφερα πολλάς στερήσεις καθ’ όλην την εν Άστρει διατριβήν μου..».
Κ.Παπαρρηγόπουλος ,ο Εθνικός ιστορικός ,» η Διοίκησις …απήλθεν εις το Άστρος» Ιστορία του Ελληνικού Έθνους σελ 100»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 165)
Ν.Δραγούμης ,«εν τούτοις συνήλθον εν Άστρει οι μέλλοντες να συγκροτήσωσι την Β’ Συνέλευσιν» Ιστορικάς Αναμνήσεις σελ 35»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 166).
Πουκεβίλ ,Γάλλος ιστορικός « είχον συναθροισθή εις Άστρος, εν Κυνουρία όπου είχεν ορίσει την έδραν των συνεδριάσεων» σελ 187-188»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 170).
Κ.Ράδος ,καθηγητής Πανεπιστημίου ¨Αθηνων και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας κατα το 1899 «τα καταστήσαντα αλησμόνητον το όνομα του Άστρους» σελ 14»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 171)
Σπ. Λάμπρου «Το Άστρος είναι σήμερον όχι αναξία λόγου κώμη εν τη αρχαία Θυρεάτιδι… είναι δε γνωστόν ιδίως εκ της εν αυτώ τω 1823 συγκροτηθείσης Β’ Συνελεύσεως» σελ 416»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 172).
Ι.Θεοφανίδης « Την 30 Μαρτίου 1823 ήρχισεν τας εργασίας της η Β’ Εθνική Συνέλευσις έν Άστρει (πρωτεύουσας του δήμου Θυρέας της επαρχίας Κυνουρίας» σελ 154 »(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 174).
Γιάννης Κορδάτος «να καλέση νέα εθνοσυνέλευση στο Άστρος» σελ 408,412 »(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 178).
Η Μεγάλη Αμερικάνικη Εγκυκλοπαίδεια « το Άστρος κατέστη γνωστότατον κατα την νεώτεραμ εποχήν λόγω της συγκληθείσης εκεί τον Μάρτιον του 1823 της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως…Αι εργασίαι της Συνελεύσεως του Άστρους ετερματίσθηκαν την 18ην Απριλίου 1823» σελ 666»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 182).
Ν.Βέης«ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρεινών καλουμένη και(επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους» (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους)
Leake, «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα απότην πεδιάδα του Άστρους, (δηλ από το Ξεροκάμπι) που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια (Αγιάννη) , μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη». (Leake Travels in Morea,σελ 492).
Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, «Πρώτος το αναφέρει ο Leake Travels II σ.486 γράφοντας πως δύο μίλλια πάνω από τα Αγιαννίτικα καλύβια (Αγιάννη), στον καλλιεργημένο κάμπο του Ξηροκαμπιού υπάρχει ένα φρούριο Ελληνικό».
LeConstitutionnel (30 Αυγούστου 1823 :«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστροςαποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 119).
EdwardBlaquiere : «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 120).
Πουκεβίλ,“Η έδρα της Κυβερνήσεως μεταφέρθηκε εις ΆγιονΙωάννηντουΆστρους εν Κυνουρία” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ).
Κόκκινος, «Η κυβέρνησις … απεφάσισε μετά τη βουλής να μεταφέρουν την έδραν των από τοΆγιονΙωάννηντουΆστρους εις Καστρί Ερμιονίδας” (Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ).
Οι περισσότερες παραπάνω αναφορές είναι από το βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα, Θυρεατικά Τόμος Β’, Άστρος το Χρυσήλιον και Ιστορικόν ( για το Άστρος υπάρχουν σαράντα σελίδες αναφορές !!! σελ 146.-185).
ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841,Δήμος “Θυρέας”,”Πρωτεύουσα αυτού”, “Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος”.
ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841Το 1841 , Δήμος “Θυρέας”,“Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία”, “Άγιος Ιωάννης, Άστρος , Μελιγού ,Πλάτανος“,”Πρωτεύουσα αυτού”, “Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος”.
Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης). Το 1835 συστάθηκε ο δήμος Θυρέαςκαι η έδρα του δήμου από το 1835 μέχρι το 1841 είναι ο οικισμός Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και ο Αγιάννης είναι η θερινή έδρα του δήμου από το 1841-1912.
Άστρος. ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 .Ο οικισμός ορίζεται χειμερινή έδρα του δήμου Θυρέας. Στο ΦΕΚ του 1841 η αναφοράΆστροςείναι αναμφισβήτητα για το σημερινό Άστρος.
Το Άστρος αναμφισβήτητα ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής πριν το 1823 και είχε πολύ πρόσφατη μεγάλη ιστορία. Η διακήρυξη σαφέστατα αναφέρει, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη», το Άστροςυπήρχε επίσημα τουλάχιστον από το 1823, και θα έπρεπε να αναφέρεται στο δήμο της περιοχής το 1841 έστω και με άλλο όνομα για μερικούς ,(αλλά δεν είχε ποτέ επίσημα άλλο όνομα ), όπως αναφέρονται οι μικρότεροι οικισμοί της περιοχής με τα επίσημα ονόματα τους Μελιγού, Πλάτανος. Aν το Άστρος τότε δεν ήταν στο δήμο Θυρέας, όπως έμμεσα ισχυρίζονται μερικοί όταν αναφέρουν αναιτιολόγητα η αναφορά Άστρος στο ΦΕΚ είναι για το Παράλιο Άστρος, το Άστρος έπρεπε κάπου να είναι, αλλά δεν βρίσκεται σε κανέναν άλλο δήμο με κανένα άλλο όνομα. Απλά και σοβαρά η αναφορά Άστρος στο ΦΕΚ 1841 είναι για το Άστρος ,δεν το έσβησε το Ελληνικό κράτος ούτε ονόμασε δύο οικισμούς με το ίδιο όνομα Άστρος το 1841 και ξαφνικά «άλλαξε» γνώμη το 1845 και ονόμασε τον γειτονικό οικισμό Παράλιο Άστρος. Σίγουρα η αναφορά Άστρος στο ΦΕΚ 1841 δεν είναι για το Παράλιο Άστρος, που έγινε οικισμός και προσαρτήθηκε στο δήμο το 1845, κάποτε απαιτείται μια στοιχειώδης σοβαρότητα.
Το Παράλιο Άστρος, απέχει από το Άστρος 4χλμ, είναι ο νεότερος οικισμός της περιοχής και δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832. Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους ήταν νησί μέχρι τον 5ο αιώνα π.χ., και έγινε σταδιακά χερσόνησος από τις προσχώσεις του ποταμού Τάνου. Φυσιολογικά αργότερα από το 5ο π.χ. αιώνα «μέχρι τον 19ο αιώνα εκατέρωθεν της χερσονήσου υπήρχαν μικρολίμνες και βαλτώδεις εκτάσεις». Ο Άκουρος επιβεβαιώνει το «ακατοίκητο τούτο μέρος».Ο Leake, αναφέρει το 1805 «στη σκάλα (=λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή (=παλιόστερνα) , ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες » και “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,(Leake,Travels in the Morea σελ 482, 485).Το όνομα τηςσημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους μέχρι το 1845 ήταν Σκάλαη ΣκάλατουΆστρους, ήταν το λιμάνι της περιοχήςκαι υπαγόταν διοικητικά στο γειτονικό οικισμό Άστρος. Το 1823 βουλευτής Κων. Ζαφειρόπουλος, πρώτος κάτοικος και οικιστής του Παραλίου Άστρους αναφέρει «Την Σκάλαν του Άστρους».Το 1822 «Σκάλα Άστρους» αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία, επίσης «Σκάλα», «σκάλα Άστρους» (λιμάνι του Άστρους) , αναφέρεται από πολλούς άλλους . ΤοΠαράλιο Άστρος έκτισε από το 1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλοςη Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα του στη κεντρική πλατεία οι Παραλιώτες , «ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ». Ο Άκουρος αναφέρει και επιβεβαιώνει πριν το 1823, τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Παράλιο Άστρος , «την πατρίδα μας Αγιάννης … και Άστρος», πατρίδα του Άκουρου βέβαια αυτονόητα είναι ο οικισμός Άστρος ,δεν είναι ο κάμπος…. Για το λόγο αυτό από την «πατρίδα μας Άστρος» , το 1845 ονόμασε τον καινούργιο οικισμό Παράλιο Άστρος, σίγουρα δεν το ονόμασε ο βασιλιάς Όθωνας. Είναι αυτονόητο ο Άκουρος δεν θα ονόμαζε δύο χωριά με το ίδιο όνομα Άστρος, σοβαρός και λογικός ήξερε και έμπρακτα καταλάβαινε καλύτερα….. Σίγουρα και αναμφισβήτητα ο δημοφιλής στρατηγός Άκουρος ,που είχε πολλούς Αγιαννίτες φίλους και αποδειγμένα την πλειοψηφία στο δήμο Θυρέας, ο αδελφός του δήμαρχος το 1845 Ιωάννης Ζαφειρόπουλος, (πρώτος δήμαρχος του Δήμου Θυρέας από το 1837-1847) και ο διακεκριμένος Αγιαννίτης Λογοθέτης, φίλος και συνεργάτης του Άκουρουκαι πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου , τότε είχαν και τα καριοφίλια στην περιοχή…, ονόμασαν το 1845 τον καινούργιο οικισμόΠαράλιο Άστρος.Μεγάλη σημασία έχει το 1841 και το 1845 , δήμαρχος του Δήμου Θυρέας,ήταν ο αδελφός του Άκουρου Ιωάννης Ζαφειρόπουλος.
Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια το 1845 ονόμασετον γειτονικό οικισμό Παράλιο Άστρος και συνεχίζει να αποκαλεί αδιάκοπα μέχρι σήμερα τον οικισμό Παράλιο Άστρος. Παράλιο Άστρος Κυνουρίας, ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέαςμε έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης(ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835).
Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας , ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα{ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841).
Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκεστο Δήμο Άστρουςτο 1985(ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985), για ιστορικούς λόγους.
Για την ιστορία πριν διακόσια χρόνια…. τα Πρακτικά των Συνεδριάσεων της Βουλής τω Ελλήνωνκατά τηνπρώτηνσύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214 Συνεδρίασις ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου είναι τελεσίδικα και διαυγέστατα.
«α.διότι η εν Άστρει συνέλευσις συνεκροτήθη όπου ήδη ενηργήθη η εκλογή και ο τόποςούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτήςΆστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον Άστρος δεν υπήρχε κατά την συγκρότησην της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας) Άστρος διάταγμα εννοεί βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β , σελ 114).
Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας είναι συνέχεια της αρχαίας πόληςΘυρέας.
Το Άστρος βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεταιηαρχαίαπόληΘυρέα (Thyrea ) και ήταν αργότερα το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικόν Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
Το ιστορικόν Άστρος και ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) είναι μία κοινότητα και το κυριότερο οι κάτοικοι είναι οι ίδιοι, είχαν για πολλούς αιώνες και έχουν μέχρι σήμερα. σπίτια στο Άστρος και στον Αγιάννη του Άστρους. Ο Αγιάννης απέχει 17 χλμ. από το Άστρος και το Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ. από το Άστρος.
Άδικα με λανθασμένες εκτιμήσεις μερικοί της παραδοσιακής ιστοριογραφίας και της συνταγματικής ιστορίας συνδέουν απαξιωτικά την Εθνοσυνέλευση και το Άστρος με την διχόνοια, που υπήρχε πολύ νωρίτερα από την εποχή του Ομήρου. Η διχόνοια και ο εμφύλιος θα ακολουθούσε ανεξάρτητα που γινόταν η Εθνοσυνέλευση στην Τρίπολη ,στο Ναύπλιο η στη Ύδρα.. Είναι αφελής, φαιδρά και χωρίς τεκμήρια η άποψη ότι στο Άστρος προήλθε η διχόνοια και ο εμφύλιος που ακολούθησε αργότερα. Αντίθετα στο Άστρος προσωρινά σταμάτησε η διχόνοια ,με την αποδοχή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη της θέσης του αντιπροέδρου του Εκτελεστικού
Ο Αριστείδης Ν. Χατζής είναι Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμώνστο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το βιβλίο του Ο Ενδοξότερος Αγώνας: Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 (2021) κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος
Ο διακεκριμένος καθηγητής Αριστείδης Ν. Χατζής ,αφού διάβασε πρώτα την μισή παγκόσμια βιβλιογραφία σχετικά με την Β΄ Εθνοσυνέλευση που συνήλθε στο Άστρος το 1823, κατέθεσε στο βιβλίο, Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023, Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823 , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις, πειστικά και τεκμηριωμένα το ιστορικό Άστρος και η εθνοσυνέλευση δεν έχουν σχέση με το εμφύλιο και την διχόνοια.
Επίσης ο διακεκριμένος καθηγητής , κατέθεσε πολύ σοβαρά,( καλό παράδειγμα για μίμηση) επιστημονικά, πειστικά και τεκμηριωμένα τα ιστορικά στοιχεία, χωρίς απερίσκεπτα να καταθέσει ατεκμηρίωτα συμπεράσματα. Η μελέτη περιέχει λεπτομερέστατες σημειώσεις και τεκμηριωμένες πηγές ,είναι ένα έξοχο αξιοζήλευτο παράδειγμα επιστημονικής εργασίας και είναι η γνώμη μας, οι ιστορικές μελέτες που συνήθως κυκλοφορούν εύκολα , ατεκμηρίωτα και απερίσκεπτα, γεμάτες συμπεράσματα δίχως τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία, απέχουν παρασάγγας από την «επιστημονική αλήθεια» του καθηγητή Αριστείδη Ν. Χατζή.
Ο καθηγητής αναφέρει το Άστρος, πολλές φορές στην μελέτη του καιπολύ σωστά , σοβαρά και επιστημονικάδεν θεώρησε αναγκαίο να κάνει άλλους υπαινιγμούς η διευκρινίσεις για το όνομα, όπως θεώρησαν αναγκαίο και έκαναν ελάχιστοι , και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ διακεκριμένων και μη διακεκριμένων ιστορικών μελετητών. Αναφέρει «ψηφίστηκε στο Άστρος» …«συνήλθε στο Άστρος» ..«Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος» της «Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος» , επίσης το ίδιο αναφέρουν ο παγκόσμιος τύπος και πολλοί ξένοι ιστορικοί μελετητές
Ευχαριστούμε του καθηγητή Αριστείδη Ν. Χατζή για ταεπιστημονικάιστορικά στοιχεία που κατέθεσε,αλλά κυρίως και για το μάθημα ιστοριογραφίας που μας έκανε σε όλους, πολίτες, μαθητές και μελετητές της ιστορίας. Αξίζει το κόπο να τον ξαναδιαβάσουμε το παρακάτω άρθρο του και το συνιστούμε στους φίλους μας αναγνώστες και σε ιστορικούς μελετητές.
Στην ανάρτηση παρακάτω Σχόλια για την Ἐν Ἄστρει…καταθέτουμε επίσης στο τέλος τις υποσημειώσεις, πηγές και βιβλιογραφία (δέκα σελίδες!!!) της μελέτης (δέκα πέντε σελίδες), που την βρίσκουμε εντυπωσιακή, είναι μία πολύ καλή και σοβαρή επιστημονική αξιοζήλευτη εργασία.
Μελέτη (σελ.110-125)
Υποσημειώσεις ( σελ. 125-130)
Πηγές- Βιβλιογραφία (σελ. 131-134)
Αναφορές στη μελέτη για το Άστρος
Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος : «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος, στον κόλπο του Ναυπλίου.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 121)
Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823 :«Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 119)
Edward Blaquiere : «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ.120)
Edward Blaquiere : «Πάρα πολλοί από τους αντιπροσώπους που ήταν παρόντες στο Άστρος»( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ.121)
Αριστείδης Ν. Χατζής : «και ιδεολογικής παρέμβασης του βρετανικού κομιτάτου στην Ελληνική Επανάσταση και στις διεργασίες στο Άστρος.2»( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ.111 )
Αριστείδης Ν. Χατζής : «Αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο την ημέρα που ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο Άστρος» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 112 )
Αριστείδης Ν. Χατζής : «Στην επιστολή αυτή ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος περιγράφει την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 121 )
Αριστείδης Ν. Χατζής : «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ενίσχυση της θετικής εικόνας των Ελλήνων επαναστατών και στη σαφέστατη στροφή υπέρ των Ελλήνων του συνόλου, σχεδόν, του γαλλικού και του βρετανικού Τύπου.»( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ.111 )
Παρακάτω διαλεγμένα κείμενα χωρίς σχόλια από την μελέτη «Με τους καλύτερους οιωνούς»: Ξαναβλέποντας την Εθνοσυνέλευση και το Συνταγματικό Κείμενο του Άστρους 1 Αριστείδης Ν. Χατζής (σελ. 111-134) , ο τονισμός είναι δικός μας.
Εισαγωγή: Επαναδιατυπώνοντας τα ερωτήματα για το Άστρος
Η Εθνοσυνέλευση του Άστρους και το συνταγματικό κείμενο που προέκυψε από αυτήν έχουν συνδεθεί με μια σειρά παρεξηγήσεων. Οι παρεξηγήσεις αυτές έχουν οδηγήσει μέρος της παραδοσιακής ιστοριογραφίας και της συνταγματικής ιστορίας σε λανθασμένες εκτιμήσεις για την περίοδο γενικά και για τα γεγονότα του 1823 ειδικότερα. Στις λαθεμένες εκτιμήσεις θα πρέπει να προσθέσουμε και τον τρόπο που έχει υποτιμηθεί η επίδραση της πολιτικής, θεσμικής και ιδεολογικής παρέμβασης του βρετανικού κομιτάτου στην Ελληνική Επανάσταση και στις διεργασίες στο Άστρος.2…. (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ.111)
….Η διχαστική πολιτική των προεστών, των πλοιοκτητών και των Φαναριωτών , η προσπάθειά τους να περιθωριοποιήσουν και να αποδυναμώσουν τους στρατιωτικούς, αποτέλεσε τη βασική αιτία για τη σύγκρουση……. ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ.112,113 )
….(α) Έχει υπερτονιστεί η συμβολή της Εθνοσυνέλευσης και του συνταγματικού κειμένου που υιοθετήθηκε στο Άστρος στην εμφύλια σύγκρουση. Όμως οι εσωτερικές συγκρούσεις της Επανάστασης προϋπήρχαν και ήταν πολύ πιο σύνθετες από αυτές που εκδηλώθηκαν στο Άστρος. Πολύ πριν την έναρξη της Επανάστασης είχαμε τη σύγκρουση μεταξύ της ηγεσίας της Φιλικής και αυτών που θεωρούσαν πως η Επανάσταση ήταν πρόωρη (Ιωάννης Καποδίστριας, Αδαμάντιος Κοραής, Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος). Από την έναρξη σχεδόν της Επανάστασης και μέχρι την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, η σύγκρουση των προεστών με τον Δημήτριο Υψηλάντη και η υπονόμευση του δεύτερου από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη καθόρισαν τις πολιτικές εξελίξεις. Η πολιτική οργάνωση του επαναστατικού κράτους, η προσπάθεια της κεντρικής κυβέρνησης να επιβληθεί στις τοπικές εξουσίες και στα άτακτα στρατεύματα καθώς και ο εντεινόμενος ανταγωνισμός στρατιωτικών και προεστών θα οδηγούσαν, πιθανότατα νωρίτερα σε θερμότερη σύγκρουση αν δεν είχε μεσολαβήσει η αντεπίθεση των Οθωμανών το καλοκαίρι του 1822. Η αντεπίθεση οδήγησε σε συσπείρωση τους Έλληνες που κατόρθωσαν να την αντιμετωπίσουν επιτυχώς αλλά δεν αποσόβησε την τελική σύγκρουση, απλώς άλλαξε τους όρους και τις ισορροπίες. Στις αρχές του 1823 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (μετά τα Δερβενάκια) είναι πολιτικά ενισχυμένος ενώ ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (μετά το Πέτα) αρκετά αποδυναμωμένος, παρά την επιτυχή υπεράσπιση του Μεσολογγίου. Όταν όλοι συγκεντρώνονται στο Άστρος είναι ήδη χωρισμένοι σε παρατάξεις που αναγνωρίζονται ρητά ακόμα και σε επίσημα κείμενα.8 Στην Εθνοσυνέλευση και αμέσως μετά γίνονται προσπάθειες συμβιβασμού και σ’ αυτές πρέπει να εντάξουμε το συνταγματικό κείμενο που υιοθετείται. Ο συμβιβασμός είναι προφανής στην τελική σύνθεση του Εκτελεστικού στο οποίο σύντομα θα κυριαρχήσει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Η τελική σύγκρουση σχετίζεται με την προσπάθεια του Εκτελεστικού να ελέγξει το Βουλευτικό με αντισυνταγματικό τρόπο και με κύριο στόχο (του Εκτελεστικού) να διαχειριστεί αυτό το δάνειο και γενικότερα τα οικονομικά του επαναστατικού κράτους. Βέβαια, πίσω από τα δύο σώματα βρίσκονται ισχυρές ομάδες προεστών και στρατιωτικών που προσπαθούν να επικρατήσουν πολιτικά και να επιβάλουν τη δική τους πολιτική γραμμή για την πορεία του επαναστατικού κράτους αλλά και της Επανάστασης γενικότερα.( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 113-114 )
(β) Αντίθετα με ό,τι συχνά γράφεται,η Εθνοσυνέλευση στο Άστροςήταν η πιο αντιπροσωπευτική του Αγώνα…….
Θα πρέπει να προσθέσω και το εξής: η εμφύλια σύρραξη (και όχι εμφύλιος πόλεμος)10 δεν ήταν μόνο αναπόφευκτη, ήταν και απαραίτητη. Στην επιτυχία της απόβασης του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και τη διάλυση της ελληνικής άμυνας συνέβαλε, βεβαίως, το αποτέλεσμα της αποσάθρωσης που επέφερε η εμφύλια σύγκρουση.11 Αλλά η αποτυχία των Ελλήνων να αναχαιτίσουν τον Ιμπραήμ είχε μια άλλη κύρια αιτία, την αποτυχία τους να οργανωθούν στρατιωτικά και ειδικότερα να σχηματίσουν τακτικό στρατό που θα έλεγχε μια κεντρική διοίκηση. Η στρατιωτική τους αποτυχία, έτσι, αντανακλούσε την πολιτική τους αποτυχία: την αδυναμία συγκρότησης μιας ισχυρής κεντρικής εξουσίας που θα οργάνωνε και θα έλεγχε το στράτευμα. Η εμφύλια σύγκρουση, όμως, οδήγησε σε παγίωση της πολιτικής οργάνωσης, αποδοχή της, ακόμα και εσωτερικοποίηση των νέων θεσμών από μεγάλες ομάδες πληθυσμού που για πρώτη φορά αισθάνθηκαν μέλη μιας ενιαίας πολιτικής κοινότητας, όχι ενός χαλαρού ομοσπονδιακού σχήματος.12 Αυτή η εξέλιξη ενίσχυσε πολύ την εικόνα των Ελλήνων στο εξωτερικό. Όπως θα δούμε η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος έπαιξε κομβικό ρόλο στην ενίσχυση της θετικής εικόνας των Ελλήνων επαναστατών και στη σαφέστατη στροφή υπέρ των Ελλήνων του συνόλου, σχεδόν, του γαλλικού και του βρετανικού Τύπου.. ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 114-116 )
Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω άρθρο και βέβαια στις σημειώσεις, είναι ένα υποδειγματικό, έξοχο, αξιοζήλευτο παράδειγμα επιστημονικής εργασίας.
Τίτλος ΦΕΚ Περί κηρύξεως χώρου της μάχης των Βερβένων ως ιστορικού τόπου. ”Εγκρίνομεν τον χαρακτηρισμόν του χώρου της μάχης των Βερβένων ως ιστορικού τόπου, λόγω της αναμφιβόλου ιστορικότητός του και προς αποφυγήν της περαιτέρω αλλοιώσεως”. KN 5351/1932, άρθρο 52 , Ν 1469/1950
Χαιρετίζουμε τις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση .
Έχουμε προτείνει στο δήμο μας , σε όλους τους αρμόδιους , στην επιτροπή “Ελλάδα 2021” και στο κοινό νου, τα τέσσερα θέματα της Θυρεάτιδας Γης που έπαιξαν αναμφισβήτητα καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα.Το «στρατόπεδο των Βερβένων» έπαιξε ουσιαστικό και σημαντικότατο ρόλο στην Ελληνική επανάσταση.
Αδιαμφισβήτητα υπάρχουν πολλά άλλα «αυτονόητα» και γνωστά που οι τοπικές κοινωνίες γιορτάζουν και επίσης θα τα προβάλουμε , όπως την σημαντική μάχη του απελευθερωτικού αγώνα στα ιστορικά Βέρβενα και τα ιστορικά Δολιανά.
Δεν είναι τυχαίο που οι πρόγονοι μας «τετρακόσια τόσα χρόνια ζούσανε στην καταφρόνια και ανάστασης ημέρα καρτερούσαν» . Στην παγκόσμια ιστορία κανένα έθνος δεν αντιστάθηκε τετρακόσια χρόνια και τελικά νικηφόρα έδιωξε τους κατακτητές .
Αυτά και πολλά άλλα που έχουμε , είναι αναμφισβήτητα σημαντικότατα για την επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα καιμας λέει ο κοινός νους πρέπει πάντοτε να διακρίνουμε και να προβάλουμεσε τοπικό , περιφερειακό και εθνικό χώρο και στις επετειακές εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Στα ιστορικά Βέρβενα κατά την αρχαιότητα κατοικούσαν οι Βερβένιοι, αρκαδικό γένος, ενώ η περιοχή του σημερινού χωριού ανήκε στην αρχαία Αρκαδία. Τα αρχαιότερα λείψανα που έχουν επισημανθεί στην περιοχήανάγονται στη 2η χιλιετία π.Χ. και πρόκειται για λίθινες αξίνες που βρέθηκαν στη θέση Πέτρα. Στη θέση Παντελεήμων βρέθηκαν λείψανα λατρείας της Αρτέμιδος από τον 9ο αι π.Χ. μέχρι και τα ελληνιστικά χρόνια. Στη θέση αυτή κατά τον 6ο αι. π.Χ. κατασκευάστηκε ένας ολομάρμαρος ναός δωρικού ρυθμού.
Στην επανάσταση του 1821 τα Βέρβενα έπαιξαν σημαντικό ρόλο, κυρίως λόγω της στρατηγικής τους θέσης.Το “στρατόπεδο των Βερβένων” ήταν το πρώτο οργανωμένο στρατόπεδο του αγώνα,είχε περίπου 2,500 αγωνιστές ( τα άλλα τρία ήταν του Βαλτετσίου, Χρυσοβίτσι και Πιάνας) και ένα από τα σπουδαιότερα στρατόπεδα κατά τις πρώτες μέρες του αγώνα. Εδώ είχε εγκαταστήσει ο Κολοκοτρώνης το στρατηγείο του, στον Πύργο του Αυγουστή, πριν την επίθεσή του κατά των Τούρκων για την άλωση της Τριπολιτσάς.
Στα ιστορικά Βέρβενα λειτούργησε επίσης το πρώτο οργανωμένο “Φροντιστήριο του Αγώνα”, όπου εδιδάσκοντο η στρατιωτική οργάνωση, η πολεμική τέχνη και η στρατιωτική πειθαρχία των αυθόρμητων επαναστατημένων αγωνιστών . Στα ιστορικά Βέρβενα επίσης είχε εγκατασταθεί η Πελοποννησιακή Γερουσία για να συντονίσει τον απελευθερωτικό αγώνα . Στο κέντρο του χωριού, βρίσκεται ο τριώροφος θολωτός πύργος-κατοικία της οικογένειας Δαρβέρη, εκεί όπου εγκαταστάθηκε στα χρόνια της Επανάστασης το πρώτο εθνικό τυπογραφείο που στάλθηκε από την Τεργέστη ,αναγκαίο για την οργάνωση του Ελληνικού κράτους. Στις 21 Ιουνίου 1821 έφθασε στη Βέρβενα ο Δημήτριος Υψηλάντης από την Οδησσό της Ρωσίας, όπου και έγινε η επίσημη υποδοχή του από την Πελοποννησιακή Γερουσία, η οποία μνημονεύεται στην μαρμάρινη πλάκα, που αναρτήθηκε το 1920 στο σημείο της υποδοχής.
Ανεξαίρετα όλα τα χωριά της Θυρέας βοήθησαν την επανάσταση. Οι Προεστοί και Δημογέροντες του Πραστού, σε συνεννόηση με τον Κολοκοτρώνη και τους Βερβενιώτες, Καράμπελα και Κρητικό, συνέστησαν στα Βέρβενα το περίφημο «Κελάρι», δηλ. την επιμελητεία του Στρατού, για να εφοδιάζει και ο Πραστός με τρόφιμα το στρατόπεδο των Βερβένων, στο οποίο συμμετείχαν και πολλοί Πραστιώτες αγωνιστές. Ο Αγιοπετρίτης προεστός , Αναγνώστης Κοντάκης, γράφει πως: «αν δεν ήταν ο Πραστός, που επί 4 μήνες τροφοδοτούσε τον στρατό, ο αγώνας για την λευτεριά ήταν χαμένος». Γενικός φροντιστής ήταν ο Αγιαννίτης Γεώργιος Τροχάνης.
Τα ιστορικά Βέρβενα και τα ιστορικά Δολιανά (και το ταμπούρι του Τουρκοφάγου) είναι γνωστά από τις πρώτες σημαντικότατες νίκες στον απελευθερωτικό αγώνα στις 18 Μαϊου του 1821, που εκείνη την δύσκολη στιγμή γέμισαν με την αναγκαία αυτοπεποίθηση τους επαναστατημένους Έλληνες.
Οι Έλληνες απέκρουσαν νικηφόρα τους Τούρκους στα Δολιανά, με λίγους άνδρες σχετικά με τους Τούρκους υπό την ηγεσία του θρυλικού «Τουρκοφάγου» . Ο Νικηταράς στην μάχη των Δολιανών έσφαξε πολλούς Τούρκους και από τότε κέρδισε το προσωνύμιο του «Τουρκοφάγου”.
Ο Κολοκοτρώνης αναφέρει στα απομνημονεύματά του: «Το ορδί των Βερβένων τους πήρε από κοντά. Αφού ζύγωσαν κοντά εις τα Δολιανά ετσάκισαν και οι Τούρκοι οπού πολιορκούσαν τον Νικήτα, και έτσι βγήκε ο Νικήτας με τους ανθρώπους του, και τους κατέβασαν έως τον κάμπον κυνηγώντας».
Ταυτόχρονα οι Έλληνες απέκρουσαν νικηφόρα τους Τούρκους στα Βέρβενα και τους κυνήγησαν ως τα Δολιανά, όπου ενώθηκαν με τους άνδρες του Νικηταρά και συνέχισαν την καταδίωξη των Τούρκων μέχρι την Τριπολιτσά .
Οι Τούρκοι μετά την ήττα τους στα Βέρβενα και στα Δολιανά κλείστηκαν οριστικά στην Τριπολιτσά.
Η απελευθέρωση του έθνους δεν δωρίζεται αλλά κερδίζεται στα πεδία των μαχών με το αίμα των ηρώων προγόνων μας που έμπρακτα έκαναν το πατριωτικό τους καθήκον. Δυστυχώς στο Δραγούνι στις 18 Μαϊου του 1821, οι Τούρκοι με την υπεροχή του ιππικού νίκησαν τους Έλληνες και εκεί σκοτώθηκε ο Αγιαννίτης οπλαρχηγός του Πάνου Ζαφειρόπουλου Γεωργάκης Διγενής και Αγιαννίτες αγωνιστές. Ο Πάνος (Άκουρος)Ζαφειρόπουλος συμμετείχε στη μάχη των Βερβένων.
Η μάχη στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά την 18ην Μαϊου 1821 ματαίωσε τη διάλυση του στρατοπέδου των Βερβένων και το σχέδιο των Τούρκων. Επίσης τόνωσε το ηθικό των επαναστατών και άνοιξε το δρόμο για την άλωση της Τριπολιτσάς.
Αναμφισβήτητα το “στρατόπεδο των Βερβένων”έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα .Δεν είναι υπερβολή να πούμε από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Το 1826 το χωριό πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ.
«Ελλάδα2021» Οι μάχες των Δολιανών και τωνΒερβένων
ΥΑ ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/38870/844/9-8-1983 – ΦΕΚ 537/Β/13-9-1983 .Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της οικίας ιδιοκτησίας Αφών Χριστοφίλη στον οικισμό Άνω Δολιανά επαρχίας Κυνουρίας νομού Αρκαδίας ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου. Κείμενο“Xαρακτηρίζουμε την οικία ιδιοκτησίας αδελφών Χριστοφίλη στον οικισμό Άνω Δολιανά επαρχίας Κυνουρίας νομού Αρκαδίας ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, δυνάμει του άρθρου 52 του Κ Ν 5351/32 “περί αρχαιοτήτων”, γιατί στο σπίτι αυτό οχυρώθηκε αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 ”Nικηταράς ο Tουρκοφάγος ‘ στη μάχη των Δολιανών και γι’ αυτό το λόγο είναι γνωστό ως ”ταμπούρι του Nικηταρά”. Η οικία, που βρίσκεται σε περίοπτη θέση και στρατηγική θέση του οικισμού, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα οχυράς κατοικίας της περιοχής”.
K N 5351/1932, άρθρο 52.
Στις πρώτες σημαντικότατες νίκες των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 στο Βαλτέτσι, στα Βέρβενα και τα Δολιανά κρίθηκε η τύχη του απελευθερωτικού αγώνα και άνοιξαν οι δρόμοι για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης Τριπολιτσάς, που ήταν το ευφυέστατο και μεγαλεπήβολο σχέδιο του Γέρου του Μοριά , καθοριστικής σημασίας για τη τελική επιτυχία του αγώνα. Χαρακτηριστικά πριν την μάχη των Δολιανών και των Βερβένων , οι Έλληνες έλεγαν «έρχονται οι Τούρκοι» και κρυβόντουσαν και μετά τη αποφασιστική νίκη έλεγαν «που είναι οι Τούρκοι» για να τους σφάξουν. Ο «Τουρκοφάγος» με το αιματοβαμμένο σπαθί του σηκωμένο ψηλά κυνήγαγε τους Τούρκους μέχρι την Τριπολιτσά φωνάζοντας δυνατά «Που πάτε ωρέ Περσιάνοι! Σταθείτε να πολεμήσετε»! Ουσιαστικά στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά« έκλεισαν οι στράτες του Μωριά» για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
«Στις 12 και 13 Μαΐου 1821 έγινε στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας μια μάχη καθοριστικής σημασίας ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους. Επρόκειτο για την πρώτη «τακτική» μάχη, που είχε διάρκεια 23 ώρες σύμφωνα με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που ήταν επικεφαλής των Ελλήνων. Οι πρόγονοί μας πέτυχαν μια μεγάλη νίκη η οποία τους έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση, καθώς πείστηκαν ότι μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους. Αν οι Τούρκοι κέρδιζαν τη μάχη του Βαλτετσίου το μέλλον της Επανάστασης ήταν ζοφερό. Ο Κολοκοτρώνης γράφει σχετικά: «Εκείνος ο πόλεμος (στο Βαλτέτσι) εστάθη η σωτηρία της Ελλάδος».».
Η ήττα των Τούρκων στο Βαλτέτσι σήμανε εκτός των άλλων και την αποτυχία του σχεδίου τους για προέλαση προς τη Μεσσηνία από τον δρόμο της Μεγαλόπολης. Η ήττα τους έπρεπε ν’ αντισταθμιστεί πολύ γρήγορα από μια νίκη. Ο Μουσταφάμπεης η Κεχαγιάμπεης που ήταν ο αρχηγός των Τούρκων στο Βαλτέτσι, μόλις πέντε ημέρες αργότερα αποφάσισε να εκστρατεύσει εναντίον του στρατοπέδου των Βερβένων το οποίο θεωρούσε εύκολο στόχο καθώς ήταν περισσότερο απομονωμένο από τα υπόλοιπα. Πίστευε ότι το στρατόπεδο θα διαλυόταν και οι Τούρκοι θα έφταναν στον Μυστρά και από εκεί στη Μεσσηνία για να καταπνίξουν την Επανάσταση. Αλλά και σε περίπτωση ήττας τους ο δρόμος του Άργους και της Κορίνθου θα ήταν ανοιχτός για να κατέβουν ενισχύσεις από την Ανατολική Στερεά.
Το βράδυ της 17ης προς 18ης Μαΐου 1821 ξεκίνησε ο Κεχαγιάμπεης από την Τριπολιτσά επικεφαλής μεγάλης δύναμης (4.000 άνδρες και κανόνια, κατά τον Σπ. Τρικούπη) , με στόχο τη διάλυση του ελληνικού στρατοπέδου σταΒέρβενα.
Όταν έφτασε στις Ρίζες, ο Κεχαγιάμπεης χώρισε τη δύναμή του σε τρεις φάλαγγες.
Η πρώτη φάλαγγα επιτέθηκε στα Βέρβενα.
Η δεύτερη φάλαγγα επιτέθηκε στα Δολιανά, έχοντας απώτερο στόχο να προσβάλλει το στρατόπεδο των Βερβένων από τα νοτιοανατολικά.
Η τρίτη φάλλαγα (κυρίως ιππικό) επιτέθηκε στο Δραγούνι. Με σχέδιο να ενωθεί αργότερα με τις άλλες δυνάμεις που εμάχοντο στα Βέρβενα.
Η απελευθέρωση του έθνους δεν δωρίζεται αλλά κερδίζεται στα πεδία των μαχών με το αίμα των ηρώων προγόνων μας που έμπρακτα έκαναν το πατριωτικό τους καθήκον. Δυστυχώς στο Δραγούνι στις 18 Μαϊου του 1821, οι Τούρκοι με την υπεροχή του ιππικού νίκησαν τους Έλληνες και εκεί σκοτώθηκε ο Αγιαννίτης οπλαρχηγός του Πάνου Ζαφειρόπουλου Γεωργάκης Διγενήςκαι17 Αγιαννίτες αγωνιστές.Ο Πάνος (Άκουρος)Ζαφειρόπουλος αυτή την ημέρα συμμετείχε στη μάχη των Βερβένων.
Ο Νικηταράς είχε περάσει από τα Δολιανά αλλά μόλις ενημερώθηκε ότι οι άνδρες του Κεχαγιάμπεη επιτίθενται στο χωριό επέστρεψε εκεί μαζί με τον αδελφό του Νικόλα Σταματελόπουλο και οχυρώθηκαν σε 13 πετρόκτιστα σπίτια. Άλλοι 100 άνδρες από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας έσπευσαν στο πλευρό του ενώ και δύο ντόπιοι οπλαρχηγοί ο Μητρομάρας Αθανασίου και ο Ηλίας Κωνσταντόπουλος ένωσαν τις δυνάμεις τους με εκείνες του Νικηταρά.
Ο Κεχαγιάμπεης είχε περισσότερους από 2.000 άνδρες οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Τουρκαλβανοί
Ο Κεχαγιάμπεης έκανε στρατηγείο του την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και αφού τοποθέτησε τα πυροβόλα του σε καίριες θέσεις άρχισε τον κανονιοβολισμό του χωριού των Δολιανών για να διασπείρει τους αμυνόμενους. Τα σπίτια των Δολιανών αποδείχτηκαν ανθεκτικά και οι Έλληνες πολεμιστές παρακινούμενοι από τον Νικηταρά αγωνίζονταν γενναία. Μάλιστα ένας αγωνιστής από τη Βαρβίτσα σκότωσε τον Τούρκο αρχικανονιέρη. Η μάχη συνεχιζόταν το ίδιο όμως γινόταν και στα κοντινά Βέρβενα.
Στο στρατόπεδο των Βερβένων υπήρχαν 2.500 περίπου πολεμιστές με επικεφαλής τους Παναγιώτη Γιατράκο, Αντώνη Μαυρομιχάλη, Αναγνώστη Κοντάκη , Πανο (Άκουρο) Ζαφειρόπουλοκαι το επίσκοπο Βρεσθένης Θεοδώρητο.
Ο Παναγιώτης Γιατράκος προσπάθησε αρχικά να χτυπήσει τους Τούρκους όταν έφταναν στα Βέρβενα αλλά σε αφύλακτο μέρος. Έτσι η προσπάθειά του δεν απέδωσε. Σιγά σιγά ο κλοιός γύρω από τα Βέρβενα στένευε ιδιαίτερα όταν έφτασε και στο τμήμα που πέρασε από το Δραγούνι. Σύντομα οι Τούρκοι κατέλαβαν το ύψωμα που βρίσκεται πάνω από το χωριό και έστησαν πάνω σ’ αυτό τη σημαία (το μπαϊράκι όπως λεγόταν τότε) τους.
Δεν πρόλαβαν όμως να χαρούν την επιτυχία τους αυτή, γιατί δύο άριστοι Μανιάτες σκοπευτές, υποσχέθηκαν να σκοτώσουν τον μπαϊρακτάρη (=τον σημαιοφόρο), αφού πάρουν πρώτα ως αμοιβή10 φισέκια (φυσίγγια δηλαδή) ο καθένας και την ευχή του δεσπότη Θεοδώρητου. Πραγματικά αυτό έγινε. Οι Μανιάτες σκότωσαν τον σημαιοφόρο και πέταξαν κάτω τη σημαία. Ένας άλλος μπαϊρακτάρης , έστησε και δεύτερη σημαία, αλλά οι Μανιάτες τον σκότωσαν κι αυτόν.
Αυτό το γεγονός έδωσε θάρρος στους Έλληνες, ενώ αντίθετα οι Τούρκοι το θεώρησαν κακό οιωνό. Αποφάσισαν έτσι να φύγουν, φοβούμενοι πανωλεθρία ανάλογη μ’ αυτή του Βαλτετσίου. Τότε δέχτηκαν την επίθεση όσων ήταν κλεισμένοι στα Βέρβενα. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οχυρώθηκαν σε μία εκκλησία ανάμεσα στα Βέρβενα και τα Δολιανά. Οι απώλειες των Τουρκαλβανών δεν ήταν πολύ μεγάλες.
Ο Σπυρίδων Τρικούπης, γράφει για 70 νεκρούς, ενώ ο Αναγνώστης Κοντάκης που πήρε μέρος στη μάχη, αναφέρει ότι οι εχθρικές απώλειες ήταν μεγαλύτερες και ότι η κύρια μάχη έγινε στο φαράγγι ανάμεσα στα Βέρβενα και τα Δολιανά και κράτησε όλη την ημέρα. Οι ηττημένοι άφησαν στο πεδίο της μάχης πολλά λάφυρα Οι Τουρκαλβανοί υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν ως τα Δολιανά, όπου συνέχισαν τη μάχη ως τις 2 μετά τα μεσάνυχτα. Εξαντλημένοι τότε τράπηκαν σε φυγή και χάθηκαν μέσα στον κάμπο της Τριπολιτσάς. Εκεί όμως τους περίμεναν και τους χτυπούσαν μερικοί θαρραλέοι Έλληνες, διότι ήταν «σκότος βαθύτατον και δεν διεκρίνοντο οι ημέτεροι από τους εχθρούς». Μια ξαφνική βροχή, τους γλίτωσε από τη σφαγή.
Η μάχη στα ιστορικά Βέρβενα και στα ιστορικά Δολιανά την 18ην Μαϊου 1821 ματαίωσε τη διάλυση του στρατοπέδου των Βερβένωνκαι το σχέδιο των Τούρκων. Επίσης τόνωσε το ηθικό των επαναστατών και άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της υποδουλωμένης Τριπολιτσάς.
Οι Τούρκοι μετά την ήττα τους στα Βέρβενα και στα Δολιανά κλείστηκαν οριστικά στην Τριπολιτσά.Ο γέρος του Μωριά αναμφισβήτητα δικαιώθηκε και άρχισε να « κλείνει τις στράτες του Μωριά»…για τα επακόλουθα.
Αναμφισβήτητα το “στρατόπεδο των Βερβένων”έπαιξε καταλυτική σημασία για την οργάνωση και επιτυχία του απελευθερωτικού αγώνα .Δεν είναι υπερβολή να πούμε από το “στρατόπεδο των ιστορικών Βερβένων” άρχισε ουσιαστικά και στρατιωτικά η απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Ο Νικηταράς απέκτησε μεγάλη αίγλη και τότε του δόθηκε το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος». Κατά κάποιον τρόπο, πήρε εκδίκηση για τον πατέρα του και τον εντεκάχρονο αδελφό του Ιωάννη που σφαγιάστηκαν στη Μονεμβασιά τον Οκτώβριο του 1816.
Ο Νικηταράς, το πραγματικό ονοματεπώνυμο του οποίου ήταν Νικήτας Σταματελόπουλος, γεννήθηκε το 1782 στη Μεγάλη Αναστασίτσα (σήμερα Νέδουσα Μεσσηνίας). Η μητέρα του, ήταν αδελφή της γυναίκας του Θ. Κολοκοτρώνη. Η γενναιότητα και η προσφορά του στον Αγώνα, είναι γνωστές. Ξεχωριστή ήταν και η ανιδιοτέλεια του. Μια φορά μόνο, μετά τη μάχη στα Δερβενάκια καταδέχτηκε να πάρει από τα πλούσια λάφυρα ένα πολύτιμο σπαθί, το οποίο πρόσφερε αργότερα σ’ έναν έρανο για το Μεσολόγγι.
Μετά την Επανάσταση, φυλακίστηκε γιατί θεωρήθηκε αρχηγός της «Φιλορθοδόξου Εταιρείας» (Δεκέμβριος 1839). Δικάστηκε και αθωώθηκε στις 11 Ιουλίου 1840, ωστόσο η Κυβέρνηση δεν τον απελευθέρωσε τότε, αλλά μόλις στις 18 Σεπτεμβρίου 1841. Είχε σχεδόν τυφλωθεί, καθώς έπασχε από ζάχαρο.
Μετά την αποφυλάκισή του, του δόθηκε «άδεια επαιτείας» κάθε Παρασκευή στον Πειραιά, εκεί που βρίσκεται σήμερα ο ναός της Ευαγγελίστριας. Μετά το 1844 από τον Όθωνα του δόθηκε ο βαθμός του Υποστράτηγου μαζί με μία πενιχρή σύνταξη. Πέθανε στις 25 Σεπτεμβρίου 1849.
Τοπόσημα του 1821 | Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίας και ο δήμοςμας
Η ιδέα του μουσείου Άστρους ξεκίνησε και έγινε πραγματικότητα από τον αείμνηστο καθηγητή μας Κυριάκο (Κούλη) Χασαπογιάννη. O “αρχαίος Έλληνας” Κούλης Χασαπογιάννης, είχε κατά λάθος γεννηθεί 2,500 χρόνια αργότερα. Όλη η κοινωνική και επαγγελματική του ζωή ηταν γεμάτη “αμοιβαίο σεβασμό”, “Ελληνικό μέτρο” , απαράμιλλο “ήθος “, και “υπερβολικότατη ευγένεια “ για την παραμικρή λεπτομέρεια, ακόμα και όταν μερικοί μαθητές του τον πείραζαν, χαμογελούσε με γλυκό και ευγενικό τρόπο και γύριζε γρήγορα στο δικό του θέμα για να προλάβει να μάθουν κάτι οι μαθητές, τους έτρωγε το χρόνο του διαλλείματος…, αυτοί ήταν οι καθηγητές μας και αυτά μας έμαθαν.
O «αρχαίος Έλληνας» Κούλης Χασαπογιάννης, κουβαλούσε τα μαρμάρινα αγάλματα με τους συγχωριανούς του χωρικούς και ζήταγε καμιά φορά και την βοήθεια του Πάνου Καμπύλη, που ήταν νεότερος και δυνατότερος, να τα ανεβάσουν στη σκάλα και λόγω της μεγάλης ηλικίας του έπιανε και αυτός δήθεν από μια άκρη για να βοηθήσει. Τα κάγκελα στα παράθυρα για ασφάλεια από τους αρχαιοκαπήλους συνεργάτες, δεν τα είχε βάλλει ο Καρυτσιώτης ούτε ο γεωπόνος και οι κηπουροί του αγροκηπίου, τα είχε βάλλει με τα χέρια του …ο αείμνηστος καθηγητής μας και τα επιθεωρούσε κάθε φορά που άνοιγε του Μουσείο Άστρους.
*
Ο αυτοηδονιζόμενος σάτυρος από την ιστοσελίδα Θυρεάτις Γη
Για πολλά χρόνια μάζευε ότι έβρισκε και θεωρούσε σημαντικό από όλη την Κυνουρία. Όλα τα ευρήματα εκτός από ένα, τα στέγαζε στο παραπάνω διώροφο πλίθινο κτήριο, που είχε τις «συλλογές» ,όπως αποκαλούσε τα μνημεία. Το μικρό αγαλματάκι που δεν άφηνε ποτέ στο τότε μουσείο, τον εκφραστικότατο αυτοηδονιζόμενο σάτυρο, ο αείμνηστος καθηγητής μας το κουβαλούσε πάντοτε μαζί του και το έπαιρνε στο σπίτι του, γιατί το θεωρούσε πολύ σημαντικό και στόχο αρχαιοκαπήλων. Όταν ερχόντουσαν επισκέπτες σπουδαίοι με αξιώματα η απλοί άνθρωποι ο καθηγητής τους ξεναγούσε στο χώρο με πολύ χαρά και ενθουσιασμό. Αν τους θεωρούσε «ύποπτους» δεν τους έδειχνε το μικρό αγαλματάκι. Πολλές φορές περίμενε ανυπόμονα να έρθουν επισκέπτες για να κάνει ότι του «άρεσε». Ακολουθούσε την ίδια πάντοτε διαδρομή , σχολή, ιερός χώρος, τίλιο (όπου έγινε το Κολοκοτρωναίϊκο τραπέζι στον Υψηλάντη), και στο «μουσείο» και στο τέλος έβγαζε το μικρό αγαλματάκι από την τσέπη του. Έλεγε πάντοτε τα ίδια ακριβώς σαν μαγνητόφωνο με ένα πολύ γλαφυρό και πειστικό τρόπο ,όπως τα «χρυσά κουτάλια» ήταν τα χέρια που έτρωγε ο Κολοκοτρώνης με τον Υψηλάντη στο τίλιο , τι έλεγε στη Μελιγού ο /Ανδρούτσος και ο Πλαπούτας στο γέρο του Μοριά. Τα έλεγε όλα με «στόμφο ,σαν να αγόρευε στους Αθηναίους του Περικλή, χωρίς κανένα χαρτί, δυστυχώς δεν έγραφε τίποτα γιατί ήταν μια κινητή εγκυκλοπαίδεια. Όταν τελείωνε η ξενάγηση έλεγε στη παρέα του ενώ περπατούσαν στην κεντρική πλατεία , τον υποθηκοφύλακα αείμνηστο αδερφό του Περικλή και τον καθηγητή « Μπαμπαγιάννη» Σιούτο με έκδηλη ικανοποίηση ,«του τα έψαλλα και αυτού». Είχε και εκείνη τη φορά εκτελέσει το πατριωτικό του καθήκον, έτσι ένοιωθε.
1: Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία ) Ιωάννης Κουσκουνάς – Κυριάκος Χασαπογιάννης -Ιωάννης Κακαβούλιας. 1981http://www.zafeiris.gr/linked/book4.pdf
Οι κάτοικοι είναι τα κράτη , μας λέει ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός Θουκυδίδης, οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες…Κυνουριείς ,Θυρεάτες, Αστρεινοί, Αγιαννίτες και ονομάζουν οικισμούς , λιμάνια και περιοχές..…Αθήνα, Κόρινθος, Άργος,Σπαρτη,Κυνουρία ,Θυρέα, Άστρος,Αγιάννης …..astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας
Το ιστορικό Άστρος Κυνουρίαςβρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,εκεί που στο παραπάνω χάρτη διακρίνεταιη αρχαία πόλη Θυρέα (Τhyrea)καιεκεί που ήταναργότερατο πόλισμα Άστρον,νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες.
Μερικοί φίλοι αναγνώστες μας ρώτησαν αν υπάρχουν τα κείμενα σε PDF έγγραφα, που είναι μια καλή ιδέα . Ακούμε τους φίλους μας και για ευκολότερη πρόσβαση και χρήση καταθέτουμε σε PDF έγγραφα τιςσπουδαιότερες ενότητες της ιστορίας της “πατρίδας μας” , όπως αποκαλούσαν ο Άκουρος και ο Καρυτσιώτης, το ιστορικόν Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.
«H ιστορία δεν σβήνεται,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται». Αναφέρουμε συνοπτικά σχετιμούς κανόνες της ιστοριογραφίας.
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν»(ευτυχισμένος όποιος γνωρίζει ιστορία )Ευριπίδης (480 π.Χ. – 406 π.Χ.)
«Αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά «ανωφελές διήγημα».” Πολύβιος (202 π.Χ. – 120 π.Χ.)
«Γιατί όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία].” Εκαταίος ο Μιλήσιος (περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
«Τόσο αδοκίμαστα αναζητούν οι πολλοί την αλήθεια και στρέφονται προς όσα βρίσκουν έτοιμα» και “Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε» Θουκυδίδης (περ. 455 π.Χ. – περ. 399 π.Χ.)
Τα δύο σπουδαιότερα ιστορικά μνημεία της Θυρεάτιδας Γης αναμφισβήτητα είναι ο «Ιερός Χώρος» της Β’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων καιη Σχολή Καρυτσιώτη.
Ένα μόνο ιστορικό στοιχείο (έγγραφο) , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως συγκροτηθείσης Εν Άστρει την ΚΘ Μαρτίου αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας » είναι επαρκέστατο τεκμήριο, ένα συνταγματικό κείμενο, που επιβεβεαιώνει αναμφισβήτητα και τελεσίδικα το ιστορικόν Άστρος υπήρχε πολύ νωρίτερα από το 1823 , δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, όλα τα άλλα είναι περιττά.
Όσοι έχουν μια στοιχειώδη επιστημονική νομική κατάρτιση, διαβάζουν τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία, μπορούν να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν τα συνταγματικά κείμενα , αδιαφιλονίκητα καταλαβαίνουν το νόμιμο όνομα του οικισμού ήταν Άστρος σίγουρα πριν την29η Μαρτίου 1823, όπως επιβεβαιώνουν και αναφέρουν τα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης της 29ης Μαρτίου 1823 και όλα τα άλλα έγγραφα της Εθνοσυνέλευσης μέχρι την 18 Απριλίου 1823.
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης, για όσους καταλαβαίνουν νομικά συνταγματικά κείμενα. επιβεβαίωσε κατηγορηματικά με πολλά έγγραφα και ιστορικά στοιχεία , το όνομα του οικισμού ήταν Άστρος πριν την 29η Μαρτίου 1823 .
Η συζήτηση διακόσια χρόνια αργότερα, που έγινε η Εθνοσυνέλευση , οι ερμηνείες , τα συμπεράσματα, τα ιστορικά βιβλία, οι ανακρίβειες και οι αμέτρητες αναφορές, είναι όλα περιττά, αν γνωρίζαμε και καταλαβαίναμεένα μόνο ιστορικό στοιχείο , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως συγκροτηθείσης Εν Άστρει τηνΚΘΜαρτίου αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας». Βέβαια υπάρχουν πολλά άλλα ιστορικά στοιχεία ,αλλά είναι περιττά.
Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά,τo Άστρος αναμφισβήτητα και τελεσίδικα υπήρχε πολύ νωρίτερα πριν το 1823, «ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ» , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο… Οι ερμηνείες και τα σχόλια είναι περιττά.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ, ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ’ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ΜΑΡΤΊΟΥ ΑΩΚΓ’ ΚΑΙ Γ’ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
α’. Περί αποδοχής του Οργανικού Νόμου της Επιδαύρου,καθ’ όλας τα θεμελιώδεις αυτού αρχάς .
β’.Περί αρχηστρατηγίας καί Ναυαρχίας
γ’. Περί νόμων Πολεμικών
δ’. Περί Μινιστερίου του Πολέμου και του Ναυτικού……………………
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
Τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία «Εν Άστρει» την 29 και 30 Μαρτίου 1823 είναι περιττά για την παραπάνω συζήτηση, τα πρακτικά την ΚΘ Μαρτίου 1823 παραπάνω είναι αρκετά, αλλά τα προσθέτουμε, αφού τα γνωρίζουμε για κάθε ενδεχόμενο και γιατί οι αναγνώστες διαβάζουν τα ιστορικά στοιχεία, δεν θέλουν ερμηνείες, συμπεράσματα, σχόλια και ευχολόγια.
“Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της ανεξαρτησίας”, ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος, Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος , Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Θ.Νέγρης, Ι.Ορλάνδος και άλλοι εκατό πληρεξούσιοι βρήκαν εκεί το ιστορικό Άστρος στο Αγροκήπιο του Καρυτσιώτη, όπως αναφέρει ο Κολοκοτρώνης “εις το Άστρος ….εις ένα περιβόλι όπου έκαναν την συνέλευσιν ». φυσικά ήξεραν το όνομα Άστρος και ήξεραν τι υπόγραφαν, δεν σκέφτηκαν ποτέ και δεν ήταν αναγκαίο να αποφασίσουν για το όνομα του οικισμού, είχαν άλλες προτεραιότητες και τους Τούρκους κατακτητές.
ΟΚωνστ.Ζαφειρόπουλος, ορκίστηκε «Εν Άστρει τη 30 Μαρτίου 1823και γ’ της ανεξαρτησίας».
Ιζ.Εις αμοιβαίαν πληροφορίαν ζήλου υπέρ των εθνικών συμφερόντων και αδόλου πατριωτισμού, ορκίζεται η Συνέλευσις ούτως. Ορκίζομαι εις το όνομα του θεού και πατρίδος, άδολον πατριωτισμόν, ακραιφνή σύμπνοιαν και αποβολήν πάσης ιδιοφιλίας καθ’ όλας τας συνδιασκέψεις ημών εν ταύτη τη Εθνική Β’ των Ελλήνων Συνέλευσι.
Εν Άστρει τη 30 Μαρτίου 1823και γ’ της ανεξαρτησίας.
Ο πρόεδρος της Εθνικής Συνελεύσεως Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
Ο Βρεσθένης Θεοδώρητος, Κωνστ.Ζαφειρόπουλος, ο Μεθώνης Γρηγόριος,Γρηγόρης Κουτζουλέντης, Γρηγόριος Δικαίος,Αναγνώστης Μανολάκης
Αριθ. 2830 ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΟΙΟΙΚΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Προς τον Εκλαμπρότατον Πρόεδρον του Βουλευτικού.
Περικλείεται έγγραφον του κ. Παναγιώτου .Ζαφειρόπουλου και αναφορά του Μινίστρου του Πολέμου υπο αριθ. 73 ,εκ της αναγνώσεωσ του οποίου πληροφορείσθε το περι ου λόγος. Το Εκτελεστικό σώμα κρίνει εύλογον τον τακτικόν αναγνωρισμόν αυτού εις στρατηγίαν .
“Εν Άστρει τη κδ’ Μαρτίου αωκγ’και γ’ της ανεξαρτησίας ”.
Ο Αντιπρόεδρος Ιω. Ορλάνδος . (Τ.Σ.) Ο Αρχιγραμματεύς της επικρατείας ,Μινίστρος των εξεωτερικών υποθέσεων θ. Νέγρης
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ(Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος σε επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ανακοινώνει με «ευχάριστο καθήκον» στους ισχυρούς της εποχής,υπήρχε «η απελευθερωμένη Ελλάδα» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»( Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,Ἐν ἌστρειἩ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823, τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις.Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις τοΆστρος,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το «Αστρος». (Απομνημονεύματα σελ 88 , Φλούδας Θυρεατικά Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.
Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 52).«Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες, μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά Β σελ 50). και «διαμένων ειςτην πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννηνέλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά Β , σελ 51).
ΠάνοςΖαφειρόπουλος, το σημερινό Άστρος «ονομάζονται ΆστροςκαιπριντηνΒ’Εθνοσυνέλευση π.χ. ο Πάνος Ζαφειρόπουλος σε κάποια έγγραφα του αναφέρει ως πατρίδατουτοΆστρος,όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στησκάλαΆστρους»(Φάκλαρης, 2023,σελ44)
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις το Άστρος να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και επήγα και εγώ εις το Άστρος ….εις ένα περιβόλι όπου έκαναν την συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 53)
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Φλούδας Θυρεατικά Β )
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287).
Πρακτικά των Συνεδριάσεων της Βουλής των Ελλήνων κατά τηνπρώτηνσύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214 Συνεδρίασις ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρεισυνέλευσις συνεκροτήθη όπου ήδη ενηργήθη η εκλογή και ο τόποςούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτήςΆστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον Άστρος δεν υπήρχε κατά την συγκρότησην της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)Άστρος διάταγμα εννοεί βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β , σελ 114).
Λανθασμένα αναφέρεται η Εθνοσυνέλευση το 1823 ονόμασε τον οικισμό Άστρος, μερικές φορές απαιτείται και νομική κατάρτιση για να γίνουν αντιληπτά τα συνταγματικά κείμενα. Απλά και αυτονόητα η Εθνοσυνέλευση χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε επίσημα το υπάρχον όνομα Άστρος του οικισμού, «εν Άστρει» με τα πρακτικά και τα πρώτα έγγραφατης Εθνοσυνέλευσης από την πρώτη ημέρα την 29ηΜαρτίου 1823, πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση, γιατί όλες οι αποφάσεις της Συνταγματικής Συνέλευσης έγιναν και έπρεπε να γίνουν γραπτά ( ήταν Συνταγματική Συνέλευση, δεν ήταν καφενείο) και η Συνέλευση δεν αποφάσισε με κανένα έγγραφο για το όνομα Άστρος .
Το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης, ούτε ποτέ έγιναν συζητήσεις στην συνέλευση για το όνομα Άστρος , άλλωστε πριν την Συνέλευση τον οικισμό αποκαλούσαν Άστρος μεταξύ πολλών ο Κολοκοτρώνης και ο Άκουρος και υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα και οι Τούρκοι. Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης,και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»
Η συνταγματική εθνοσυνέλευση φυσικά δεν θα χρησιμοποιούσε λάθος όνομα την29ηΜαρτίου 1823 και σε όλες τις συνεδριάσεις μέχρι το τέλος. Αν υποθέσουμεο οικισμόςείχε άλλο όνομα ,η Εθνοσυνέλευση θα το ανέφερε με απόφαση, γιατί χρησιμοποιούσε το όνομα Άστρος,η τουλάχιστον κάποιος πληρεξούσιος θα έκανε μια έγγραφη διαμαρτυρία, τουλάχιστον οι πληρεξούσιοι Ζαφειρόπουλοι , οικιστές του Παραλίου Άστρους. Αλλά οι Ζαφειρόπουλοι ήξεραν την ιστορική αλήθεια και πριν την Εθνοσυνέλευση ανέφεραν «την πατρίδα μας Άστρος». Όλοι οι πληρεξούσιοι υπέγραφαν τα «Εν Άστρει» έγγραφα και σίγουρα ήξεραν τι υπέγραφαν ο Μαυροκορδάτος, Νέγρης , Ψύλλας ,Κολοκοτρώνης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος ,Κ. Ζαφειρόπουλος και τα άλλα διακεκριμένα μέλη της «Εν Άστρει» συγροτηθείσης επιτροπής που κατάρτησε το «ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙΒ’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ», το «Σύνταγμα του Άστρους».
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση επιβεβαίωσε κατηγορηματικά το όνομα του οικισμού ήταν Άστροςπριν την 29ηΜαρτίου 1823 ,σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης, για όσους καταλαβαίνουν νομικά συνταγματικά κείμενα.Αυτά λένε όλα τα έγγραφα και δεν αναφέρεται κανένα άλλο όνομα, είναι έκδηλο αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός , είναι ένα συνταγματικό κείμενο.Όλα τα άλλα είναι τουλάχιστον φαιδρότητες και ανακρίβειες, που μερικοί αναφέρουν αδικαιολόγητα και απερίσκεπτα για τους δικούς τους συγκεκριμένους λόγους.
Ν.Σπηλιάδης , πρωθυπουργός «τ’Αγιαννίτικαλεγόμενα καλύβια εις τοΆστρος». Διακρίνονται δίπλα στο δημοτικό σχολείο τα καλύβια του Αγροκηπίου Καρυτσιώτη «στοΆστρος».
Ένα μόνο ιστορικό στοιχείο (έγγραφο) , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως συγκροτηθείσης Εν Άστρει τηνΚΘΜαρτίου αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας» είναι επαρκέστατο τεκμήριο, το ιστορικόν Άστρος αναμφισβήτητα και τεκμηριωμένα με ένα συνταγματικό κείμενο, υπήρχε πολύ νωρίτερα από το 1823 , δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, όλα τα άλλα είναι περιττά.
Η συζήτηση διακόσια χρόνια αργότερα, που έγινε η Εθνοσυνέλευση , οι ερμηνείες , τα συμπεράσματα, τα ιστορικά βιβλία, οι ανακρίβειες και οι αμέτρητες αναφορές, είναι όλα περιττά, αν γνωρίζαμε και καταλαβαίναμεένα μόνο ιστορικό στοιχείο , τα «Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως συγκροτηθείσης Εν Άστρει τηνΚΘΜαρτίου αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας». Βέβαια υπάρχουν πολλά άλλα ιστορικά στοιχεία ,αλλά είναι περιττά.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση επιβεβαίωσε κατηγορηματικά το όνομα του οικισμού ήταν Άστρος πριν την 29η Μαρτίου 1823 ,σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης, για όσους καταλαβαίνουν νομικά συνταγματικά κείμενα. Αυτά λένε όλα τα έγγραφα και δεν αναφέρεται κανένα άλλο όνομα, είναι έκδηλο αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός , είναι ένα συνταγματικό κείμενο. Όλα τα άλλα είναι τουλάχιστον φαιδρότητες και ανακρίβειες, που μερικοί αναφέρουν αδικαιολόγητα και απερίσκεπτα για τους δικούς τους συγκεκριμένους λόγους.
Ο διακεκριμένος καθηγητής Αριστείδης Ν. Χατζής , στη παρακάτω μελέτη του «Με τους καλύτερους οιωνούς», κατέθεσε πολύ σοβαρά,( καλό παράδειγμα για μίμηση) επιστημονικά, πειστικά και τεκμηριωμένα τα ιστορικά στοιχεία, χωρίς απερίσκεπτα να καταθέσει ατεκμηρίωτα συμπεράσματα. Η μελέτη περιέχει λεπτομερέστατες σημειώσεις και τεκμηριωμένες πηγές ,είναι ένα έξοχο αξιοζήλευτο παράδειγμα επιστημονικής εργασίαςκαι είναι η γνώμη μας, οι ιστορικές μελέτες που συνήθως κυκλοφορούν εύκολα , ατεκμηρίωτα και απερίσκεπτα, γεμάτες συμπεράσματα δίχως τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία, απέχουν παρασάγγας από την «επιστημονική αλήθεια» του καθηγητήΑριστείδη Ν. Χατζή.
Ο καθηγητής αναφέρει το Άστρος, πολλές φορές στην μελέτη του καιπολύ σωστά , σοβαρά και επιστημονικάδεν θεώρησε αναγκαίο να κάνει άλλους υπαινιγμούς η διευκρινίσεις για το όνομα, όπως θεώρησαν αναγκαίο και έκαναν ελάχιστοι , και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά μεταξύ διακεκριμένων και μη διακεκριμένων ιστορικών μελετητών. Αναφέρει «ψηφίστηκε στο Άστρος» …«συνήλθε στο Άστρος» ..«Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος» της «Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος» , επίσης το ίδιο αναφέρουν ο παγκόσμιος τύπος και πολλοί ξένοι ιστορικοί μελετητές
Στην ανάρτηση παρακάτω Σχόλια για την Ἐν Ἄστρει…καταθέτουμε επίσης στο τέλος τις υποσημειώσεις, πηγές και βιβλιογραφία (δέκα σελίδες!!!) της μελέτης (δέκα πέντε σελίδες), που την βρίσκουμε εντυπωσιακή, είναι μία πολύ καλή και σοβαρή επιστημονική αξιοζήλευτη εργασία.
Μελέτη (σελ.110-125)
Υποσημειώσεις ( σελ. 125-130)
Πηγές-Βιβλιογραφία (σελ. 131-134)
Ο διακεκριμένος καθηγητής κατέθεσε πειστικά και τεκμηριωμένα το ιστορικό Άστρος και η εθνοσυνέλευσηδεν έχουν σχέση με το εμφύλιο και την διχόνοια.
«H ιστορία δεν σβήνεται, δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται»: Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος.
Θεωρούμε αναγκαίο , διακόσια χρόνια αργότερα, να ερμηνεύσουμε αναλυτικά, πειστικά και τεκμηριωμένα τα ιστορικά στοιχεία , αν και είναι σαφέστατα και αυτονόητα, γιατί πρόσφατα άσκοπα, παράξενα και περίεργα γίνονται και ακούγονται πολλά, για να βοηθήσουμε το δημόσιο διάλογο και την ιστορική αλήθεια για το Άστρος και το Παράλιο Άστρος.
Αναφέρουμε συνοπτικά σχετικούς κανόνες της ιστοριογραφίας.
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν»(ευτυχισμένος όποιος γνωρίζει ιστορία )Ευριπίδης (480 π.Χ. – 406 π.Χ.)
«Τόσο αδοκίμαστα αναζητούν οι πολλοί την αλήθεια και στρέφονται προς όσα βρίσκουν έτοιμα» και “Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε» Θουκυδίδης (περ. 455 π.Χ. – περ. 399 π.Χ.)
«Για να μπορεί όμως η ιστορική συγγραφή να είναι ωφέλιμη, πρέπει να είναι αντικειμενική και να υπηρετεί μόνο την παρουσίαση της αλήθειας,γιατί, αν λείπει το στοιχείο της αλήθειας, η ιστορία καταντά ανωφελές διήγημα». Πολύβιος (202 π.Χ. – 120 π.Χ.)
«Γιατί όσα λέγουν οι Έλληνες είναι, καθώς μου φαίνεται, πολλά και γελοία].” Εκαταίος ο Μιλήσιος (περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.)
Σε χιλιάδες συνταγματικά και ιστορικά κείμενα αναφέρεται η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια, οι εθνοσυνελεύσεις της επανάστασης έγιναν στην Επίδαυρο, στο Άστρος και στην Τροιζήνα. Είναι έκδηλα λανθασμένο να αναφέρεται οι εθνοσυνελεύσεις της επανάστασης έγιναν στη Πιάδα ,στα Αγιαννίτικα Καλύβια και στο Δαμαλά, γιατί τότε όλοι πρέπει να σχίσουμε αναιτιολόγητα χιλιάδες συνταγματικά κείμενα ,ιστορικά βιβλία και ιστορικές αναφορές. Αναμφισβήτητα δεν πρόκειται να προσπαθήσει κανένας σοβαρά να σχίσει τα συνταγματικά κείμενα και τα βιβλία της ιστορίας γιατί όλοι γνωρίζουμε , «H ιστορία δεν σβήνεται ,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται».
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση επιβεβαίωσε κατηγορηματικά το όνομα του οικισμού ήταν Άστροςπριν την 29ηΜαρτίου 1823 ,σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης.
Η συζήτηση διακόσια χρόνια αργότερα, που έγινε η Εθνοσυνέλευση , οι ερμηνείες , τα συμπεράσματα, τα ιστορικά βιβλία, οι ανακρίβειες και οι αμέτρητες αναφορές, είναι όλα περιττά, αν γνωρίζαμε και καταλαβαίναμεένα μόνο ιστορικό στοιχείο σχετικό με το θέμα , τα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης τηνΚΘΜαρτίου 1823 «Εν Άστρει»,Βέβαια υπάρχουν πολλά άλλα ιστορικά στοιχεία ,αλλά είναι περιττά.
Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά, τo Άστροςαναμφισβήτητα και τελεσίδικα ( οι ερμηνείες και τα σχόλια είναι περιττά) υπήρχε πολύ νωρίτερα πριν το 1823, «ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ» ,με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο…
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ, ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ’ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ΜΑΡΤΊΟΥ ΑΩΚΓ’ ΚΑΙ Γ’ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
α’. Περί αποδοχής του Οργανικού Νόμου της Επιδαύρου,καθ’ όλας τα θεμελιώδεις αυτού αρχάς .
β’.Περί αρχηστρατηγίας καί Ναυαρχίας
γ’. Περί νόμων Πολεμικών
δ’. Περί Μινιστερίου του Πολέμου και του Ναυτικού……………………
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
Τα παρακάτω ιστορικά στοιχεία «Εν Άστρει» την 29 και 30 Μαρτίου 1823 είναι περιττά για την παραπάνω συζήτηση, τα πρακτικά την ΚΘ Μαρτίου 1823 παραπάνω είναι αρκετά, αλλά τα προσθέτουμε, αφού τα γνωρίζουμε για κάθε ενδεχόμενο και γιατί οι αναγνώστες διαβάζουν τα ιστορικά στοιχεία, δεν θέλουν ερμηνείες, συμπεράσματα, σχόλια και ευχολόγια.
“Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της ανεξαρτησίας” , ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος, Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος , Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Θ.Νέγρης, Ι.Ορλάνδος και άλλοι εκατό πληρεξούσιοι βρήκαν εκεί το ιστορικόν Άστρος στο Αγροκήπιο του Καρυτσιώτη, όπως αναφέρει ο Κολοκοτρώνης “εις το Άστρος ….εις ένα περιβόλι όπου έκαναν την συνέλευσιν », φυσικά ήξεραν το όνομα Άστρος και ήξεραν τι υπόγραφαν, δεν σκέφτηκαν ποτέ και δεν ήταν αναγκαίο να αποφασίσουν για το όνομα του οικισμού, είχαν άλλες προτεραιότητες και τους Τούρκους κατακτητές.
ΟΚωνστ.Ζαφειρόπουλος, ορκίστηκε «Εν Άστρει τη 30 Μαρτίου 1823και γ’ της ανεξαρτησίας».
Ιζ.Εις αμοιβαίαν πληροφορίαν ζήλου υπέρ των εθνικών συμφερόντων και αδόλου πατριωτισμού, ορκίζεται η Συνέλευσις ούτως. Ορκίζομαι εις το όνομα του θεού και πατρίδος, άδολον πατριωτισμόν, ακραιφνή σύμπνοιαν και αποβολήν πάσης ιδιοφιλίας καθ’ όλας τας συνδιασκέψεις ημών εν ταύτη τη Εθνική Β’ των Ελλήνων Συνέλευσι.
Εν Άστρει τη 30 Μαρτίου 1823και γ’ της ανεξαρτησίας.
Ο πρόεδρος της Εθνικής Συνελεύσεως Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
Ο Βρεσθένης Θεοδώρητος, Κωνστ.Ζαφειρόπουλος, ο Μεθώνης Γρηγόριος,Γρηγόρης Κουτζουλέντης, Γρηγόριος Δικαίος,Αναγνώστης Μανολάκης
Αριθ. 2830 ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΟΙΟΙΚΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Προς τον Εκλαμπρότατον Πρόεδρον του Βουλευτικού.
Περικλείεται έγγραφον του κ. Παναγιώτου .Ζαφειρόπουλου και αναφορά του Μινίστρου του Πολέμου υπο αριθ. 73 ,εκ της αναγνώσεωσ του οποίου πληροφορείσθε το περι ου λόγος. Το Εκτελεστικό σώμα κρίνει εύλογον τον τακτικόν αναγνωρισμόν αυτού εις στρατηγίαν .
“Εν Άστρει τη κδ’ Μαρτίου αωκγ’ και γ’ της ανεξαρτησίας ”.
Ο Αντιπρόεδρος Ιω. Ορλάνδος . (Τ.Σ.) Ο Αρχιγραμματεύς της επικρατείας ,Μινίστρος των εξεωτερικών υποθέσεων θ. Νέγρης
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ, ΑΩΚΓ ΚΑΙ Γ’ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 63)
ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ Β’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ(Πρακτικά της Β’ Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως, Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, τόμος 3, σελ 87)
O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος σε επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ανακοινώνει με «ευχάριστο καθήκον» στους ισχυρούς της εποχής,υπήρχε «η απελευθερωμένη Ελλάδα» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»( Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,Ἐν ἌστρειἩ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823, τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις.Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης αναφέρει , « η κυβέρνησις διέταξεν να συνταχθή το Έθνος , να γίνη Εθνική Συνέλευσις, όπου άρχισαν να συνάζωνται οι πληρεξούσιοι οι μεν εις τοΆστρος,οι δε του Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη εις Ναύπλιον. … απεφασίσθη να μεταβούν και οι εν Ναυπλίω εις το «Αστρος». (Απομνημονεύματα σελ 88 , Φλούδας Θυρεατικά Β, Άστρος ,Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν σελ 165). O Γενναίος Κολοκοτρώνης πειστικότατα αναφέρει το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, υπήρχε πολλά χρόνια πριν το 1823 και βέβαια πριν έλθουν οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης, δεν το δημιούργησαν τυχαία μόλις έφθασαν και αυθαίρετα το ονόμασαν εκείνη την ημέρα Άστρος.
Πάνος Ζαφειρόπουλος « επήλθεν το έτος 1823 και κατά Φεβρουάριον εσυστήθη η Εθνική συνέλευσις εις Άστρος κατά την ακόλουθον διαταγή του Εκτελεστικού ..έκαστος δύναται να εννοήσει τι υπέφερον οι κάτοικοι του Άστρους»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 52).«Ηλεκτρισθέντες, έγραφεν, υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος ,τα πάντα χαίρειν και ειδόντες, μετέβημεν άπαντες εις την πατρίδα μας το Άστρος» ( Ιστ. και Εθνολ. Εταιρ.Κώδικας 316, Φλούδας, Θυρεατικά Β σελ 50). και «διαμένων ειςτην πατρίδα μου τον Άγιον Ιωάννηνέλαβον και το ακόλουθον έγγραφον» (Φλούδας, Θυρεατικά Β , σελ 51).
ΠάνοςΖαφειρόπουλος, το σημερινό Άστρος «ονομάζονται ΆστροςκαιπριντηνΒ’Εθνοσυνέλευση π.χ. ο Πάνος Ζαφειρόπουλος σε κάποια έγγραφα του αναφέρει ως πατρίδατουτοΆστρος,όταν ακόμη δεν υπήρχε οικισμός στησκάλαΆστρους»(Φάκλαρης, 2023,σελ44)
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει , «Τέλος πάντων απεφασίσθη εις το Άστρος να γίνη η Συνέλευσις ..εσηκώθηκα και επήγα και εγώ εις το Άστρος ….εις ένα περιβόλι όπου έκαναν την συνέλευσιν .»(Φλούδας Θυρεατικά Β σελ 53)
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εις τα Απομνημονεύματα του αναφέρει το γεύμα στον Δημήτριο Υψηλάντη έγινε « εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Φλούδας Θυρεατικά Β )
Ο Γ. Τερτσέτης αναφέρει «συνέτρωγαν ο Δημήτριος Υψηλάντης και ο Κολοκοτρώνης εις τους ίσκιους των δένδρων του Άστρους» (Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής φυλής σελ.287).
Πρακτικά των Συνεδριάσεων της Βουλής των Ελλήνων κατά τηνπρώτηνσύνοδον του 1844 τ.Γ , εν Αθήναις εκ του Βασιλικού τυπογραφείου, σ.1214 Συνεδρίασις ΡΜΖ’ της 16 Μαϊου , «α.διότι η εν Άστρεισυνέλευσις συνεκροτήθη όπου ήδη ενηργήθη η εκλογή και ο τόποςούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτήςΆστρος , το δε εις το Παράλιον λεγόμενον Άστρος δεν υπήρχε κατά την συγκρότησην της συνέλευσεως , ώστε το κανονίζον την πρωτεύουσα (Δήμου Θυρέας)Άστρος διάταγμα εννοεί βεβαίως τον τόπον όπου η συνέλευσις συνήλθεν….».(Φλούδας , Θυρεατικά Β , σελ 114).
Λανθασμένα και απερίσκεπτα αναφέρεται η Εθνοσυνέλευση το 1823 ονόμασε τον οικισμό Άστρος, μερικές φορές απαιτείται και νομική κατάρτιση για να γίνουν αντιληπτά τα συνταγματικά κείμενα. Απλά και αυτονόητα η Εθνοσυνέλευση χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε επίσημα το υπάρχον όνομα Άστρος του οικισμού, «εν Άστρει» με τα πρακτικά και τα πρώτα έγγραφατης Εθνοσυνέλευσης από την πρώτη ημέρα την 29ηΜαρτίου 1823, πριν σχεδόν αρχίσει η Συνέλευση, γιατί όλες οι αποφάσεις της Συνταγματικής Συνέλευσης έγιναν και έπρεπε να γίνουν γραπτά ( ήταν Συνταγματική Συνέλευση, δεν ήταν καφενείο) και η Συνέλευση δεν αποφάσισε με κανένα έγγραφο για το όνομα Άστρος .
Το όνομα Άστρος δεν ήταν το θέμα της Εθνοσυνέλευσης, ούτε ποτέ έγιναν συζητήσεις στην συνέλευση για το όνομα Άστρος , άλλωστε πριν την Συνέλευση τον οικισμό αποκαλούσαν Άστρος μεταξύ πολλών ο Κολοκοτρώνης και ο Άκουρος και υπήρχαν άλλα σοβαρά θέματα και οι Τούρκοι. Το Άστρος υπήρχε χιλιάδες χρόνια νωρίτερα, το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι και ο Κολοκοτρώνης,και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»
Όσοι έχουν μια στοιχειώδη επιστημονική νομική κατάρτιση, διαβάζουν τα υπάρχοντα ιστορικά στοιχεία, μπορούν να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν τα συνταγματικά κείμενα , αδιαφιλονίκητα καταλαβαίνουν το νόμιμο όνομα του οικισμού ήταν Άστρος σίγουρα πριν την29ηΜαρτίου 1823, όπως επιβεβαιώνουν και αναφέρουν τα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης της 29ης Μαρτίου 1823 και όλα τα άλλα έγγραφα της Εθνοσυνέλευσης μέχρι την 18 Απριλίου 1823.
Η συνταγματική εθνοσυνέλευση φυσικά δεν θα χρησιμοποιούσε λάθος όνομα την29ηΜαρτίου 1823 και σε όλες τις συνεδριάσεις μέχρι το τέλος. Αν υποθέσουμεο οικισμόςείχε άλλο όνομα ,η Εθνοσυνέλευση θα το ανέφερε με απόφαση, γιατί χρησιμοποιούσε το όνομα Άστρος,η τουλάχιστον κάποιος πληρεξούσιος θα έκανε μια έγγραφη διαμαρτυρία, τουλάχιστον οι πληρεξούσιοι Ζαφειρόπουλοι , οικιστές του Παραλίου Άστρους. Αλλά οι Ζαφειρόπουλοι ήξεραν την ιστορική αλήθεια και πριν την Εθνοσυνέλευση ανέφεραν «την πατρίδα μας Άστρος». Όλοι οι πληρεξούσιοι υπέγραφαν τα «Εν Άστρει» έγγραφα και σίγουρα ήξεραν τι υπέγραφαν ο Μαυροκορδάτος, Νέγρης , Ψύλλας ,Κολοκοτρώνης ,Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος ,Κ. Ζαφειρόπουλος και τα άλλα διακεκριμένα μέλη της «Εν Άστρει» συγροτηθείσης επιτροπής που κατάρτησε το «ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙΒ’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ», το «Σύνταγμα του Άστρους».
Η συνταγματική Εθνοσυνέλευση επιβεβαίωσε κατηγορηματικά το όνομα του οικισμού ήταν Άστροςπριν την 29ηΜαρτίου 1823 ,σύμφωνα με την αδιαφιλονίκητη νομική ερμηνεία των εγγράφων της Εθνοσυνέλευσης, για όσους καταλαβαίνουν νομικά συνταγματικά κείμενα.Αυτά λένε όλα τα έγγραφα και δεν αναφέρεται κανένα άλλο όνομα, είναι έκδηλο αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός , είναι ένα συνταγματικό κείμενο.Όλα τα άλλα είναι τουλάχιστον φαιδρότητες και ανακρίβειες, που μερικοί αναφέρουν αδικαιολόγητα και απερίσκεπτα για τους δικούς τους συγκεκριμένους λόγους.
Γνωρίζουμε τι μας λένε τα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης την 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας, «τo Άστροςαναμφισβήτητα και τελεσίδικα ( οι ερμηνείες και τα σχόλια είναι περιττά) υπήρχε πολύ νωρίτερα πριν το 1823», αλλά για να τελειώνουμε κάποτε διακόσια χρόνια αργότερα, θεωρούμε αναγκαίο να σχολιάσουμε οριστικά και τελεσίδικα τα «περίφημα Αγιαννίτικα Καλύβια» και να επισημάνουμε συνοπτικάτα σπουδαιότερα θέματα για το Άστρος και το Παράλιο Άστρος.
Ο Ν. Σπηλιάδης( Πρωθυπουργόςτο 1829) σαφέστατα και λεπτομερέστατα αναφέρει «και όμως οι ολιγαρχικοί, οίτινες είχον καταλάβει τ’ Αγιαννίτικαλεγόμενα καλύβιαεις τοΆστρος, ητοιμάζοντο …» «Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνικήν Ιστορίαν (1821-1843)».( σελ 502).
Υπάρχουν και άλλες σχετικές αναφορές. Στη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος 1826 διαβάζουμε, «και βλέπει τον εχθρόν επιστρέφοντα πάλιν πανστρατιά, και διευθυνόμενο προς τα Καλύβια του αγίου Ιωάννου εις το Άστρος». Σωστά διαβάζουμε «εις το Άστρος».
Επίσης είναι ενδιαφέρον ο σχολαστικός και σαφέστατος Leake το 1805 αναφέρει την «πεδιάδα του Άστρους», στο Ξεροκάμπιτου Αγιάννη και αποκαλείτον Αγιάννη τα «Αγιαννίτικα Καλύβια», «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα απότην πεδιάδα του Άστρους, (δηλ από το Ξεροκάμπι)που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη» .(Leake Travels in Morea,σελ. 492).
Ο Νικόλαος Σπηλιάδης θεωρείται ο αυθεντικότερος ιστορικός της Ελληνικής επανάστασης του 1821, έγραψε τα «Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνικήν Ιστορίαν (1821-1843)». Το 1822 διορίζεται Γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας και αργότερα πληρεξούσιος και Γραμματέας της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα. Το 1827 επελέγη μεταξύ των δώδεκα μελών της Επιτροπής, που ανάλαβε την αναθεώρηση του Συντάγματος. Υπήρξε επίσης βουλευτής, εκπρόσωπος της Αρκαδίας. Το1829 γίνεταιΓραμματέας της Επικρατείας ( Πρωθυπουργός), επί Καποδίστρια.
Για τα «Απομνημονεύματα» του Σπηλιάδη ο σοβαρότερος μελετητής του Παναγιώτης Φ. Χριστόπουλος σημειώνει ότι «πρόκειται περί συνθετικού ιστορικού έργου, σπανίας αντικειμενικότητας και σχολαστικώς τεκμηριωμένου, που καλύπτει όλον τον ελληνικό χώρο και τον διεθνή καθ’ όσον αφορά την Ελλάδα κατά την περίοδο 1820-43». Και προσθέτει για τον Σπηλιάδη : «Αξιόπιστος, λεπτολόγος και σαφής, έδωσε την πλέον εκτενή εξιστόρηση των γεγονότων από πολιτικής σκοπιάς, στηριζόμενος στο σύνολο του αρχειακού υλικού, που είχε στη διάθεσή του εξ ολοκλήρου».
Οι Αγιαννίτες αποκαλούσανεπίσης Αγιαννίτικα καλύβια ,τα σπίτια τους, αναφερόμενοι στα καλύβια τους που είχαν σαν δεύτερη προσωρινήκατοικίαστην «πατρίδα τους», «εις το Άστρος», «στο Άστρος»
Είναι η γνώμη μας τα «Αγιαννίτικα Καλύβια» και «τα καλύβια του Αγίου Ιωάννου» αναφέρονται με την Εθνοσυνέλευση, όχι σε άλλες αναφορές, για ουσιαστικά δύο λόγους, που τους αναφέρει ο Θουκυδίδης 2,500 χρόνια νωρίτερα ,μερικοί απερίσκεπτα:
«στρέφονται προς όσα βρίσκουν έτοιμα»
«Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε».
Όλοι γνωρίζουν τα «περίφημα Αγιαννίτικα Καλύβια» δημιουργήθηκαν από μερικούς για να ορφανέψει το όνομα Άστρος και τότε εύκολα από την πίσω πόρτα να γίνει εύκολη λεία, από το νεότερο οικισμό της περιοχής ,που στην τοποθεσία του υπήρχαν για χιλιάδες χρόνια μόνο έλη, βούρλα και καλάμια μέχρι το 1823, όταν η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».
Διακόσια χρόνια αργότερα μερικοί ανεξήγητα και παράξενα επανέρχονται , « Η εθνοσυνέλευση έγινε στα Αγιαννίτικα Καλύβια». Για τους λόγους τους, ουσιαστικά κάτι άλλο θέλουν να πουν, που το κρύβουν η απερίσκεπτα για να εντυπωσιάσουν , αλλά άθελα κάνουν παραποίηση του νόμιμουονόματος τουοικισμού . Όταν το κάνουν συνέχεια προκαλούν δικαιολογημένα ερωτηματικά για τις προθέσεις τους και τελικά δεν γίνονται αποδεκτοί από την τοπική κοινωνία, που έχει τους δικούς της απαράβατους κανόνες , τους χαρακτηρίζει τελεσίδικα και τους τοποθετεί στα ανάλογα ντουλάπια της ιστορίας.
1)Μερικοί ελάχιστοι απερίσκεπτα και ατεκμηρίωτα, διακόσια χρόνια αργότερα ,«στρέφονται προςόσα βρίσκουν έτοιμα» και για ανεξήγητους και εντυπωσιακούς λόγους χρησιμοποιούν, ενδιαφέρον όχι σε όλες τις αναφορέςγια το Άστρος , αλλά αποκλειστικά«τα Αγιαννίτικα Καλύβια» αναφέρονται με την Εθνοσυνέλευση. Οι φαιδρότητες συνεχίζονται άσκοπα και περίεργα . Συνιστούμε σοβαρότητα, αμεροληψία και αντικειμενικότητα. «Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» έλεγε ο Ευριπίδης. Τί άλλο να πούμε.
2)Διακόσια χρόνια αργότεραελάχιστοι γείτονες, μετριούνται στα δάκτυλα, «αυτοπυροβολούνται» ,ανοίγουν τρύπες στη βάρκα του τόπου μας, (όπως πάμε θα βουλιάξουμε όλοι μαζί αν δεν τους σταματήσουμε…). Άσκοπα και αυθαίρετα «Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πως τους συνέφερε», δεν είναι αμερόληπτοι και αντικειμενικοί, δεν γνωρίζουν και δεν αναφέρουν τα έγγραφα και τις αναφορές του Ελληνικού κράτους, ούτε την Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης που «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» , λογικά συμπεραίνουμε δεν διαβάζουν την ιστορία του τόπου μας και λένε ότι τους καπνίσει.
Θεωρούμε την αναφορά«Αγιαννίτικα Καλύβια » για το Άστρος ,άστοχη ,άσχετηκαι επιστημονικά αναιτιολόγητη ,που αν και δεν υπάρχει λόγος να αναφέρεται στο θέμα προστίθεται απερίσκεπτα, διακριτικά και επιδεικτικά για ανεξήγητους λόγους , δεν αρμόζει στο δημόσιο διάλογοκαι δυστυχώςκυρίως άθελα και ελάχιστες φορές ηθελημέναπροκαλεί την απαξίωση μιας κοινωνίας, αφού ταυτόχρονα επίσημα τουλάχιστον για διακόσια χρόνια από το 1823 το νόμιμο όνομα του οικισμού Άστρος , είναι γνωστό στους αναφέροντεςκαι στο πανελλήνιο . Όλοι γνωρίζουν και λένε , «ΗΕθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος», αλλά μερικοί αδικαιολόγητα κάνουν παραποίηση του ονόματος οικισμού.
Δεν έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα ούτε διαβάσαμε πουθενά οι κάτοικοι να λένε τους δικούς τους οικισμούς στη περιοχής μας Αγιαννίτικα καλύβια, Πραστιώτικα η Τσακώνικα καλύβια, Κορακοβουνιώτικα καλύβια, Δολιανίτικα καλύβια,Μελιγιώτικα καλύβια,Κουτροφιώτικα καλύβια… ( οι έξυπνοι Βερβενιώτες γελάνε ακόμα) , αλλάοι κάτοικοι των οικισμών τους και οι γείτονεςτους, (περίεργα εκτός από ένα οικισμό…) αποκαλούν πάντοτε όλους τους οικισμούς της περιοχής με το νόμιμο όνομα τους, Άστρος, Άγιος Ανδρέας ,Κούτρουφα, Μελιγού, Κορακοβούνι, Βέρβενα, Δολιανά .Για το λόγο αυτό οι νεότεροι γελάνε όταν καμιά φοράακούνε π.χ. Πραστιώτικα καλύβια, Κορακοβουνιώτικα καλύβια κ.λ.π ,δεν το έχουν ακούσει ποτέ νωρίτερα και ούτε ξέρουν τι είναι….Είναι έκδηλο τα «καλύβια» , πέρασαν τελεσίδικα στα ντουλάπια της ιστορίας.
Βέβαια υπάρχουν καιπερίεργες εξαιρέσεις. Μερικοί γείτονες «αυτοδιορίζονται»αρμόδιοι καιαποκτούν το δικαίωμα να ονομάζουν άλλους οικισμούς , όχι τους δικούς τους,όπως τους καπνίσει και δήθεν τους συμφέρει. Είναι ενδιαφέρον ότι όλοι αποκαλούν την γειτονική Μελιγού πάντοτε με το νόμιμο όνομα της, π.χ. Η Μελιγού το 1836 προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας ,αλλά μερικοίόταν αναφέρονται στην «Εν Άστρει » εθνοσυνέλευση ,αυτοδίκαια αλλάζουν προσωρινά το όνομα της Μελιγούς, όπως τους συμφέρει, κυρίως όταν αναφέρονται στους δύο οικισμούς,λένε «Αγιαννίτικα καλύβια …και Μελιγιώτικα καλύβια». Και την επόμενη μέρα σε άλλη αναφορά , όχι για την εθνοσυνέλευση, επανέρχονται στο αρχικό νόμιμο όνομα Μελιγού. Αυτά μερικοί τα αποκαλούν φαιδρότητες, …«πολλά και γελοία».
Επίσης υπάρχουν και άλλες περίεργες εξαιρέσεις, οι ίδιοι γείτονες και μερικοί ελάχιστοι φίλοι τους ,έχουν ξεχάσει το όνομα της τότε τοποθεσίας που βρίσκεται ο σημερινός οικισμός από το 1845 του Παραλίου Άστρους και αυτοδίκαιασαν «αρμόδιοι»έχουν αποκτήσει το δικαίωμα να αποκαλούν άλλους οικισμούς όπως τους καπνίσει ,όχι τους δικούς τους, και διακόσια χρόνια αργότερα αποκαλούν το Άστρος , μόνο όταν αναφέρονται για την “Εν Άστρει” Εθνοσυνέλευση «Αγιαννίτικα καλύβια».Οι φαιδρότητες συνεχίζονται άσκοπα και περίεργα ,γιατί άραγε δεν λένε το ίδιο όνομα σε όλες τις αναφορές τους….. μάλλον γιατί καταλαβαίνουν αυτά που λένε είναι φαιδρότητες…..
Για να τελειώνουμε κάποτεμε τις ηθελημένα η άθελα φαιδρές αναφορές για το ιστορικόν Άστρος «Αγιαννίτικα Καλύβια» και «καλύβια του Αγίου Ιωάννου» ,συνοπτικά για μερικούς που δεν διαβάζουν και δεν ξέρουν την ιστορία μας , ας γνωρίζουν τα παρακάτω.
Ο Άκουρος, ο Καρυτσιώτης , ο Κολοκοτρώνης , οι πρωθυπουργοί Μαυροκορδάτος και Σπηλιάδης γνώριζαν καλύτερα από τους μελετητές και έλεγανστο«Άστρος». Το 1823,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας »το Άστροςτο βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης .Η Διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη». ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝΕΝ ΑΣΤΡΕΙΒ’ ΕΘΝΙΚΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ. Οι παραπάνω ελάχιστοι εθελοντές αγνοούν την στοιχειώδη επιστημονική αμεροληψία και αντικειμενικότητα, «στρέφονται προςόσα βρίσκουν έτοιμα»,«άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πως τους συνέφερε», περίεργα δεν αναφέρουν και δεν σχολιάζουν τα γνωστά σε όλους ιστορικά στοιχεία και τις διασταυρωμένες αναφορές , και «όπως τους συμφέρει» κάνουν τις δικές τους ερμηνείες και συμπεράσματα.
Αλλά οι αναγνώστες επίσης γνωρίζουν καλύτερακαι εύκολα διακρίνουντην ιστορική αλήθεια και τα ιστορικά στοιχεία από τα ατεκμηρίωτα σχόλια, συμπεράσματα και ερμηνείες.
Πρέπει να διευκρινίσουμε, για κάθε ενδεχόμενο για να το καταλάβουν όλοι , υπάρχει μεγάλη διαφορά στις παρακάτω φράσεις που έχουν τελείως διαφορετικό νόημα.
Είναι παραποίηση ονόματος οικισμού και επιπόλαιη η σκόπιμη ανακρίβεια, η φράση«η Εθνοσυνέλευση έγινε στα Αγιαννίτικα Καλύβια».
Είναι ένα λανθασμένο συμπέρασμα η μια φαιδρότητα η φράση «η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος που οι Αγιαννίτες αποκαλούσαν τα προσωρινά σπίτια Αγιαννίτικα Καλύβια» ( ας είναι λάθος το συμπέρασμα Αγιαννίτικα Καλύβια),τι να κάνουμε ,υπάρχουν απερίσκεπτοι και ανιστόρητοι.
Είναι παραποίηση ονόματος οικισμού και επιπόλαιη η σκόπιμη ανακρίβεια είναι η φράση , το «Μεσόγειο» ή το «Μεσόγειο Άστρος»
Είναι ένα λανθασμένο συμπέρασμα ημια φαιδρότητα, «το Άστρος ,που μερικοί γείτονες το αποκαλούσαν Μεσόγειο ή Μεσόγειο Άστρος» ,( ας είναι λάθος το συμπέρασμα το “Μεσόγειο” ή το “Μεσόγειο Άστρος”), επίσης τι να κάνουμε ,υπάρχουν απερίσκεπτοι και ανιστόρητοι.
Για να γίνουμε καλύτερα αντιληπτοί από μερικούς γείτονες ,θέλουμε να αναφέρουμε δεν ακούσαμε ποτέ ένα Αστρεινό να αναφέρει «πάμε σήμερα για μπάνιο στη Σκάλα» η «ο Άκουρος νίκησε τον Ιμπραήμ στη Σκάλα το 1826» (Το Παράλιο Άστρος δεν υπήρχε το 1826 και εντάχθηκε στο δήμο Θυρέας το 1845), γιατί οι Αστρεινοί έχουν μια στοιχειώδη σοβαρότητα και σέβονται τους γείτονες τους , (ανεξάρτητα από τις φαιδρότητες που υπάρχουν, τις αγνοούν και δεν τους απασχολούν).
Την παραποίηση ονόματος οικισμού καταδικάζουμε δημόσια και για αυτή μιλάμε ,δεν μας απασχολούν οι φαιδρότητες .
Τελικά αφού η αναφορά τα «Αγιαννίτικα Καλύβια» για το Άστρος, σχεδόν ξεχάστηκε στα ντουλάπια της ιστορίας, μερικοί συνεχίζουν με κάτι καινούργιο για πάντοτε τους ίδιους λόγους τους , γιατί οι φαιδρές αναφορές δεν έγιναν αποδεκτές από κανένα , μια και πάντοτε μιλάμε τι είναι «ηθικό και δίκαιο» ,συνεχίζουν άσκοπα, «ανήθικα και παράνομα» και αποκαλούν το Άστρος με το καινούργιο όνομα Μεσόγειο, Μεσόγειο Άστρος και (Μεσόγειο) Άστρος, αν και γνωρίζουν το νόμιμο όνομα του οικισμούγια τουλάχιστον διακόσια χρόνια είναι Άστροςκαι «η Εθνοσυνέλευση έγινε στο Άστρος».
Κυρίως η αναφορά «Μεσόγειο», «Μεσόγειο Άστρος» για το ιστορικόν Άστρος, γίνεται από άγνοια, επιπολαιότητα και απερισκεψία , γιατί μερικοί «θέλουν να δείξουν τα αμπέλια» στους Αστρεινούς, γιατί δήθεν αυτοί έχουν το δικαίωμα να ονομάζουν οικισμούς όπου ταξιδεύουν σε άλλους τόπους. Κατά την γνώμη τους ,αυτοί είναι οι αρμόδιοι για τα ονόματα όλων των οικισμών, το Ελληνικό κράτος δεν πρέπει να ονομάζει οικισμούς, και κατά την γνώμη τουςοι Αστρεινοί δεν έχουν δικαίωμα για το όνοματου οικισμού τους και υποδεικνύουν έμμεσα οι Αστρεινοί δεν ξέρουν το όνομα του οικισμού τους και την ιστορία τους ,αλλά αυτοί «τα ξέρουν όλα»….,που είναι «πολλά και γελοία»…
Επαναλαμβάνουμε για κάθε ενδεχόμενο ,είναι η γνώμη μας, οι αναφορές « Η Εθνοσυνέλευση έγινε στα Αγιαννίτικα Καλύβια» και γενικά η αναφορά το «Μεσόγειο» ή το «Μεσόγειο Άστρος», είναι παραποίηση ονόματος οικισμού , πιθανά είναι διασπορά ψευδών ειδήσεων και σίγουρα αυτονόητα καταδικάζονται σαν διχαστικές αναφορές από την τοπική κοινωνία, γιατί το νόμιμο όνομα του οικισμού είναι Άστρος, επίσημα και συνέχεια μέχρι σήμερα από το 1823 , 1841 ,1912,1985,1997,2025 ,μέχρι σήμερα. Είναι σίγουρα απαράδεκτες και αντίθετες με τους ηθικούς κανόνες της τοπικής κοινωνίας, οδηγούν στο πουθενά ,είναι άσκοπες , δείχνουν την έλλειψη μιας στοιχειώδους σοβαρότητας, αμεροληψίας και αντικειμενικότητας και αναμφισβήτητα πολλοί νεότεροι συμπολίτες και επίσης όλοι πολλοί παλιότεροι …τις αποκαλούν φαιδρότητες και τις αποδοκιμάζουν με τον τρόπο τους.
Για κάθε ενδεχόμενο θυμίζουμε την ιστορική αλήθεια. Είναι αυτονόητο ο πρωθυπουργός το 1823Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ήταν περισσότερο αξιόπιστος και αρμόδιος, από όλους τους μετέπειτα «διακεκριμένους» και μη διακεκριμένους ιστορικούς μελετητές και είναι η γνώμη μας σίγουρα οι αναγνώστες πιστεύουν το πρωθυπουργό της εποχής … και αγνοούν τις ερμηνείες και τα συμπεράσματα.
O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) , τέσσερις ημέρες μετά την Εθνοσυνέλευση στο Άστρος σε επιστολή στις 22 Απριλίου 1823 , ένα από τα τελευταία έγγραφα που υπογράφει ως πρόεδρος του Εκτελεστικού ανακοινώνει με «ευχάριστο καθήκον» στους ισχυρούς της το μεγάλο γεγονός,υπήρχε «η απελευθερωμένη Ελλάδα» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»( Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023,Ἐν ἌστρειἩ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823, τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις.Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121).
Με την πρώτη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1835, το Άστρος εντάχθηκε στον Δήμο Θυρέας με έδρα τον οικισμό Άγιος Ιωάννης (ΦΕΚ 16Α – 24/05/1835). Από το 1841 έως το 1912, το Άστρος ήταν η χειμερινή έδρα του Δήμου Θυρέας , ο Αγιάννης ήταν η θερινή έδρα {ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841) . Από το 1912 ο οικισμός αποτέλεσε έδρα κοινότητας Άστρους η οποία εξελίχθηκε στο Δήμο Άστρους το 1985 (ΦΕΚ 99Α – 28/05/1985). Από το 1998 το Άστρος αποτελεί έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας(ΦΕΚ 244Α – 04/12/1997).
Κατά την γνώμη μας η τοπική κοινωνία , που έχει τους δικούς της απαράβατους κανόνες, περιφρονεί καθημερινά όλες τις φαιδρότητες και πάντοτε τις τοποθετεί τελεσίδικα στα ανάλογα ντουλάπια της ιστορίας.
«H ιστορία δεν σβήνεται, δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται»: Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος.
Σχετικά θέματα για το Άστρος και το Παράλιο Άστρος
Από, 1) Το 2ο μ.χ. αιώνα ,πρώτη αναφορά του Πτολεμαίου για το πόλισμα «Άστρον», που είναι σίγουρα τεκμηριωμένα το σημερινό Άστρος. – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Η αναφορά του Κλαύδιου Πτολεμαίου το 2ο αιώνα μ.χ. είναι η πρώτη αναφορά για το όνομα « Άστρον» ,που είναι σίγουρα το σημερινό Άστρος. Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας απέχει 170 χλμ από την Αθήνα , 200 χλμ από το αεροδρόμιο, και βρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέακαι αργότερα το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες. Ο Αγιάννης απέχει 17 χλμ. από το Άστρος και το Παράλιο Άστρος απέχει 4 χλμ από το Άστρος. Στα ενδότερα από την αρχαιότητα βρίσκονται το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο, όπως διακρίνεται στο παραπάνω χάρτη. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται όλοι οι παλαιότεροι οικισμοί της περιοχής, ο γειτονικός Άγιος Ανδρέας, Κορακοβούνι ,Κούτρουφα , Μελιγού , Βέρβενα και Δολιανά. Είναι έκδηλο όπως αναφέρουν πολλοί ιστορικοί μελετητές οι κάτοικοι στην αρχαιότητα και αργότερα προτιμούσαν τα ενδότερα. Δεν είναι τυχαίο διαχρονικά οι μεγαλύτεροι οικισμοί στην δυτική παραλία του Αργολικού βρίσκονται στα ενδότερα. Από , Το Άστρος της Θαλάσσης ,«Πρασιά να γ λε_γ Αργείας Άστρον να λε δ Ινάχου ποτ.εκβολαί να λε γ η αρχή του ποταμού να λ Ναυπλία επίνειον» Η πρώτη αναφορά για το όνομα«Άστρον» έγινε από τον Πτολεμαίο τον 2ο μ.χ. αιώνα, αλλά ο Πτολεμαίος δεν αναφέρει την ακριβή τοποθεσία του πολίσματος «Άστρον» , όπως είναι έκδηλο από την παραπάνω αναφορά. Από την αναφορά του Πτολεμαίου το Άστρον ήταν κάπου από το Λεωνίδιο μέχρι το Ναύπλιο . Δεν υπάρχουν μέχρι σήμερα αξιόπιστα τεκμήρια που να συνδέουν το πόλισμα Άστρον με μία ακριβή και συγκεκριμένη τοποθεσία, παρά μόνο υπάρχουν ερμηνείες και συμπεράσματα….. Η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους για χιλιάδες χρόνια πριν το 1832 ήταν ακατοίκητη. Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους ήταν νησί μέχρι τον 5ο αιώνα π.χ., και έγινε σταδιακά χερσόνησος από τις προσχώσεις του ποταμού Τάνου. Φυσιολογικά αργότερα από το 5ο π.χ. αιώνα αρχικά «μέχρι τον 19ο αιώνα εκατέρωθεν της χερσονήσου υπήρχαν μικρολίμνες και βαλτώδεις εκτάσεις» (Από Σ.Ι.Αρβανίτη σελ 386 ) , από την «παλιόστερνα» , βρισκόταν στην τοποθεσία της σημερινής κεντρικής πλατείας, μέχρι τον Ατσίγγανο και το Παλιόχανο. Το ίδιο αναφέρουν και άλλοι νεότεροι ιστορικοί μελετητές στην σημερινή κεντρική πλατεία μέχρι τον Ατσίγγανο υπήρχαν «έλη και βούρλα» και ο τόπος γύρω από την χερσόνησο λεγόταν μετά το 1845 από τους κατοίκους του και «Λιμνιώνας»,γιατί υπήρχαν μόνιμα στάσιμα νερά…… Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. « οι διάφοροι πληθυσμοί οι διαιτώμενοι κατά τα παράλια της Θυρεάτιδος ηναγκάσθηκαν για τούτον η εκείνο τον λόγον να πήξωσι τας σταθεράς αυτών καλιάς κατά τα ενδότερα της Κυνουρίας » (σελ 100) και « του κλίματος αυτής μη επιτρέποντος την εν τω ιδίω τόπω χειμώνος και θέρους διατριβήν»… «αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών να αναβαίνωσιν εις τον Άγιον Ιωάννην»(σελ 99)…….. Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω και την τεκμηριωμένη αναφορά του Γεωργίου Φραντζή για το «Άστρον», το πόλισμα «Άστρον» του Πτολεμαίου βρισκόταν σαν συνέχεια της πόλης Θυρέας στο κάμπο της Θυρέας ,κοντά η εκεί που ήταν η αρχαία πόλη Θυρέα ,που είναι πολύ κοντά η στο σημερινό Άστρος . Αφού στη περιοχή αναμφισβήτητα στην αρχαιότητα στο συγκεκριμένο σημείο υπήρχε η αρχαία πόλη Θυρέα, είναι λογικό και πιθανό επίσης αργότερα αδιάκοπα να κατοικείται , όπως συνεχίζει να κατοικείται για χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα. Από, 2) Το 1256 ,«Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) , στον Αγιάννη του Άστρους . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Το κάστρο στο Ξεροκάμπι του Αγιάννη ,όταν χτίστηκε το 1256, ονομάστηκε φυσιολογικά από τον πρίγκηπα Βιλλαρδουίνο, από την μητρόπολη της περιοχήςτον γειτονικό Αγιάννη (Άστρος) «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους). Η φυσιολογική ονομασία του κάστρου από τον Αγιάννη (Άστρος) πρόσθετα επιβεβαιώνει ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) πριν το 1256, όπως αναφέρουν διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές (Ν.Βέης και άλλοι ) , τους μεσαιωνικούς χρόνους τουλάχιστον για χίλια χρόνια περίπου 200 μ.χ. -1435 και αργότερα ,ονομάζετο επίσης Άστρος, (επάνω) Άστρος και Αγιάννης του Άστρους. Επίσης ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος το 1320 επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), «του άστρου εις τον κάμπον της Μαλεβής», κάτω από το γειτονικό κάστρο «Castiello la Estella» ,Kάστρο του Άστρους , το οποίο εύλογα πήρε το όνομα Εστέλλα από το Άστρος (όπως λεγόταν τότε ο Αγιάννης). Οι διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος, Αδαμ. Αδαμαντίου και Αναστάσιος Ι. Μπάλλας , και άλλοι τοποθέτησαν πειστικά τοκάστρο Εστέλλα του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως στο Ξεροκάμπι ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης και Άγιος Πέτρος. Επίσης πολλοί διακεκριμένοι καστρολόγοι πειστικά συμφωνούν με τα παραπάνω. Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β’ Παλαιολόγος το 1320 επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής είναι Άστρος (Αγιάννης), «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος). Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους “ Και δη εν τη αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως αναφέρεται ότι ο πρίγκιψ του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος προς ευκολωτέραν υποταγήν των Τσακώνων έκτισε , τω 1256, το κάστρον, όπερ καλείται la Estella” Παραθέτω …. Et le princep por mellor senyorear los fizo alli un castiello suso en las montanyas, el qual se clama la Estella (σ.93)» «Όθεν το castiello la Estella (=Άστρος) πρέπει να αναζητήσωμε στα ενδότερα της Κυνουρίας « suso en las montanyas”,.( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 93) «Και όντως το Άστρος και κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους ήτο διμερές … ο Άγιος Ιωάννης κατ αρχάς είχεν υπόστασιν σαν θερινή κατοικία των Αστρινών καλουμένηκαι (επάνω) Άστρος και Αγιάννης Άστρους,έπειτα δε κατέστη και αυτοτελές χωρίον ,ότε μετά την Άλωσιν της Βασιλευούσης …Και ακριβώς επί μεμονωμένου βουνού άνωθεν του Αγίου Ιωάννου (=Επάνω Άστρους) κείται … το Κάστρο τη Ωριάς …Κατά την εμήν γνώμην μετά τας ανωτέρω εξηγήσεις πιθανώτατα δυνάμεθα να ταυτίσωμεν το Κάστρο της Ωριάς του Πάρνωνος προς το Estella =Άστρος.(( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 99-100) «Προφανώς το Estella τούτο είναι το Άστρος» (Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 93 ). Πεντακόσια χρόνια αργότερα από τον Aδρόνικο Β’ Παλαιολόγο , επίσης ο Leake το 1805 αναφέρει και επιβεβαιώνει την ίδια πεδιάδα του Παλαιολόγου από το 1320 , « την πεδιάδα του Άστρους» στο Ξεροκάμπι , κοντά στον Αγιάννη του Άστρους. «Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ από το Ξεροκάμπι) που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492) 4) Το 1320 «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους, κάτω από το κάστρο Εστέλλα (=Άστρος) – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Η αναφορά είναι επίσημη, του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.), ήταν Βυζαντινός Αυτοκράτορας (1282-1328) , αλλά το κυριώτερο είναι σαφέστατη για την τοποθεσία, «περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής», στο «Ξεροκάμπι» του Αγιάννη του Άστρους.(Aνδρόνικου Β’ Παλαιολόγου Χρυσόβουλο (4) 1320 σελ.114), Η πρώτη επίσημη αναφορά της πόλης με το όνομα «Άστρος» συναντάται σε χρυσόβουλο του έτους 1293 του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, « δι ού παρέχεται εις τον Μητροπολίτην Μονεμβασίας το αξίωμα του εξάρχου της Πελοποννήσου »… «μετά του αγίου θείον τέμενος,το καλούμενον Άστρος». Αλλά υπάρχει και η αναφορά από τον Π.Δούκα, επίσης το 1292 συναντάται στο χρυσόβουλο Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου «Από Άστρους εις Κωστάντζαν-Ζήτζινα ..» (Λακωνικά Α,1932 σ.54, Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 29). Οι αναφορές του 1292 και 1293 δεν περικλείουν την ακριβή τοποθεσία για το Άστρος,αλλά επειδή ο ίδιος Βυζαντινός Αυτοκράτορας στην αναφορά του 1320 ,«την περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» περιέχει την τοποθεσία,δηλ. ο Αγιάννης είναι το Άστρος, είναι αυτονόητο ο αυτοκράτορας γνώριζε το Άστρος, μιλούσε για το ίδιο Άστρος και επομένως οι αναφορές του 1292 και 1293 είναι για το σημερινό Άστρος .Αλλωστε τότε υπήρχε ο οικισμός στην περιοχή του κάμπου της Θυρέας σύμφωνα με άλλες αναφορές. «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 97) Από,5) Το 1435 ο Γεώργιος Φραντζής αναφέρει το Άστρον (το σημερινό Άστρος) και τον Άγιον Ιωάννη (Αγιάννης του Άστρους). – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Από,Θανάση Π. Κωστάκη: Σύντομη γραμματική της Τσακώνικης Διαλέκτου (BT),1951«Από το Φρατζή,έκδοση Βόννης σ.159…..Και κατά αρχάς του θέρους του ς@μγ (=1435)…. αί είσιν αι κάτω γεγραμμέναι χώραι και πόλεις και κώμαι, Άστρον,άγιος Πέτρος , Άγιος Ιωάννης, Πλαταμόνας (Σημερ.Πλάτανος),Μελίγον (σημερ. Μελιγού), Προάστειον (σημερ,Πραστός) ,Λεωνίδας (σημερ.Λεωνίδιον), Κυπαρισσία (σημερ.Κυπαρίσσι) ,Ρέοντας και Σίτανας (σημερ.Σίταινας)… Βλ.Σ.Λάμπρου,Μικταί Σελίδες , Αθήναι 1905 σ.416-419 και Φ.Κουκουλέ, Αθηνά 39 (1927) σ.122». Ο Γεώργιος Φραντζής το 1435 επιβεβαιώνει η αναφορά του Πτολεμαίου 2ο μ.χ. αιώνα για το πόλισμα Άστρον είναι το σημερινό Άστρος , γιατί υπήρχε αδιάκοπα οικισμός στην περιοχή από την εποχή της πόλης Θυρέας. Το «Άστρον» του Φραντζή είναι αναμφισβήτητα το σημερινό Άστρος, που βρίσκεται στην ίδια τοποθεσία της αρχαίας πόλης Θυρέας και του πολίσματος Άστρου του Πτολεμαίου. Η αναφορά του Φραντζή Άστρον είναι αναμφισβήτητα η πέμπτη αναφορά ,που πειστικά τοποθετεί το σημερινό Άστρος στην συγκεκριμένη τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα, πρώτη ήταν του Χρονικού του Μορέως το 1256, «Castiello la Estella» (Kάστρο του Άστρους) και οι τρεις επίσημες αναφορές του 1293,1292,1320 του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Aδρόνικου Β’ Παλαιολόγου (1259-1332 μ.χ.) Χρυσόβουλο (4) 1320 (σελ.114), «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής». Αναμφισβήτητα υπήρχε οικισμός στο σημερινό Άστρος πριν χιλιάδες χρόνια από πολλές άλλες αναφορές . Σίγουρα η αναφορά του Φραντζή είναι για το σημερινό Άστρος και δεν είναι για άλλον οικισμό, γιατί θα έπρεπε να αναφέρεται και το σημερινό Άστρος ,που ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός στο κάμπο της Θυρέας, έστω με διαφορετικό όνομα ( όπως ο Φραντζής αναφέρει τον μικρότερο οικισμό Μελίγον (σημερ. Μελιγού ) .Αν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους θα τον ανέφερε ο Φραντζής, αφού ανέφερε την Μελιγού και ταυτόχρονα ανέφερε το Άστρον για το σημερινό Άστρος. Απλά θα ανέφερε και τους δύο οικισμούς το Άστρος και το Παράλιο Άστρος , αν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους . Στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους τους μεσαιωνικούς χρόνους υπήρχε οικισμός σύμφωνα με το Νίκο Βέη και πολλές άλλες αναφορές . «Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον» (σελ 97)., το 1516 οι αναφορές Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri και Astro είναι για το σημερινό Άστρος και η αναφορά του Ανδρόνικου Β’Παλαιολόγου «του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» και πολλές άλλες. Επίσης το γεγονός ότι δεν αναφέρεται οικισμός με κανένα όνομα στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους ,όπως συμφωνούν ιστορικοί μελετητές τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Νησί και οι κάτοικοι από την αρχαιότητα στην συγκεκριμένη περιοχή προτιμούσαν τα ενδότερα, αυτό πρόσθετα επιβεβαιώνει ότι η αναφορά του Φραντζή το 1435 για το πόλισμα Άστρον είναι το σημερινό Άστρος . Από,6) 1516. Toast(r)ι (=Toasti) , Toastri και Astro είναι το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Aλλά το Άστρος και Αστρίτσι δεν είναι εν και το αυτό σημείον».( Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. σελ 97) Είναι έκδηλο στην περιοχή το 15 αιώνα υπήρχαν δύο διαφορετικά τοπογραφικά σημείαToastri και Astritzi (Laprici). Σε όλες τις παρακάτω αναφορές υπάρχει πάντοτε στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας το τοπογραφικό σημείο Toast(r)ι ,Toastri, Astro , που είναι το σημερινό Άστρος. Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερα ο οικισμός Toastri, που είναι το σημερινό Άστρος, το σημείο Laprici (Astritzi) που είναι το Κάστρο Παραλίου Άστρους και το νησί Stella που είναι η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους . Σε διάφορες αναφορές του 1516, 1545,1547, 1570,1650 αναφέρονται το Toast(r)ι ,Toastri, σαν μεσογειακό τοπογραφικό σημείο και ανατολικά , νότια ανατολικά, βρίσκεται το τοπογραφικό σημείο Astritzi, Ostrici, Laprici σαν κάστρο και Stella σαν νησί. Σε τοπικά φυλλάδια λανθασμένα η αναφορά στους Ενετικούς χάρτες Stella για την χερσόνησο Παραλίου Άστρους (ήταν νησί πριν τον 5ο π.χ. αιώνα) ανεξήγητα και ατεκμηρίωτα συγχέεται με το κάστρο Estella ,που βρίσκεται στον Αγιάννη του Άστρους. Το κάστρο του Παραλίου Άστρους, δεν αναφέρεται από κανέναν ιστορικό μελετητή με το όνομα Estella (Εστέλλα), αλλά πολλοί ιστορικοί μελετητές συμφωνούν είναι το κάστρο Astritzi, Astrici, Ostrici, Laprici . Υπάρχουν αρκετοί Ενετικοί χάρτες που αναφέρουν την χερσόνησο με το όνομα Stella (Στέλλα) αλλά δεν υπάρχει χάρτης που αναφέρει την χερσόνησο η το κάστρο Παραλίου Άστρους με το όνομα Estella (Εστέλλα). Αυτονόητα άλλο είναι το νησί Stella , που είναι η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους , και άλλο είναι το κάστρο Estella στον Αγιάννη. «Κατά τα ανωτέρω ,έχουμε δύο διάφορα γεωγραφικά σημεία , το Άστρος και το Αστρίτσι» αναφέρει ο Ν.Φλούδας που συμφωνεί με το Ν.Βέη (Ν.Φλούδας Θυρεατικα Β. σελ 34,35,38). Το 1516…« εν τω μνημείω τούτω λέγω,σημειούται toastri (= το Άστρος ) και Οstrici(= Αστρίτσι) … “Οθεν εξ όλων των προμνημονευθέντων μαρτυρίων, και άλλων τινων μεγαγενεστέρων χρόνων , ελέγχεται ότιτο Αστρίτσι είναι διάφορον του Άστρους τοπογραφικόν σημείον»( Νίκος Βέης ,Μνείαι του Άστρους σελ 98) Εύκολα συμπεραίνουμε το σημερινό Άστρος αναφέρεται στους Ενετικούς χάρτες και κείμενα του μεσαίωνα Toast(r)ι , Toastri και Astro. Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους αναφέρεται στους Ενετικούς χάρτες εσφαλμένα σαννησί Stella ( δεν γνωρίζουμε αν αναφέρεται σε κείμενα Stella, ήταν νησί πριν το 5ο αιώνα π.χ.) και το κάστρο Παραλίου Άστρους αναφέρεται Astrissi, Αstritzi, Astrici, Ostrici, Laprici. Όλοι οι ιστορικοί μελετητές συμφωνούν το κάστρο Εστέλλα στο Ξεροκάμπι στον Αγιάννη αναφέρεται Estella και Astro. Απο, «Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », το Άστρος το βρήκαν εκεί οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης. – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Τα πρακτικά της πρώτης ημέρας της Συνέλευσης , την ΚΘ Μαρτίου 1823, χωρίς να υπάρχει προηγούμενο έγγραφο και απόφαση, επιβεβαιώνουν επίσημα και θεσμικά το πολύ νωρίτερα υπάρχον όνομα του οικισμού Άστρος , “ΣΥΓΡΟΤΗΘΕΙΣΗΣ ΕΝ ΑΣΤΡΕΙ ΤΗΝ ΚΘ’ ΜΑΡΤΙΟΥ” , με κεφαλαία γράμματα για κάθε ενδεχόμενο… Το 1823 το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας », οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης , υπήρχε αναμφισβήτητα πολλούς αιώνες πριν το 1823, η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος» Το Ελληνικό κράτος το 1823 με βάση τα υπάρχοντα τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα και επίσημα χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε τό όνομα Άστρος, πολλές φορές με την αναφορά «Εν Άστρει» σε όλα τα έγγραφα , την Διακήρυξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους») , τα πρακτικά, ψηφίσματα και αποφάσεις, για τον οικισμό που συνήλθε η «Συνέλευση του Άστρους» και ψηφίστηκε το «Σύνταγμα του Άστρους», επιβεβαιώνοντας την μακρόχρονη ιστορία του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών. Από, Δήμος Θυρέας (1835-1912), ΦΕΚ 5Α- 1841 και «τα συνιστώντα το δήμον χωρία» – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 Το 1841 , Δήμος “Θυρέας” , “Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία”, “Άγιος Ιωάννης, Άστρος , Μελιγού ,Πλάτανος“,”Πρωτεύουσα αυτού” , “ Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος” . Τα δύο παραπάνω ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 και ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845περιέχουν σαφέστατα την ιστορικήν αλήθεια για το Άστρος το 1841 και το Παράλιο Άστρος το 1845 . Η παραπάνω φωτογραφία του ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 ( φωτογραφία όχι αντιγραφή) και το ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 τα λένε όλα διαυγέστατα και σαφέστατα, αρκεί να μπορούμε σε απλά Ελληνικά να διαβάσουμε προσεκτικά και να καταλάβουμε το περιεχόμενο τους. Το Άστρος αναμφισβήτητα ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής πριν το 1823 και είχε πολύ πρόσφατη μεγάλη ιστορία. Η διακήρυξη σαφέστατα αναφέρει, «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη», υπήρχε επίσημα τουλάχιστον από το 1823, και θα έπρεπε να αναφέρεται στο δήμο της περιοχής το 1841 έστω και με άλλο όνομα,(δεν είχε ποτέ επίσημα άλλο όνομα ), όπως αναφέρονται οι μικρότεροι οικισμοί της περιοχής με τα επίσημα ονόματα τους Μελιγού, Πλάτανος. Aν το Άστρος τότε δεν ήταν στο δήμο Θυρέας , όπως έμμεσα ισχυρίζονται μερικοί όταν αναφέρουν αναιτιολόγητα η αναφορά Άστρος στο ΦΕΚ είναι για το Παράλιο Άστρος, το Άστρος έπρεπε κάπου να είναι , αλλά δεν βρίσκεται σε κανέναν άλλο δήμο με κανένα άλλο όνομα. Η Εθνοσυνέλευση το 1823 χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσε το όνομα Άστρος ,”Εν Άστρει” σε πολλά έγγραφα. Την τελευταία συνεδρία της εθνοσυνέλευσης την 18η Απριλίου 1823 « Ανεγνώσθη αναφορά κατοίκων Άστρους..» Οι Αστρεινοί , κάτοικοι του Άστρους, υπήρχαν και προσέφεραν πολλά στο έθνος το 1823 . Θα πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι μερικοί λανθασμένα υποστηρίζουν η αναφορά Άστρος στο ΦΕΚ 1841 είναι για το σημερινό Παράλιο Άστρος και επίσης αναιτιολόγητα αναφέρουν ο καινούργιος οικισμός Παράλιο Άστρος ήταν η πρωτεύουσα του δήμου Θυρέας το 1841 !!! ,χωρίς να αναφέρουν γιατί εξαφανίστηκε και δεν αναφέρεται το Άστρος , με κανένα όνομα στο λανθασμένο συμπέρασμα τους, που ομολογούν αλλού αναμφισβήτητα υπήρχε το 1823 και το 1841 . Απλά και σοβαρά η αναφορά Άστρος στο ΦΕΚ 1841 είναι για το Άστρος ,δεν το έσβησε το Ελληνικό κράτος ούτε ονόμασε δύο οικισμούς με το ίδιο όνομα Άστρος , και δεν είναι για το Παράλιο Άστρος, προσαρτήθηκε στο δήμο το 1845, κάποτε απαιτείται μια στοιχειώδης σοβαρότητα. Οι ιστορικοί οικισμοί δεν εξαφανίζονται αυθαίρετα και αναιτιολόγητα από τους δήμους και τα δημόσια έγγραφα για φαιδρούς λόγους, ούτε για να καταλήξουν μερικοί σε λανθασμένα ατεκμηρίωτα συμπεράσματα, που δεν γίνονται πιστευτά από κανέναν. Φυσικά ούτε σχολιάζουν το Παράλιο Άστρος “προσαρτάται” στο δήμο στο ΦΕΚ 1845 χωρίς άλλη αναφορά “διορθώνεται ,καταργείται” ,δεν γνωρίζουν την διαδικασία η το αγνοούν σκόπιμα…. (δείτε λεπτομέρειες παρακάτω στην ενότητα Παράλιο Άστρος). Από. Το 1823 η Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως , “Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου” . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Η «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», ο τονισμός είναι δικός μου. «Ήδη δε μετά δεκαέξ μήνας Δευτέραν να συγροτήση εν Άστρει Συνέλευσιν» και «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καριτζιώτου». Απο, To 1823 ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκτελεστικού (δηλ. Πρωθυπουργός) ανακοίνωσε στην υφήλιο «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος δεν έγινε τυχαία πέντε φορές πρωθυπουργός. Πρόεδρος του Εκτελεστικούαπό 15 Ιανουαρίου 1822 – 25 Απριλίου 1823και πρωθυπουργός από την 12 Οκτωβρίου 1833 – 31 Μαΐου 1834 , 24 Ιουνίου 1841 – 10 Αυγούστου 1841, 30 Μαρτίου 1844 – 4 Αυγούστου 1844, 16 Μαΐου 1854 – 29 Σεπτεμβρίου 1855.Επίσης είναι ο μοναδικός εν ενεργεία πρωθυπουργός που συμμετείχε σε πολεμικές επιχειρήσεις, το 1822 στη μάχη του Πέτα. O Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος του Εκελεστικού (δηλ.Πρωθυπουργός ) «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος». (Αριστείδης Ν. Χατζής σελ 121). Le Constitutionnel (30 Αυγούστου 1823 : «Η πολιτική οργάνωση της χώρας συμβαδίζει με την κατάκτηση της ελευθερίας της. Η έναρξη των εργασιών της πρόσφατης Εθνοσυνέλευσης στο Άστρος αποτέλεσε ένα εντυπωσιακό θέαμα.» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 119) Edward Blaquiere : «Η Εθνοσυνέλευση στο Άστρος θα πρέπει να θεωρείται ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων» ( Αριστείδης Ν. Χατζής ,2023, σελ 120)
Από ,Tο 1821 έγινε το Κολοκοτρωναίικο τραπέζι στο Άστρος, στο Αγροκήπιο Καρυτσιώτη . – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Η πλατεία της σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικός τόπος. ΥΑ ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/65069/3340/1-8-2005, ΦΕΚ 1194/Β/30-8-2005 Τίτλος ΦΕΚ Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου. «Χαρακτηρισμός της πλατείας σχολής Καρυτσιώτη και τμήματος του αγροκηπίου, στο Άστρος Κυνουρίας, ως ιστορικού τόπου».Ο χώρος αυτός είναι τμήμα του αγροκηπίου – αρχικά 46 στρεμμάτων, το οποίο είχε δωρίσει ο Δημήτριος Καρυτσιώτης στη Σχολή, την οποία είχε ιδρύσει το 1805 – δενδροφυτεμένου με πορτοκαλιές, λεμονιές και ελιές, το προϊόν των οποίων χρησιμοποιούνταν για την πληρωμή των δασκάλων της Σχολής και την κάλυψη των εξόδων της….. «Στο αγροκήπιο αυτό έλαβαν χώρα δύο σημαντικά γεγονότα της Επαναστάσεως, το γνωστό ως «κολοκοτρωναίικο τραπέζι της συμφιλίωσης» στις 19 Ιουνίου 1821, στο οποίο είχαν προσέλθει οι οπλαρχηγοί, προκειμένου να ξεπεραστούν οι αντιθέσεις και να ομονοήσουν για την επιτυχία της Επανάστασης που τότε ξεκινούσε, καθώς επίσης και η Β΄ Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων (30 Μαρτίου έως τις 18 Απριλίου του 1823) με την παρουσία οπλαρχηγών, πολιτικών, πλήθους λαού και στρατού. Εντός της Σχολής η οποία περιλαμβάνεται στον υπό κήρυξη χώρο, συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης.» Αναφορές για το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας πριν το 1823 – astrosgr.com – Το Ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας Ο ιστοριοδίφης Νικολάος Ι. Φλούδας,Αστρεινότερος των Αστρεινών, έχει σαράντα σελίδες αναφορές !!! για το Άστρος Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν Οι περισσότερες παραπάνω αναφορές είναι από το βιβλίο του Νικολάου Ι. Φλούδα, Θυρεατικά Τόμος Β’, Άστρος το Χρυσήλιον και Ιστορικόν (σελ 146.-185) Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άστρος Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν τόμοι Β’, Αθήνα 1982 Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), τόμος Γ’, Αθήνα 1983 Πηγές Home – Κοινότητα Άστρους astros–kynouria.news.gr– Φώτης Τζιβελόπουλος Ο Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης ) & Άστρος: Ιστορία, Θυρεάτις Γη, Προεστοί, Αρχοντικά & Εκκλησίες (koinotita–astrous.gr) Σχολή Καρυτσιώτη (astros-kynourianews.gr) Γιάννη Δ.Κουρμπέλη Zafeiris Foundation of Astros & library Ι.Κουσκουνάς ,Κ. Χασαπογιάννης ,Ι.Κακαβούλιας (1981) Θυρεάτις Γη ( Ιστορία – Αρχαιολογία – Λαογραφία )βhttp://www.zafeiris.gr/linked/book4.pdf Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άγιος Ιωάννης, Μητρόπολις Οικισμών Θυρέας (Κυνουρίας), τόμος Γ’, Αθήνα 1983 Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, Άστρος Το Χρυσήλιον και Ιστορικόν τόμοι Β’, Αθήνα 1982 Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη :2023, Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις, 29 Μαρτίου -18 Απριλίου 1823 , τα γεγονότα – οι πρωταγωνιστές – οι αποφάσεις Σμαράγδη Ι.Αρνανίτη. Ἐν Ἄστρει Ἡ Ἐθνική Δευτέρα τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις (astros-kynourianews.gr) Νικολάου Ι. Φλούδα – Θυρεατικά, τόμοι Α’, Αθήνα 1981 Νικολάου Ι. Φλούδα –Διακοσιαετηρίς Σχολής Αγίου Ιωάννου Άστρους Κυνουρίας, Αθήνα 1965 Νίκος Α. Βέης , Μνείαι του Άστρους Αναστάσιος Ι. Μπάλλας,Πελοποννησιακά, Τόμος ΚΓ Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών,Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών Άστρος ( σ.209-210 Κάστρο Άστρους ) Ιωάννη Μ. Αρβανίτη – Από τις Πηγές του Λαού μας, τόμος A,Β, Αθήνα 1988 Ιωάννη Μ. Αρβανίτη-Η Επαναστατική Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στον Άγιο Ιωάνη (Αγιάννη) Β.Κυνουρίας -20 Αυγουστου εως 1 Οκτωβριου 1822 Χριστίνας Κουλούρη – Η βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη, Εταιρία Μελέτης Νέου Ελληνισμού, Αθήνα 2009 Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη – Οι σχολές του Δημητρίου Καρυτσιώτη στον Άγιο Ιωάννη και το Άστρος Θυρέας – Κυνουρίας κατά τα προεπαναστικά χρόνια έως την απελευθέρωση, Εταιρία Πελοποννησιακών Σπουδών, Αθήνα 2001 Σμαράγδης Ι. Αρβανίτη -Το κάστρο του Παραλίου Άστρους Κυνουρίας πρώτες παρατηρήσεις, Αθήνα 2007 Κάστρο Εστέλλα στον Άγιο Ιωάννη (Αγιάννη) Κυνουρίας – astrosgr.com Κάστρο Εστέλλα – Ελληνικά Κάστρα (kastra.eu) Κάστρο Παράλιου Άστρους – Ελληνικά Κάστρα (kastra.eu)
Ο Οικιστής του Παραλίου Άστρους Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος γνώριζε την τοποθεσία καλύτερα από όλους και σε αναφορά του στον Όθωνα επιβεβαιώνει και αναφέρει, το «ακατοίκητο τούτο μέρος» .
Το όνομα της σημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους μέχρι το 1845 ήταν Σκάλα η Σκάλα του Άστρους και υπάγετο διοικητικά στο γειτονικό οικισμό Άστρος. Ο βουλευτής Κων. Ζαφειρόπουλος, πρώτος κάτοικος και οικιστής του Παραλίου Άστρους αναφέρει το 1823 «Την Σκάλαν του Άστρους » .“Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822 και “σκάλα Άστρους” , “λιμάνι του Άστρους” από πολλούς άλλους ιστορικούς μελετητές . Ο Leake, αναφέρει το 1805 «στη σκάλα (=λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή (=παλιόστερνα) , ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες » και “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,(Leake,Travels in the Morea σελ 482, 485).
Η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832 ήταν ακατοίκητη για χιλιάδες χρόνια. Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους ήταν νησί μέχρι τον 5ο αιώνα π.χ., και έγινε σταδιακά χερσόνησος από τις προσχώσεις του ποταμού Τάνου. Φυσιολογικά αργότερα από το 5ο π.χ. αιώνα ” μέχρι τον 19ο αιώνα εκατέρωθεν της χερσονήσου υπήρχαν μικρολίμνες και βαλτώδεις εκτάσεις“(Από Σ.Ι.Αρβανίτη σελ 386 ) , από την “παλιόστερνα” , τοποθεσία της σημερινής κεντρικής πλατείας, μέχρι τον Ατσίγγανο και το Παλιόχανο. Το ίδιο αναφέρουν και άλλοι νεότεροι ιστορικοί μελετητές στην σημερινή κεντρική πλατεία μέχρι τον Ατσίγγανο υπήρχαν ” έλη και βούρλα” και ο τόπος γύρω από την χερσόνησο λεγόταν “Λιμνιώνας”,γιατί υπήρχαν στάσιμα νερά.
Από, Νίκο Α. Βέη , Μνείαι του Άστρους. « οι διάφοροι πληθυσμοί οι διαιτώμενοι κατά τα παράλια της Θυρεάτιδος ηναγκάσθηκαν για τούτον η εκείνο τον λόγον να πήξωσι τας σταθεράς αυτών καλιάς κατά τα ενδότερα της Κυνουρίας » (σελ 100) και « του κλίματος αυτής μη επιτρέποντος την εν τω ιδίω τόπω χειμώνος και θέρους διατριβήν»…«αναγκάζονται ένεκεν των ελωδών πυρετών να αναβαίνωσιν εις τον Άγιον Ιωάννην»(σελ 99)……..
Διαχρονικά οι κάτοικοι στην ευρύτερη περιοχή από την εποχή της αρχαία πόλης Θυρέας , που ηταν διμερής, προτιμούσαν τα ενδότερα (Ν.Βέης , συμφωνούν και πολύ άλλοι νεότεροι ιστορικοί μελετητές ) και επίσης όλοι οι υπάρχοντες οικισμοί της περιοχής ήταν διμερείς, Άστρος, Άγιος Ανδρέας, (από τον οικισμό Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από τους οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια …) , Κορακοβούνι, Κούτρουφα, Μελιγού, Βέρβενα και Δολιανά.
Όλοι οι επτά παραπάνω οικισμοί της περιοχής μας είναι τεκμηριωμένα διμερείς από ιστορικά έγγραφα και ιστορικούς μελετητές, π.χ. Γ. Φραντζής , Ν.Βέης ,Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους κλπ, και το γνωρίζουν οι κάτοικοι της Θυρέας, εκτός από το νεότερο οικισμό της περιοχής Παράλιο Άστρος, γιατί απλούστατα δεν υπήρχε οικισμός για χιλιάδες χρόνια στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832.
Συνοπτικά οι λόγοι γιατί ήταν το «ακατοίκητο τούτο μέρος», η σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους, για χιλιάδες χρόνια μέχρι το 1832, (το 1845 το Παράλιο Άστρος εντάχθηκε στο δήμο Θυρέας).
Η χερσόνησος του Παραλίου Άστρους ήταν νησί μέχρι τον 5ο αιώνα π.χ. και δεν υπάρχουν αναφορές και τεκμήρια ότι τότε υπηρχε οικισμός στο νησί τον 5ο αιώνα π.χ.
Αντίθετα αναφέρονται στην αρχαιότητα στη περιοχή υπήρχαν η αρχαία πόλη Θυρέα , τουλάχιστον πριν το 1500 π.χ. που βρισκόταν σίγουρα στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας και η Ανθήνη που βρισκόταν πιθανά στο λιμάνι του Αγίου Ανδρέα .
Φυσιολογικά αργότερα από το 5ο π.χ. αιώνα “μέχρι τον 19ο αιώνα εκατέρωθεν της χερσονήσου υπήρχαν μικρολίμνες και βαλτώδεις εκτάσεις” και βούρλα που δεν επέτρεπαν την δημιουργία οικισμού.
Η χερσόνησος ήταν βραχώδης και γυμνή από δένδρα, ήταν “έρημος βράχος”.
Δεν υπήρχαν τεκμηριωμένα και σίγουρα πηγές με πόσιμο νερό στην ευρύτερη τοποθεσία. Το 1906 κατασκευάστηκε από τους κατοίκους το πρώτο υδραγωγείο του χωριού.
Ήταν εύκολη προσβάσιμη περιοχή διαχρονικά στους πειρατές
Δεν αναφέρεται με κανένα όνομα στην αναφορά του Φραντζή το 1435, που ανέφερε τους οικισμούς όλης της περιοχής.
Δεν αναφέρεται με κανένα όνομα στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους του μεσαίωνα και το 1540, όπως αναφέρονται οι οικισμοί όλης της περιοχής.
Όλοι οι οικισμοί της περιοχής μας είναι τεκμηριωμένα διμερείς , εκτός από το νεότερο οικισμό της περιοχής Παράλιο Άστρος, γιατί απλά εκεί δεν υπήρχε οικισμός .
Δεν υπήρχε οικισμός στη περιοχή μέχρι το 1832. Ο Leake, αναφέρει το 1805 «στη σκάλα (=λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή (=παλιόστερνα) , ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες » (Leake,Travels in the Morea σελ 482, 485), ούτε ερείπια οικισμού, όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι νεότεροι ιστορικοί μελετητές
Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το 1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα του στη κεντρική πλατεία οι Παραλιώτες ,«ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ» και ο Άκουρος το 1845 ονόμασε τον νεότερο οικισμό της περιοχής Παράλιο Άστρος.
ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 Το 1841 , Δήμος “Θυρέας” ,“Τα συνιστώντα τον νέο δήμον χωρία”, “Άγιος Ιωάννης, Άστρος , Μελιγού ,Πλάτανος“, και δεν αναφέρεται το Παράλιο Άστρος.
ΦΕΚ 5Α – 08/03/1841 , Δήμος “Θυρέας” ”Πρωτεύουσα αυτού” , “ Άγιος Ιωάννης το θέρος τον δεν χειμώνα το Άστρος”
ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 Ο οικισμός Παράλιον Άστρος προσαρτάται στο δήμο Θυρέας . Το 1845 ο δήμος περιλαμβάνει τα χωριά Άγιος Ιωάννης, Άστρος , Μελιγού , Πλάτανος και Παράλιον Άστρος.
Ο πρώτος επιστήμονας ιστορικός τού κόσμου Θουκυδίδης αναφέρει “οι κάτοικοι είναι τα κράτη” , οι Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι, Λακεδαίμονες… Κυνουριείς ,Θυρεάτες, …. Αστρεινοί, Αγιαννίτες και ονομάζουν οικισμούς , λιμάνια και περιοχές..…Αθήνα, Κόρινθος, Άργος, Σπαρτη,…. Κυνουρία ,Θυρέα, ….. Άστρος,Αγιάννης ….. astrosgr.com – Γιάννης Κουρόγιωργας
Εύκολα συμπεραίνουμε με βεβαιότητα από τα παραπάνω το Παράλιο Άστρος δεν είχε ποτέ το όνομα Άστρος ,γιατί σίγουρα δεν υπήρχαν κάτοικοι στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832 για να ονομάσουν τον οικισμό. Η ονομασία της τοποθεσίας Σκάλα του Άστρους πριν το 1845 , έγινε από τους Αστρεινούς , κατοίκους του γειτονικού Άστρους, που ονόμασαν το Άστρος και τον Αγιάννη του Άστρους.
Η ιστορική αλήθεια είναι ο Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος είναι ο ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ.
Οι Αγιαννίτες, Αστρεινοί και οι Παραλιώτες είναι οι ίδιοι κάτοικοι, αυτά μας έλεγε ο Άκουροςμε λόγια και με έργα.
Από, Venetians and Ottomans in SouthEast Peloponnese (15th*18th century)Dr, Evangelia Balta Director of Studies (Institute for Neohellenic Research/National Hellenic Research Foundation).
Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονταισταενδότερααπό την αρχαιότητα το ιστορικόν ΆργοςκαιοιΜυκήνες , επίσηςαργότερασταενδότεραβρίσκονταιτοΆστροςκαιτοΛεωνίδιο.Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται όλοι οι παλιότεροι οικισμοί της περιοχής , ΆγιοςΑνδρέας,(από τον οικισμό Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από τους οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια), Κορακοβούνι ,Μελιγού,Κούτρουφα ,ΒέρβενακαιΔολιανά.
Όλοι οι επτά παραπάνω οικισμοί της περιοχής μας είναι τεκμηριωμένα διμερείςαπό ιστορικά έγγραφα και ιστορικούς μελετητές, π.χ. Γ. Φραντζής , Ν.Βέης ,Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους κλπ, και το γνωρίζουν οι κάτοικοι της Θυρέας, εκτός από το νεότερο οικισμό της περιοχής Παράλιο Άστρος,γιατί απλά δεν υπήρχε οικισμόςγια χιλιάδες χρόνιαστην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845, τότε κτίστηκε ο οικισμός και το 1845 προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας.Το έκδηλο αυτό γεγονός , ότι δεν είναι διμερής οικισμός Παράλιο Άστρος ,που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση από κανένα σοβαρό ιστορικό μελετητή , ας το αγνοούν μερικοί άθελα η ηθελημένα , είναι μια άλλη τρανή απόδειξη , δεν υπήρχε οικισμόςγια χιλιάδες χρόνιαστην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845 .Είναι άλλο γεγονός ότι το Παράλιο Άστρος έχτισε ο Άκουρος και οι Αγιαννίτες από το 1832-1845.
Πρόσθετα είναι ενδεικτικό και επιβεβαιώνεται , ότι δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρουςκαι το όνομα της τοποθεσίας , με τις πειστικές και αδιαφιλονίκητες αναφορές από τρεις πρώτους κατοίκους και οικιστές του Παραλίου Άστρους και την αναφορά του Leake. Απλά πριν το 1832 ,δεν υπήρχαν κάτοικοι στην τοποθεσία για να ονομάσουν οικισμούς, λιμάνια και περιοχές.
Πάνος Ζαφειρόπουλος η ΆκουροςΟικιστής του Παραλίου Άστρους,αναφέρει για την σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους ,το «ακατοίκητο τούτο μέρος»
Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, οικιστής του Παραλίου Άστρουςτο 1823«Την Σκάλαν του Άστρους» ,“Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822.
Λογοθέτης«ολίγοιειςπαράλιο» και για κάθε ενδεχόμενο«το 1838….ολίγοι οι κατοικήσαντεςεις παράλιο»
Leake “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ). «στη σκάλα (=λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές
Είναι γνωστό ότι όλοι οικισμοί της περιοχής μας είναι διμερείς ,όχι όμως του Παράλιο Άστρος,κάτι που γινόταν αδιάκοπα για συγκεκριμένους λόγους από την εποχή της πόλης Θυρέας, πριν 3,500 χρόνια περίπου. Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονταισταενδότερααπό την αρχαιότητα το ιστορικόν ΆργοςκαιοιΜυκήνες,επίσηςαργότερασταενδότεραβρίσκονταιτοΆστροςκαιτοΛεωνίδιο. Στα νεότερα χρόνια επίσης στα ενδότερα βρίσκονται όλοι οι παλιότεροι διμερείς οικισμοί της περιοχής ,Άστρος, ΆγιοςΑνδρέας,(από τον οικισμό Άγιο Ανδρέα ονομάστηκε το Λιμάνι του Άγιου Ανδρέα, βέβαια από τους οικισμούς ονομάζονται τα λιμάνια), Κορακοβούνι,Μελιγού,Κούτρουφα,ΒέρβενακαιΔολιανά.
Όλοι οι επτά παραπάνω οικισμοί της περιοχής μας είναι τεκμηριωμένα διμερείςαπό ιστορικά έγγραφα και ιστορικούς μελετητές, π.χ. Γ. Φραντζής , Ν.Βέης ,Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους κλπ, και το γνωρίζουν οι κάτοικοι της Θυρέας, εκτός από το νεότερο οικισμό της περιοχής Παράλιο Άστρος,γιατί απλά δεν υπήρχε οικισμόςγια χιλιάδες χρόνιαστην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845, τότε κτίστηκε ο οικισμός και το 1845 προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας.Το έκδηλο αυτό γεγονός , ότι δεν είναι διμερής οικισμός Παράλιο Άστρος ,που δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση από κανένα σοβαρό ιστορικό μελετητή , ας το αγνοούν μερικοί άθελα η ηθελημένα , είναι μια άλλη τρανή απόδειξη , δεν υπήρχε οικισμόςγια χιλιάδες χρόνιαστην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους πριν το 1832-1845 .Είναι άλλο γεγονός ότι το Παράλιο Άστρος έχτισε ο Άκουρος και οι Αγιαννίτες από το 1832-1845.
Πρόσθετα είναι ενδεικτικό και επιβεβαιώνεται , ότι δεν υπήρχε οικισμός στην σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρουςκαι το όνομα της τοποθεσίας , με τις πειστικές και αδιαφιλονίκητες αναφορές από τρεις πρώτους κατοίκους και οικιστές του Παραλίου Άστρους και την αναφορά του Leake. Απλά πριν το 1832 ,δεν υπήρχαν κάτοικοι στην τοποθεσία για να ονομάσουν οικισμούς, λιμάνια και περιοχές.
Πάνος Ζαφειρόπουλος η ΆκουροςΟικιστής του Παραλίου Άστρους,αναφέρει για την σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους ,το «ακατοίκητο τούτο μέρος»
Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, οικιστής του Παραλίου Άστρουςτο 1823«Την Σκάλαν του Άστρους» ,“Σκάλα Άστρους ” αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία το 1822.
Λογοθέτης«ολίγοιειςπαράλιο» και για κάθε ενδεχόμενο«το 1838….ολίγοι οι κατοικήσαντεςεις παράλιο»
Leake “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ). «στη σκάλα (=λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές .
Το Κάστρο Παραλίου Άστρους δεν είναι το κάστρο Estella, όπως λανθασμένα και ατεκμηρίωτα αναφέρεται σε φυλλάδια και στο διαδύκτιο. Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία και πειστικές αναφορές από κανένα ιστορικό μελετητή που να συνδέει το Κάστρο Παραλίου Άστρους με το κάστρο Εστέλλα και το Κάστρο Παραλίου Άστρους αναφέρεται από ιστορικούς μελετητές πιθανά είναι το Αστρίτσι= «Astritzi» των Ενετών.(Ν.Βέης και άλλοι).Η μελέτη των καταλοίπων του κάστρου επιτρέπει τη διάκριση δυο οικοδομικών φάσεων.Η πρώτη φάση αφορά στην περίοδο του15ουαιώνα η αργότερα.Η δεύτερη οικοδομική περίοδος εντοπίζεται από το 1824 και 1825, εποχή που το κάστρο ενισχύθηκε και κατοικήθηκε από τους μυημένους στην Φιλική Εταιρία εύπορους έμπορους του εξωτερικού, αδερφούς Ζαφειρόπουλους.
«Ήδη έλθωμεν εις το περί της θέσεως ζήτημα του κάστρου laEstella (=Άστρος )…..ως ρητώς μνημονεύει η αραγωνιακή παραλλαγή του Χρονικού του Μωρέως. Η τόσον δε ρητή μνεία περί του τόπου ,καθ’ όν ιδρύθη το φρούριον, δεν δύναται ν’αναφέρεται εις τα κατά την χερσόνησον του Άστρους περισωθέντα ,εν μέρει, μικρά οχυρωματικά έργα,άτινα και ανίσχυρα θα ήσαν προς τον σκοπόν του Βιλλαρδουίνου¨(Νίκο Α. Βέη , Μνείαιτου Άστρους.σελ 99),
Οι διακεκριμένοι ιστορικοί μελετητές Νίκος Βέης , Σπ. Λάμπρος , Κ.Ρωμαίος ,Ε. Καρποδίνης, Αδαμ. Αδαμαντίου ,Αναστάσιος Ι. Μπάλλας και πολλοί άλλοι τοποθέτησαν πειστικά το «CastiellolaEstella» (Kάστρο του Άστρους)του Αραγωνικού Χρονικού του Μορέως , το οποίο έκτισε το 1256 ο πρίγκιπας του Μωρέως Γουλιέλμος Βιλλαρδουίνος , στην τοποθεσία «Ξεροκάμπι» ανάμεσα στα χωριά Άγιος Ιωάννης (Αγιάννης) και Άγιος Πέτρος.
«Αυτός ο δρόμος φεύγει στα αριστερά του Eλληνικού φρουρίου ( κάστρο Εστέλλα =Άστρος) που είδα από την πεδιάδα του Άστρους, (δηλ από το Ξεροκάμπι) που βρίσκεται δύο μίλια πάνω από τα Αγιαννίτικα Καλύβια, μετά μπαίνει στο καλλιεργούμενο κάμπο του Ξεροκάμπι κοντά στον Αγιάννη».(Leake Travels in Morea,σελ 492).«περί τον αιγιαλόν του άστρου εις τον κάμπον της μαλεβής» (Aδρόνικος Β’ Παλαιολόγος (1259-1332 μ.χ σελ.114.)
Ο νεότερος οικισμός της περιοχής προσαρτάται στο δήμο Θυρέαςτο 1845 με το νόμιμο όνομα Παράλιον Άστρος ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 . Από το 1832 μέχρι το 1845 ο καινούργιος οικισμός που ήταν στην Χερσόνησο του σημερινού Παραλίου Άστρους και η τοποθεσία νωρίτερα,υπάγοντο διοικητικά και αναγκαστικά στο Άστρος, όπως γίνεται με όλους τους καινούργιους οικισμούς, στην αρχή υπάγονται σε ένα γειτονικό οικισμό. Το ίδιο γίνεται και σήμερα με τους καινούργιος οικισμούς δυτικά του Άστρους ,υπάγονται διοικητικά στο Άστρος. Φυσικά οι οικισμοί δεν ονομάζονται όταν κτιστούν τα πρώτα σπίτια και σίγουρα δεν γίνονται πρωτεύουσες δήμων πριν ονομασθούν επίσημα από το Ελληνικό κράτος .
Τα ΦΕΚ, όταν αναφέρονται στους οικισμούς, πάντοτε συμπεριλαμβάνουν ανάλογα τις λέξεις, που έχουν μεγάλη σημασία και δεν επιδέχονται ερμηνείες και σχόλια ,είναι σαφέστατα νομικά κείμενα , «ορίζεται…, αποσπάται…, προσαρτάται.. ,καταργείται.., διορθώνεται».
Το 1845 ο οικισμός πήρε επίσημα την ονομασία Παράλιο Άστρος. Αν το Παράλιο Άστρος είχε νωρίτερα άλλο επίσημο όνομα, σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, θα υπήρχε αναφορά για αλλαγή η κατάργηση ονόματος στο ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845, με τις λέξεις ( «καταργείται.., διορθώνεται»).Το ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845, είναι σαφέστατο για όλους ,αναφέρει μόνο τη λέξη «προσαρτάται», αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια, για πρώτη φορά «προσαρτάται» και τίποτα άλλο. Ο οικισμός το 1845 ονομάστηκε επίσημα Παράλιο Άστρος και δεν είχε άλλο επίσημο όνομα νωρίτερα, οι ερμηνείες είναι άσχετες και περιττές, γιατί η αναφορά είναι σαφέστατη.
Από, Venetians and Ottomans in SouthEast Peloponnese (15th*18th century)Dr, Evangelia Balta Director of Studies (Institute for Neohellenic Research/National Hellenic Research Foundation).
Το Άστρος και το Παράλιο Άστρος δεν αναφέρονται για εκατονταδες χρόνια στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους , αλλά αναφέρονται τα άλλα μεγάλα ιστορικά χωριά. Ο λόγος που τοΆστρος δεν αναφέρεται στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους είναι ότι αναφερόταν ο Αγιάννης ,που ήταν το μητροπολιτικό κέντρο της Θυρέας για εκατοντάδες χρόνια και ο Αγιάννης ήταν μία κοινότητα με το Άστρος, οι κάτοικοι ήταν βασικά ίδιοι,και ο Αγιάννης αναφερόταν επίσης σαν Άστρος και Αγιάννης του Άστρους.
Το Παράλιο Άστροςδεν αναφέρεταιγια εκατονταδες χρόνια στους Τούρκικους φορολογικούς καταλόγους,γιατί απλά δεν υπήρε οικισμός στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους ,οι Τούρκοι γνώριζαν πολύ καλά τους κατοίκους της περιοχής, όμως είχαν “ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα,και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ 482)
ΟιΤούρκοιφορολογούσαντουςκατοίκους,δεν υπήρχε τότε ΕΝΦΙΑ. Πολλοί ιστορικοί μελετητές αναφέρουν από την αρχαιότητα οι κάτοικοι στην περιοχή προτιμούσαν τα ενδότερα (Ν.Βέης και άλλοι νεότεροι ) και για χιλιάδες χρόνια δεν υπήρχε οικισμός στη σημερινή τοποθεσία του Παραλίου Άστρους , που πριν το 1845 η ονομασία της τοποθεσίας ήταν Σκάλα η Σκάλα του Άστρος ,ήταν το λιμάνι της περιοχής και ήταν ”ακατοίκητος”τόπος για χιλιάδες χρόνια σύμφωνα με αναφορά του Άκουρου , οικιστή του Παραλίου Άστρους .Δεν υπήρχε οικισμός στο Παράλιο Άστρος το 1540και το Παράλιο Άστρος χτίστηκε από το Άγιαννίτη στρατηγό Άκουρο από το 1832-1845 και για πρώτη φορά ο νεότερος οικισμός της περιοχής το 1845 προσαρτήθηκε στο Δήμο Θυρέας.
Από τον Αγιάννη προήλθε το Άστρος, το Παράλιο Άστρος και άλλοι μικρότεροι οικισμοί .Οι αδελφοί Ζαφειρόπουλοι θεωρούνται από πολλούς ιστορικούς μελετητές οι πρώτοι κάτοικοι και οικιστές του Παραλίου Άστρους.
Πριν το 1832 δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία και ο Άκουρος αναφέρει και επιβεβαιώνει στον Όθωνα «το ακατοίκητο τούτο μέρος». Ο Leake αναφέρει το 1805 δεν υπήρχε οικισμός στην τοποθεσία , «At the scala (στη σκάλα =λιμάνι) υπάρχουν μια δεξαμενή, ένα χάνι, ένα πυργόσπιτο του (Τούρκου) φοροεισπράκτορα, και δύο τρεις μικρές αποθήκες» (Travels in the Morea σελ. 482) , όπως το ίδιο αναφέρουν και άλλοι ιστορικοί μελετητές.
Το όνομα τηςσημερινής τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους μέχρι το 1845 ήταν Σκάλαη ΣκάλατουΆστρους, ήταν το λιμάνι της περιοχήςκαι υπαγόταν διοικητικά στο γειτονικό οικισμό Άστρος. Το 1823 βουλευτής Κων. Ζαφειρόπουλος, πρώτος κάτοικος και οικιστής του Παραλίου Άστρους αναφέρει «Την Σκάλαν του Άστρους».Το 1822. «Σκάλα Άστρους» αναφέρεται από την Πελοποννησιακή Γερουσία, επίσης «Σκάλα», «σκάλα Άστρους» (λιμάνι του Άστρους) , αναφέρεται από πολλούς άλλους . Ο Leakeαναφέρει και επιβεβαιώνει το όνομα της περιοχής ήταν Σκάλα του Άστρους, “Leaving the Scala of Astro= φεύγοντας από την Σκάλα του Άστρους ,Travels in the Morea (σελ 485 ).
Το Παράλιο Άστρος έκτισε από το 1832-1845 ο Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος , όπως τιμoύν με αδριάντα του στη κεντρική πλατεία οι Παραλιώτες ,«ΟΙΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ» και ονόμασε τον νεότερο οικισμό της περιοχής το 1845 Παράλιο Άστρος.
Ο διακεκριμένος Αγιαννίτης Λογοθέτης, φίλος και συνεργάτης του Άκουρουκαι πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου,έκτισε το σπίτι του στην χερσόνησο,στο «Νησί» το 1832, που θεωρείται από πολλούς ιστορικούς μελετητές ένα από τα πρώτα σπίτια του οικισμού.Ο Λογοθέτης αργότερα από το 1854 αναφέρει μερικές φορές το καινούργιο οικισμό με το όνομα «παράλιο,«έκτισετην οικίαν του ενταύθα κατά το έτος1832»,« ωκοδόμησαν εις το παράλιοΕργαστήρια»και«το έτος 1838…ήσαν τότε ολίγοι οι κατοικήσαντες ειςπαράλιο».Τον Λογοθέτη ακολούθησαν και άλλοι Αγιαννίτες και ο οικισμός άρχισεσιγά σιγά και δειλά να αναπτύσσεται.Δεν είναι τυχαίο που στον εκλογικό κατάλογο του 1871 της «Κοινοτ. Παραλίου Άστρους » αναφέρεται πρώτοςο ΑγιαννίτηςΑναστάσιος Πάσχοςτου Ιωάννου κτηματίας.
Το γεγονός της καθυστέρησης της προσάρτησης του οικισμού στο Δήμο Θυρέας, συμπεραίνουμε οφείλεται ότι πριν 1845 ο οικισμός δεν είχε τα απαιτούμενα κριτήρια από το Ελληνικό κράτος να προσαρτηθεί στο υπάρχοντα από το 1835 Δήμο, γιατί ο οικισμός ήταν πολύ μικρός «το έτος 1838.. ήσαν τότε ολίγοι οι κατοικήσαντεςεις παράλιο». Αν και ο Άκουρος με το αδερφό Ιωάννη , του πρώτο δήμαρχο του δήμου από 1836-1847, επιθυμούσαν το συντομότερο να γίνει επίσημα και να ονομασθεί οικισμός. Τελικάοι Ζαφειρόπουλοιτα κατάφερανκαιτο 1845 έγινε οικισμός και τον ονόμασαν επίσημα Παράλιο Άστρος.
Ο Άκουρος επιβεβαιώνει πριν το 1824, τότε δεν υπήρχε οικισμός στο Παράλιο Άστρος , “την πατρίδα μας Αγιάννης και Άστρος”, πατρίδα βέβαια αυτονόητα είναι οικισμός ,δεν είναι ο κάμπος .Για το λόγο αυτό το 1845 ονόμασε τον καινούργιο οικισμό Παράλιο Άστρος, σίγουρα δεν το ονόμασε ο βασιλιάς Όθωνας. Φυσικά και λογικά ο Άκουρος δεν ονόμασε το καινούργιο οικισμό με το ίδιο όνομα της γειτονικής πατρίδας του Άστρος .Είναι αυτονόητο ο Άκουρος δεν θα ονόμαζε δύο χωριά με το ίδιο όνομα Άστρος, σοβαρός και λογικός έμπρακτα ήξερε και καταλάβαινε καλύτερα.
Συμπεραίνουμε ,Ο οικιστής του Παραλίου Άστρους Αγιαννίτης στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος η Άκουρος, ο δήμαρχος αδερφός τουΙωάννης Ζαφειρόπουλος (δημάρχος του δήμου Θυρέας από 1836-1847) και ο Λογοθέτης ,πρώτος πρόεδρος του συμβουλίου του δήμου Θυρέας , τότε είχαν ταυτόχρονα στην περιοχή για κάθε ενδεχόμενο και τα “καριοφίλια”…, ονόμασαν το 1845τον καινούργιο οικισμό Παράλιο Άστρος.Ο νεότερος οικισμός της περιοχής το 1845 προσαρτήθηκε στο υπάρχοντα από το 1835 δήμο Θυρέας. Παράλιον Άστρος Κυνουρίας . ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.
Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια,το 1823 και 1841, με βάση τα υπάρχοντα τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία της εποχής, με την απαιτούμενη σοβαρότητα θεσμικά , αναγκαστικά, δικαιολογημένα και επίσημα χρησιμοποίησε και επιβεβαίωσετό πολύ νωρίτερα υπάρχον όνοματου οικισμούΆστρος ,πολλές φορές και επίσης με την αναφορά «Εν Άστρει» σεόλα τα έγγραφα , την Διακύρηξη, το Νόμο της Επιδαύρου (« Σύνταγμα του Άστρους»), τα πρακτικά, ψηφίσματα και αποφάσεις,για τον οικισμό που συνήλθε η «ΣυνέλευσητουΆστρους»και ψηφίστηκε το «Σύνταγμα του Άστρους », επιβεβαιώνοντας την μακρόχρονη ιστορία του ιστορικού Άστρους. Όπως το ίδιο έκαναν με τα έγγραφα τους το Βουλευτικό, Εκτελεστικό και τα μινιστέρια (υπουργεία) Πολέμου, Θρησκείας, Δικαίου και Ναυτικών. Η Βουλή των Ελλήνων ,πριν διακόσια χρόνια, το 1844αναφέρει«και ο τόποςούτος εψηφίσθη και παρ’ αυτής Άστρος».Το Ελληνικό κράτος αδιάκοπαμέχρι σήμερα συνεχίζει να αποκαλείτον οικισμό Άστρος. Αυτή είναι η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια
Το Ελληνικό κράτος πριν διακόσια χρόνια το1845ονόμασετον γειτονικό οικισμό Παράλιο Άστρος,απέχει από το Άστρος 4χλμ., και συνεχίζει να αποκαλεί τον οικισμό Παράλιο Άστρος, αδιάκοπα μέχρι σήμερα . Παράλιο Άστρος Κυνουρίας, ΦΕΚ 32Α – 08/12/1845 .Ο οικισμός προσαρτάται στο δήμο Θυρέας.
Φαιδρά πιστεύουν αν σβήσουν προσωρινά το Άστρος όπου μπορούν , κάνουν με κάθε τρόπο παραποίηση του ονόματος του με διάφορα ονόματα και φαιδρά αλλάζουν πολλά ιστορικά στοιχεία , «όπως τους συμφέρει» ,τελικά θα μπορέσουν να κάνουν και την άλλη παραποίηση ονόματος για την Σκάλα του Άστρους ,όπως ήταν το όνομα της τοποθεσίας του Παραλίου Άστρους μέχρι το 1845, και τότε πιθανά θα έχουμε το ίδιο όνομα για δύο γειτονικούς οικισμούς,που απέχουν μόλις 4 χλμ!!!.
Επίσης υπάρχουν «ιστορικοί μελετητές» που «στρέφονται προςόσα βρίσκουν έτοιμα» και«Άλλαξαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ανάλογα με το πώς τους συνέφερε», που δεν ντρέπονται να αναφέρουν η Εθνοσυνέλευση έγινε δίπλα στα έλη της παλιόστερνας κάτω από τον έρημο βράχο, η Σχολή Καρυτσιώτη βρίσκεται στον Ατσίγγανο και προσωρινά έσβησαν το Άστρος από το Δήμο Θυρέας ….. Σωστά διαβάζουμε όλα αυτά , « είναι,καθώςμου φαίνεται,πολλά και γελοία».Εκαταίος ο Μιλήσιος (περ. 560 π.Χ. – περ. 480 π.Χ.).
.
Γενικά η αδικαιολόγητη απαξίωση μιας γειτονικής κοινωνίας αποκαλείται «αυτοπυροβολισμός» στο μεγαλείο του. Οι «ανήθικες και παράνομες» αναφορές «η εθνοσυνέλευση έγινε στα Αγιαννίτικα Καλύβια»,«Μεσόγειο», «Μεσόγειο Άστρος» και «(Μεσόγειο) Άστρος» είναι κατά την γνώμη μας παραποίηση ονόματος και πιθανά διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Το 1932 οι γνωστικοί πρόγονοι μας και ο κοινός νους , από το Άστρος και το Παράλιο Άστρος,πρότειναν έμμεσα την δημιουργία του δήμου Θυρέας και δημιούργησαν σαν αρχή την «Αθλητική Ένωσις Θυρέας» που προήλθε από τις ποδοσφαιρικές ομάδες «Πανθυρεατικός» Άστρους και «Αχιλλέας» Παραλίου Άστρους.
Την ίδια περίπου εποχή η προσπάθεια να ονομασθεί το Παράλιο Άστρος «Άστρον» απέτυχε οικτρά και τελεσίδικα , με τεκμηριωμένους λόγους από το Ελληνικό κράτος . Δυστυχώς η πολύ ποθούμενη διαχρονικά από τις τοπικές κοινωνίες «ΕΝΩΣΗ ΘΥΡΕΑΣ» δεν ήλθε το 1932 και μετά την αποτυχία για την «Αθλητική Ένωσις Θυρέας», από τότε άρχισαν από μερικούς .που μετριούνται στα δάκτυλα, οι «ανόητοι αυτοπυροβολισμοί» και οι τρύπες στη βάρκα της Θυρέας .
Ο ΔΗΜΟΣ ΘΥΡΕΑΣ ΚΑΙ Η «ΕΝΩΣΗ ΘΥΡΕΑΣ», περιφρονούν βροντερά και τελεσίδικα τους «ανόητους αυτοπυροβολισμούς» , ΚΑΙΟ ΔΗΜΟΣ ΘΥΡΕΑΣ ΚΑΙ Η «ΕΝΩΣΗ ΘΥΡΕΑΣ»,ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ, ποτέ δεν είναι αργά.
Αλλά δεν ξεχνάμε ,«ΗΕθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος».
«H ιστορία δεν σβήνεται ,δεν ξαναγράφεται και δεν κρύβεται». Η αναμφισβήτητη ιστορική αλήθεια είναι. Το νόμιμο όνομα του οικισμού, που συνήλθε η Β’ Εθνοσυνέλευση το 1823,για διακόσια χρόνια είναι Άστρος, έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας.
Ο μεγάλος εκπρόσωπος του Ελληνικού διαφωτισμού ,ο θεωρητικός καιο πατέρας της δημοκρατίας Πρωταγόρας , θεωρούσε «την έλλειψη της αιδούς και της δίκηςαρρώστιαγια τις πόλεις», πού έπρεπε σύντομα και σοβαρά να γιατρευθεί.
Επίλογος , διακόσια χρόνια αργότερα ,τι να κάνουμε….
ΟΚωνστ.Ζαφειρόπουλος, ορκίστηκε «Εν Άστρει τη 30 Μαρτίου 1823και γ’ της ανεξαρτησίας».Ιζ.Εις αμοιβαίαν πληροφορίαν ζήλου υπέρ των εθνικών συμφερόντων και αδόλου πατριωτισμού, ορκίζεται η Συνέλευσις ούτως. Ορκίζομαι εις το όνομα του θεού και πατρίδος, άδολον πατριωτισμόν, ακραιφνή σύμπνοιαν και αποβολήν πάσης ιδιοφιλίας καθ’ όλας τας συνδιασκέψεις ημών εν ταύτη τη Εθνική Β’ των Ελλήνων Συνέλευσι. Εν Άστρει τη 30 Μαρτίου 1823 και γ’ της ανεξαρτησίας.
============================================
Στο παραπάνω χάρτη διακρίνονται στα ενδότερααπό την αρχαιότητα το ιστορικόν Άργος και οι Μυκήνες , επίσης αργότερα στα ενδότερα βρίσκονται το Άστρος και το Λεωνίδιο.
Το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίαςβρίσκεται στη δυτική παραλία του Αργολικού ,στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας ,εκεί που ήτανη αρχαία πόλη Θυρέακαι αργότερα το πόλισμα Άστρον , νότια από την πρώτη πόλη της Ευρώπης το ιστορικό Άργος και την έδρα του Μυκηναϊκού πολιτισμού Μυκήνες. Για χιλιάδες χρόνια , τουλάχιστον από το 1,500 π.χ. στα ενδότερα του κάμπου της Θυρέας αδιάκοπα υπήρχε οικισμός και το ιστορικόν Άστρος Κυνουρίας αναμφισβήτητα υπήρχε για πολλούς αιώνες πριν το 1823.
Το ιστορικόν Άστρος είναι συνέχεια της αρχαίας πόληςΘυρέας. Η πόλη Θυρέα και αργότερα το πόλισμα Άστρονήταν στα ενδότερα του κάμπου Θυρέας στην σημερινή τοποθεσία του Άστρους .Το 1823το Άστρος το βρήκαν εκεί ,«Εν Άστρει τη 29 Μαρτίου 1823 και γ’ της Ανεξαρτησίας »οι πληρεξούσιοι της Εθνοσυνέλευσης και ο Κολοκοτρώνης, υπήρχε αναμφισβήτητακαι τεκμηριωμένα πολλούς αιώνες πριν το 1823 , η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης «Εξεδόθη εν Άστρει εντός του Μουσείου Καρυτσιώτη» και «η Εθνοσυνέλευση της απελευθερωμένης Ελλάδας συνήλθε στο Άστρος»..
Παράλιο Άστρος – Οικογενειακή Απόδραση στην Καρδιά της Πελοποννήσου 
Ιδανικό για οικογένειες, με καθαρές αμμουδιές, ήρεμα νερά και μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα που προσφέρει την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στη ξεκούραση και την εξερεύνηση.
Απολαύστε βόλτες δίπλα στη θάλασσα, παραδοσιακές ταβέρνες με φρέσκο ψάρι και μαγευτικά ηλιοβασιλέματα που κάνουν κάθε στιγμή αξέχαστη.
Για ήρεμες διακοπές, γεμάτες αυθεντικές ελληνικές εμπειρίες, το Παράλιο Άστρος είναι η ιδανική επιλογή!
astrosgr.org - Iστορία του Άστρους 